Έννοια στον ορισμό ABC

Υπήρχε μια εποχή που ακόμη και τα ψάρια της Μεσογείου φορούσαν στην πλάτη τους το τετράπλευρο πανό της Καταλονίας. ή, τουλάχιστον, έτσι λένε τα χρονικά της εποχής... φυσικά οι Καταλανοί.

Για τον αγώνα του για ανεξαρτησία που παρατηρήθηκε έντονα κατά τη διάρκεια του 2017 που θέτει τα πολιτικά θεσμικά όργανα σε δοκιμασία Τα Ισπανικά, η Καταλονία έχουν, όπως και άλλα παλιά ευρωπαϊκά έθνη, μια πλούσια και ποικίλη ιστορία, που είναι και αυτή των παλαιών Ήπειρος.

Η Καταλονία είναι ένα ιστορικό έθνος της ευρωπαϊκής ηπείρου, επί του παρόντος χωρίς κράτος, και τα εδάφη της χωρίζονται μεταξύ των ισπανικών και γαλλικών κρατών.

ο έδαφος ότι σήμερα γνωρίζουμε συνήθως ως Καταλωνία είναι αυτή που οριοθετείται στην ισπανική αυτόνομη κοινότητα της Καταλονίας, αν και είναι το ιστορικό έδαφος είναι πιο εκτεταμένο, καταλαμβάνοντας επίσης ένα μικρό μέρος της νότιας Γαλλίας (η λεγόμενη Βόρεια Καταλονία, με την πρωτεύουσα Περπινιάν) και μια λωρίδα προς τα δυτικά που βρίσκεται σήμερα στην αυτόνομη κοινότητα της Αραγονίας (η λεγόμενη, ακριβώς, Franja de Aragón ή, απλά, "το περιθώριο").

Όπως και πολλά άλλα ευρωπαϊκά έθνη και κράτη, η ιστορία της Καταλονίας ξεκινά από τον Μεσαίωνα, από τη λεγόμενη «Ισπανική μάρκα».

Αυτή η περιοχή σχηματίστηκε από τις κατακτήσεις του φραγκικού βασιλείου στους χερσονήσιους μουσουλμάνους και χωρίστηκε σε κομητείες. Η πολιτιστική σύντηξη και γλωσσολογία των απλών ανθρώπων Visigoth, δίπλα στο αριστοκρατία Φραγκικής προέλευσης (και στοιχεία επίσης Visigoths), προκάλεσαν το Ταυτότητα Καταλανικά, το οποίο αναπτύχθηκε χάρη σε έναν ανεξάρτητο στην πραγματικότητα, προήλθε από την αδυναμία του Φράγκου βασιλιά να βοηθήσει τη μέτρηση της Βαρκελώνης πριν από μια μουσουλμανική εισβολή από το νότο των καταλανικών κομητειών.

Δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα πού το όνομα "Καταλανικά"Αν και μια θεωρία υποδηλώνει ότι θα είχε την προέλευσή της με παρόμοιο τρόπο με την Καστίλλη ("γη του κάστρουΔεδομένου ότι θα κληθεί ο κυβερνήτης ενός κάστρου Κάσλα στο Γλώσσα τοπικό της εποχής (καταλανικά στην αρχική κατάσταση).

Άλλες θεωρίες δείχνουν μια γοτθική προέλευση (Gotlandia, "γη των γοτθων", Ποιο θα ήταν για τους Φράγκους), ή ακόμα και το όνομα ενός ευγενή. Τα πρώτα ντοκιμαντέρ αναφέρονται στο όνομα Καταλονία χρονολογούνται από τον 12ο αιώνα.

Μετά την πολιτική-στρατιωτική ενοποίηση των διαφόρων καταλανικών κομητειών (μέχρι τότε, ημι-ανεξάρτητες οντότητες, αλληλεξαρτώμενοι από οικογενειακούς και πολιτικούς δεσμούς) υπό τον έλεγχο της επαρχίας της Βαρκελώνης, η Καταλωνία έθνος.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η οποία συμπίπτει με την κλήση Μεσαίωνας Στην Ευρώπη, η Καταλονία επεκτείνεται προς τα νότια εις βάρος των μουσουλμανικών βασιλείων της Τάιφα, στη διαδικασία γνωστή παγκοσμίως ως Reconquest και που οδηγεί επίσης στη γέννηση και επέκταση άλλων χερσονήσων βασιλείων όπως η Καστίλλη, ο Λεόν (που, στο τέλος, θα συγχωνευθούν), ή Πορτογαλία.

Το 1162, η δυναστεία των μετρήσεων της Βαρκελώνης προσχώρησε, από το γάμο, στο βασίλειο της Αραγονίας, ιδρύοντας το Καταλανικό-Αραγονικό στέμμα.

Ο λόγος ήταν ο θάνατος, χωρίς αρσενικούς απογόνους, του Ramiro II της Αραγονίας, ο οποίος είχε δώσει την κόρη του Peronela σε γάμο με τον Κόμη της Βαρκελώνης Ramon Berenguer IV.

Αυτό το γεγονός έχει χρησιμοποιηθεί από τον ισπανικό εθνικισμό για να δικαιολογήσει ότι η Καταλωνία δεν υπήρχε ποτέ ως ανεξάρτητο κράτος, αλλά υπήρξε ένα προσάρτημα είτε του φραγκικού βασιλείου, είτε των Αραγονέζων, ακόμη και αναφέροντας ότι ο καταλανικός ηγεμόνας ήταν χαμηλότερης τάξης από τους Αραγονίους, βασιλιάς, και αγνοώντας ότι κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, και οι δύο κομητείες, ως ηγεμονίες, ως βασίλεια, ως δημοκρατίες, συνυπάρχουν ως κυρίαρχα κράτη στο Χάρτης.

Η ένωση με την Αραγονία ήταν δυναμική, αλλά όχι μεταξύ κρατών, οι δύο οντότητες συνυπάρχουν πολιτικο-κοινωνικό διαφοροποιημένο, το καθένα με το νόμισμά του, το στρατό του, και τα δικά του συμφέροντα, στο της συνομοσπονδίας.

Η επέκταση της Καταλανίας πραγματοποιείται επίσης βόρεια των Πυρηναίων, μέσω πολιτικών γάμων, με τα εδάφη της Ινδίας. Αυτή η επέκταση θα σταματήσει στα ίχνη της από ένα αναδυόμενο βασίλειο της Γαλλίας στη Μάχη του Muret (1213).

Σε αυτό, ο κυρίαρχος Pere I, με το παρατσούκλι «Καθολικός», και ο πατέρας του Jaume I, ο οποίος θα κρατηθεί όμηρος από τους Γάλλους σταυροφόρους, θα χάσει τη ζωή του. Στην πλειοψηφία του, ο Jaume (Jaime στα ισπανικά) θα γίνει ο μεγάλος καταλανικός αριθμός, αρχιτέκτονας του κατακτά, μαζί με την Αραγονία, το Βασίλειο της Βαλένθια, και ήδη ως καταλανική εταιρεία, τα νησιά Βαλεαρίδες.

Αυτή είναι η μεγάλη εποχή της καταλανικής κυριαρχίας στη Μεσόγειο που αφηγούνται τα χρονικά (και σε ποια αναφορά έγινε στην αρχή με την αναφορά των ψαριών), στην οποία η Καταλονία δημιούργησε ένα μικρό Αυτοκρατορία που προσθέτει το βασίλειο των δύο Σικελιών (το νησί της Σικελίας και της Νάπολης), τη Σαρδηνία, και τις κατακτήσεις των Almogávars στην Ελλάδα, τις οποίες έθεσαν υπό τη δικαιοδοσία του Στέμματος Καταλανικά-Αραγονικά.

Το 1410 η τελευταία καταμέτρηση της Βαρκελώνης της δυναστείας Guifré I (s). IX), Martí l'Humà, χωρίς νόμιμους άνδρες απογόνους, που οδηγεί στην εκλογή νέου κυρίαρχου, τίτλου που ανήκει στον Ferdinand I της καστιλιάνικης δυναστείας του Trastamara.

Η Καταλονία συνεχίζει ως οντότητα πολιτική ανεξάρτητη συνομοσπονδία με την Αραγονία, τις Βαλεαρίδες Νήσους και τη Βαλένθια, αλλά κάθε φορά χάνει περισσότερο βάρος και επιρροή στην πολιτική της χερσονήσου υπέρ της Καστίλλης, η οποία, σιγά-σιγά, αναδύεται ως το ισχυρότερο βασίλειο μεταξύ της χερσονήσου.

Όμως η δυναμική ένωση των στεφανών της Καστιλίας και της Καταλανίας-Αραγονίας συνέβη με το γάμο της Ισαβέλης Ι της Καστίλης και του Φερράν Β 'της Καταλονίας και της Αραγονίας, των διάσημων καθολικών βασιλιάδων, το 1479.

Αυτό είναι επί του παρόντος ένα άλλο επιχείρημα που επιδεικνύει ο ισπανικός εθνικισμός για να δικαιολογήσει την ενότητα της Ισπανίας, η οποία διαλύεται με γεγονότα τόσο απλά όσο λειτουργεί κοινωνικά και στρατιωτικά ως διαφορετικές οντότητες, και το γεγονός ότι η Καστίλλη επεκτάθηκε προς τον Ατλαντικό (Αμερική) ενώ η Καταλονία το έκανε στη Μεσόγειο. Κάθε χώρα, επομένως, με τους αντίστοιχους τομείς επιρροής της και με μια συντονισμένη εξωτερική πολιτική, αν και κάθε μία ένα δίπλα του (μέχρι το 1714, η Καταλονία απολάμβανε τους δικούς της πρεσβευτές στις κύριες καγκελαρίες Ευρωπαϊκός).

Η Καταλονία βρίσκεται ήδη σε μια φάση παρακμής ως πολιτική και στρατιωτική δύναμη, η οποία μαζί με ένα λαμπρό στάδιο ανόδου και επέκτασης της Καστίλης, με αυτοκρατορία που καταβρέχει επίσης την Ευρώπη, οδηγεί σε ένα "castellanzación" της καταλανικής κοινωνίας (ναι, ένα γεγονός που επίσης χρησιμοποιείται σήμερα από τον εθνικισμό Ισπανικά).

Μέχρι το τέλος του διαδοχικού πολέμου, το 1714, η Καταλονία διατήρησε έναν εθνικό χαρακτήρα και οι αντίστοιχοι θεσμοί και γραφειοκρατία της διαφοροποιούνταν από τους καστιλιάνους.

Λέγοντας σύγκρουση, ξεκίνησε το 1700 από τη διαθήκη του Κάρολου Β 'της Καστίλης και της Αραγονίας (που κληροδότησε το στέμμα του στον εγγονό του Λουδοβίκου XIV της Γαλλίας, κάτι που δεν ήταν δεν ενδιαφέρουν ούτε την Αυστρία ούτε την Αγγλία), η Καταλονία - όπως η Αραγονία, η Βαλένθια και οι Βαλεαρίδες Νήσοι - υποστήριξαν τον υποψήφιο που έχασε, τον Αρχιδούκα Κάρλος ντε Αυστρία.

Όταν η Μπαρτσελόνα συνελήφθη στις 11 Σεπτεμβρίου 1714, ο Felipe V της Ισπανίας απέκλεισε, στο χτύπημα του διάταγμα, όλα τα θεσμικά όργανα της Καταλονίας, εξομοιώνοντας την επικράτεια και τους νόμους της με την Καστίλια.

Από τότε, η Καταλονία απορροφήθηκε από τη Γαλλία για ένα σύντομο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντων πολέμων και Κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου καταλήφθηκε από τα στρατεύματα του Φράνκο, οι οποίοι έθεσαν τέλος σε αυτά αυτονομία.

Επί του παρόντος, και αναιρώντας την αναζήτησή του για να ανακτήσει την πολιτική ανεξαρτησία που χάθηκε πριν από τρεις αιώνες, η Καταλονία είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές του ισπανικού κράτους.

Οδηγεί σε πτυχές όπως ο οικονομικός ή ο τουρισμός, και η συμβολή του στο ΑΕγχΠ ολόκληρης της Ισπανίας εκτιμάται σε 20%, το ένα πέμπτο για μια περιοχή που στεγάζει το 15% του πληθυσμός (λιγότερο από το ένα έκτο).

Θέματα στην Καταλονία