Έννοια στον ορισμό ABC

Λέγεται στο δικό μας Γλώσσα Τι ενοχή Σε αυτό απερίσκεπτη ή αμέλεια, σε παράλειψη, η οποία διαπράττεται εθελοντικά, δηλαδή, γνωρίζοντας ότι αυτό συμπεριφορά Θα προκαλέσει επιπλοκές και ζημιά σε τρίτους.

Αδίστακτη ή αμέλεια ενέργεια που προκαλεί βλάβη σε τρίτους και είναι εύλογο να επιβληθεί δικαστική τιμωρία

Γενικά, αυτοί οι τύποι αγωγών αξίζουν δικαστική τιμωρία. Μόλις συμβούν και προκαλέσουν την προαναφερθείσα ζημιά σε τρίτο μέρος, το τελευταίο ενδέχεται να λάβει νομική ενέργεια εναντίον ποιος προκάλεσε τη ζημία και, κατά περίπτωση, λάβετε αποζημίωση ή συγγνώμη δημόσιο. “Ο Juan πρέπει να πληρώσει για το λάθος του.”

Ευθύνη που έχει κάποιος για διάπραξη παράνομης πράξης

Από την άλλη πλευρά, στο ευθύνη που πέφτει σε κάποιον αφού έχει διαπράξει λάθος πράξη, το ονομάζουμε επίσης ενοχή. “ Αν έπεσε η Λόρα, φταίω εγώ γιατί δεν την έλεγξα όπως θα έπρεπε.”

Η ενοχή είναι ένα συναίσθημα που συνήθως εγκαθίσταται στις συνειδήσεις των ανθρώπων, και σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά όταν δεν το κάνουν υπάρχουν προθέσεις να βλάψουν κάποιον άλλο, αλλά η ζημιά προκύπτει από αμέλεια, δίνει τη λύπη της, δηλαδή, το άτομο αισθάνεται καταπληκτικός

αίσθηση ανησυχίας στο να είναι που έκανε μια κακή πράξη.

Ένας πατέρας που πρέπει να αφήσει τα παιδιά του στη φροντίδα ενός τρίτου επειδή πρέπει να εργαστεί συνήθως αισθάνεται ένοχος, αλλά φυσικά, δεν υπάρχει κανείς εδώ. απερίσκεπτη δράση για να αμφισβητήσετε μακριά από αυτό, αλλά είναι αναγκαιότητα της ζωής, ωστόσο, η ενοχή εμφανίζεται και είναι δύσκολο χειριστεί.

Το σφάλμα είναι το Αμέλεια ή αμέλεια παράλειψη ή ενέργεια που οδηγεί σε βλάβη σε άλλο άτομο και ότι ανάλογα με την κατάσταση και τη σοβαρότητα της πράξης, μπορεί επίσης να αξίζει κύρωση νομικός τύπος.

Νόμος: μια πράξη που βλάπτει και δημιουργεί αστική ή ποινική ευθύνη που πρέπει να αντιμετωπίσει ο εκτελεστής της

Κατόπιν αιτήματος του σωστά, η ενοχή αναφέρεται στο παράλειψη της δέουσας επιμέλειας ενός θέματοςΜε άλλα λόγια, το γεγονός ότι προκαλεί ζημία παρακινεί την αστική ή ποινική ευθύνη. Στο αστικό δίκαιο, σίγουρα, θα αποτελείται από την πληρωμή ενός χρηματικού ποσού για την αποκατάσταση της ζημίας που έχει διαπραχθεί και στο ποινικό δίκαιο, η ενοχή μπορεί να είναι η αιτία της ποινής εάν η αγωγή χαρακτηρίζεται ως έγκλημα.

Στη συνέχεια, σε αστικό επίπεδο, όποιος φταίει για κάτι θα πρέπει να το επισκευάσει οικονομικά, ενώ Στην εγκληματική σφαίρα, μπορεί να τιμωρηθεί με ποινή φυλάκισης εάν το γεγονός οριστεί τελικά ως έγκλημα.

Λάθος έγκλημα. Πεδίο εφαρμογής

Από την πλευρά του, παράνομο έγκλημα δίνεται από την πράξη ή παράλειψη που δημιουργεί ένα αποτέλεσμα που περιγράφεται και τιμωρείται από το νόμος εγκληματίας, ως συνέπεια της μη πρόβλεψης αυτού του αποτελέσματος να είναι το ίδιο προβλέψιμο, δηλαδή ένοχος θα έπρεπε να είχε προβλέψει ένα τέτοιο αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα δεν ενήργησε με την προσοχή ότι η κατάσταση υποτιθεμένος.

Ένα από τα πιο κοινά παραδείγματα ανθρωποκτονίας και αθέμιτου θανάτου, και τα δύο αριθμοί κυρώσεις, συμβαίνει κατόπιν εντολής της κυκλοφορίας, όταν ένας αυτοκινητιστής τρέχει πάνω από έναν πεζό χωρίς την προηγούμενη πρόθεση να το κάνει προφανώς αλλά μάλλον επειδή αποσπάστηκε. Εάν καταλήξει να τον σκοτώσει για αυτήν την αμέλεια, ή δεν λάβει τίποτα άλλο παρά τραυματισμούς, ο αυτοκινητιστής θα διωχθεί για ανθρωποκτονία ή αθέμιτο τραυματισμό, αντίστοιχα.

Η διαφορά με την πρόθεση

Η ενοχή θα συνεπάγεται πάντα απερίσκεπτες και απρόσεκτες ενέργειες, ενώ από την άλλη πλευρά βρισκόμαστε στο απάτη που δίδεται από τη γνώση και τη βούληση για εκτέλεση αξιόποινης συμπεριφοράς που συνιστά έγκλημα. Για παράδειγμα, όταν ένας άντρας πυροβολεί έναν άλλο με την πρόθεση να τον βλάψει, υπάρχει μια πολύ σαφής πρόθεση, από την άλλη πλευρά, εάν ένα άτομο καθαρίζει ένα όπλο και το ίδιο κατά λάθος πυροβολεί και τραυματίζει έναν άλλο, θα είστε ένοχοι για αμέλεια που δεν έχετε διασφαλίσει ότι το πυροβόλο όπλο εκφορτώνεται όταν το καθαρίζετε, αλλά δεν θα υπάρχει πρόθεση.

Η ενοχή θα είναι όντως και στις δύο περιπτώσεις, αλλά σε μία θα υπάρχει μια σαφής προγραμματισμένη πρόθεση να βλάψει το ένα άλλο, ενώ στη δεύτερη περίπτωση είναι προϊόν αμέλειας ή έλλειψης προοπτικής κάτι.

Φυσικά, αυτές οι εκτιμήσεις αξιολογούνται από τη δικαιοσύνη όταν αναλαμβάνεται η αντίστοιχη δικαστική διαδικασία για την έγκρισή τους ενεργεί και έτσι ο δικαστής θα εκτιμήσει εάν υπήρξε απάτη ή όχι, και αυτό θα καταλήξει να είναι αποφασιστικό τη στιγμή της ποινής που θα επιβληθεί στο άτομο.

Από την άλλη πλευρά, κατόπιν αιτήματος του ψυχολογία, η ενοχή θα γίνει κατανοητή ως αυτό παράλειψη ή δράση που δημιουργεί ένα αίσθημα ευθύνης για τις ζημίες που προκαλούνται. “Λόγω της απόφασής μας να χωρίσουμε, τα παιδιά μας υπέφεραν πολύ..”

Θέματα ενοχής