Ορισμός του Ρεαλισμού Ζωγραφική

Ο όρος ρεαλισμός που εφαρμόζεται στην τέχνη γενικά εκφράζει ότι αυτό που κοινοποιείται (α ζωγραφική, ένα γλυπτική ή ένα αφήγηση λογοτεχνικό) αντιστοιχεί στην αλήθεια κάτι. Επομένως, η έννοια του ρεαλισμού δείχνει ότι αυτό που αντιπροσωπεύεται είναι μια πιστή προσέγγιση στην πραγματικότητα.

Η ρεαλιστική ζωγραφική προέκυψε ως αντίθετη αντίδραση στη ρομαντική ζωγραφική

Αν και η ιδέα του εικονογραφικού ρεαλισμού εφαρμόζεται σε διαφορετικά στάδια στην ιστορία της τέχνης, τη δεκαετία του 1840 στη Γαλλία a κίνηση που είναι γνωστό ως ρεαλισμός. Οι ιστορικοί της τέχνης θεωρούν ότι αυτό το ρεύμα άρχισε να εκφράζει την αντίθεσή του στα ιδανικά της προηγούμενης ρομαντικής ζωγραφικής. Αυτό σημαίνει ότι ο καλλιτέχνης δεν εμπνέεται από ονειροπόληση ή φανταστικές ιστορικές εκκενώσεις, αλλά μάλλον ότι η πηγή έμπνευσής του είναι πραγματικότητα όπως είναι.

Σημαντικά έργα

Στην «Ταφή των Ορνάνων» του Γ. Ο Coubert αντιπροσωπεύει το σκηνή μιας ταφής στο πλαίσιο αγροτικός και με αυτό το έργο το

θεματικός δημοφιλής. Στο έργο με τίτλο "The stonemason" ο ίδιος καλλιτέχνης συλλαμβάνει τον κόσμο των εργαζομένων, α μια περίσταση που μας θυμίζει την άνοδο των τυπικών εργατικών κινημάτων της εποχής και των ιδανικών δικό του σολιαλισμός.

Στο "El Angelus" του J. Το F Millet αντιπροσωπεύει ένα ζευγάρι αγροτών που για λίγα λεπτά αποφασίζουν να κάνουν μια προσευχή και με αυτό το έργο επικοινωνούν τις παραδοσιακές αξίες του αγροτικού κόσμου, ειδικά το αξιοπρέπεια της αγροτικής ζωής. Στο "Las gleaners" ο ίδιος καλλιτέχνης αντιπροσωπεύει τρεις γυναίκες που εργάζονται στα χωράφια και σε αυτήν μεταδίδεται η ζεστή ατμόσφαιρα του καλοκαιριού.

Τα έργα του Coubert ή Millet περιγράφουν καθημερινές σκηνές ταπεινών ανθρώπων και καταστάσεις δυστυχίας και εκμετάλλευσης. Οι εικόνες των δημιουργιών τους αντικατοπτρίζουν αυτό που είδαν γύρω τους.

Diego Rivera και Frida Kahlo, δύο παραδείγματα ρεαλισμού του Μεξικού

Μερικοί μεξικανοί ζωγράφοι του 20ού αιώνα ήταν εξαιρετικά ρεαλιστικοί σε κάποιο στάδιο της δημιουργικής τους δραστηριότητας. Ανάμεσά τους, μπορούμε να επισημάνουμε τους Diego Rivera και Frida Kahlo. Ο ρεαλισμός του Diego Rivera τονίζεται στις τοιχογραφίες του με κοινωνικά θέματα ("Liberación del peón" και "Caña de Azúcar" είναι δύο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα).

Η Φρίντα Κάλο θεωρούσε τον εαυτό της ρεαλιστικό καλλιτέχνη και αυτή η διάσταση είναι εμφανής σε έργα όπως το "Αυτοπροσωπογραφία με κοστούμι" velvet "ή" Frida and Diego "(το όνομα του Ντιέγκο αναφέρεται ακριβώς στον Diego Rivera, ο οποίος για χρόνια ήταν ο συναισθηματικός συνεργάτης του Φρίντα Κάλο).

Φωτογραφίες: Fotolia - chrisdorney / Teabrew

Θέματα στη ζωγραφική του ρεαλισμού