Ορισμός του Απολλώνιου και του Διόνυσου

Για πολλούς καλλιτέχνες και φιλόσοφους, η ελληνική μυθολογία υπήρξε μόνιμη πηγή έμπνευσης. Υπό αυτήν την έννοια, ο φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε (1844-1900) πήρε τους θεούς Απόλλωνα και Διόνυσο ως συμβολική αναφορά για να παρουσιάσει το όραμά του για τη δυτική τέχνη και τον πολιτισμό. Η πρώτη αναφορά και των δύο θεών εμφανίστηκε στο έργο του «Η Γέννηση της Τραγωδίας».

Ο Απολλώνιος και ο Διόνυσος

Για τον Nietzsche αυτά τα δύο επίθετα χρησιμεύουν για να χαρακτηρίσουν τις διαφορετικές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Ο Απολλώνιος εκφράζει τις τελικές και όμορφες μορφές που εκδηλώνονται στις εικαστικές τέχνες, ενώ ο Διόνυσος αναφέρεται σε αυτές τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που βασίζονται στο ρυθμό και πάθος. Επομένως, αφορά δύο δημιουργικές δυνάμεις ή δύο τύπους Ενέργεια που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης ως τρόπος έκφραση να εκφράσουν τις επιθυμίες και τις ανησυχίες τους.

Ο θεός Απόλλωνα χρησιμεύει ως σύμβολο για να εξηγήσει την τέχνη που αναζητά την τελειότητα σε μορφές και εννοιολογική σαφήνεια, όπως συμβαίνει με το

αρχιτεκτονική κλασική, εικονιστική ζωγραφική ή ποίηση με συμβατικό μετρητή. Αυτές οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις είναι απολίνες επειδή βασίζονται σε μια λαχτάρα για σοφία και αισθητική ηρεμία.

Ο θεός Διόνυσος αντιπροσωπεύει τα κίνητρα και τα πρωταρχικά ένστικτα. Έτσι, στην τέχνη ξεχωρίζει το πάθος του, όπως φαίνεται σε μερικούς χορούς, στο ΜΟΥΣΙΚΗ πρωτόγονη και, τελικά, σε οποιαδήποτε καλλιτεχνική έκφραση που επιδιώκει να συνδεθεί με τα βαθύτερα ανθρώπινα ένστικτα.

Δύο σύμβολα που αλληλοσυμπληρώνονται

Για τον Νίτσε αυτά δεν είναι εντελώς ανταγωνιστικά σύμβολα, καθώς σε όλες τις τέχνες υπάρχουν συστατικά του Απολλωνίου και του Διονύσου. Ο φιλόσοφος έρχεται να το πει αυτό δύναμη Η έμπνευση του θεού Απόλλωνα μεταφέρει τον Διόνυσο μέσα του και, αντίθετα, κάθε Διονυσιακή εκδήλωση κρύβει ένα Απολλωνικό στοιχείο.

Στον εκπαιδευτικό τομέα

Οι σκέψεις του Nietzsche και στις δύο έννοιες μπορούν να χρησιμεύσουν ως έγκυρες αναφορές για το εκπαίδευση. Έτσι, οποιοδήποτε εκπαιδευτικό μοντέλο πρέπει να περιλαμβάνει και τις δύο δημιουργικές δυνάμεις. Το Apollonian είναι παρόν στην εννοιολογική σαφήνεια και στις επίσημες πτυχές της διδακτικής διαδικασίας.μάθηση, ενώ ο Διονύσιος χτυπάει στο συναισθήματα πιο πρωταρχικό του ατόμου. Με άλλα λόγια, μαθαίνουμε με τον λόγο που συμβολίζεται στον θεό Απόλλωνα και με το πάθος της Διονυσιακής έμπνευσης.

Το όραμα του Νίτσε συνδέεται με την προσέγγιση του Φρόιντ

Για τον Φρόιντ, τα μεμονωμένα διανοητικά σχήματα χωρίζονται σε τρεις διαστάσεις: το id, το υπερ-εγώ και το εγώ.

- Το αναγνωριστικό είναι το πρωταρχικό μέρος της ψυχής μας και αναζητά την ικανοποίηση των πιο βασικών απολαύσεων και για αυτόν τον λόγο αυτή η διάσταση του ατόμου έχει Διονυσιακή δύναμη.

- Το σούπερ εγώ είναι το μέρος της ψυχής μας όπου ενσωματώνονται οι ηθικοί κανόνες που διέπουν ολόκληρη την κοινωνία και κατά κάποιο τρόπο αυτή η διάσταση θα συνδέεται με τον Απολλώνιο.

- Το αναγνωριστικό και το superego συναντιούνται μόνιμα σύγκρουση (τι θέλουμε να κάνουμε και τι πρέπει να κάνουμε) και μεταξύ των δύο θα ήταν η τρίτη διανοητική δομή, ο εαυτός.

Φωτογραφία: Fotolia - Karepa

Θέματα σε Απολλώνια και Διόνυσια