Έννοια στον ορισμό ABC

Ονομάζεται εξοικονόμηση στη διαφορά χρημάτων με την οποία ένα άτομο ή μια εταιρεία έχει και αυτό καθορίζεται από την οικονομική αμοιβή που λαμβάνει, Αναφέρομαι κατά προτίμηση στο χρηματικό ποσό που προέρχεται από την εκτέλεση μιας εργασίας ή μπορεί επίσης να είναι, δηλαδή Εκτός από αυτό, το άτομο έχει ή έχει ένα επιπλέον εισόδημα, όπως το ενοίκιο ενός ακινήτου που διατηρεί νοικιασμένο, με την κατανάλωση που κάνετε. Αν και αυτή η τελευταία κατάσταση, ως τέτοια, δεν συμβαίνει σε εταιρείες, μπορούν να αποκτήσουν εισόδημα επιπλέον από την εκμετάλλευση κάποιου αγαθού που κατέχουν και το χρησιμοποιούν για να αυξήσουν το επίπεδο εξοικονόμησης του τους εαυτούς τους. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση που πουλά αντίκες, μπορεί επίσης να βρει επιπλέον μέσω της ενοικίασης των προϊόντων της.

Όμως, σαφώς και προφανώς, η ικανότητα αποταμίευσης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και απολύτως από το τι εισπράττει το άτομο ως εισόδημα, αφού εάν το εισόδημά του είναι μικρότερο από αυτό που θεωρείται

βασικό καλάθι, σίγουρα, αυτό το άτομο δεν θα έχει την ικανότητα για το ίδιο, ούτε για νομίζω δυστυχώς. Η εξοικονόμηση είναι η βάση της τύχης, διατηρεί την παλιά παροιμία, για την οποία, χωρίς αμφιβολία, η δυνατότητα δημιουργίας συσσώρευσης Ο πλούτος βασίζεται, πρώτα απ 'όλα, στο εισόδημα και, σε μικρότερο βαθμό, στον όγκο των δαπανών ενός ατόμου ή ενός νοικοκυριού.

Εν τω μεταξύ, η εξοικονόμηση μπορεί να ταξινομηθεί σε δύο βασικούς τύπους, το ιδιωτικές αποταμιεύσεις και δημόσιες αποταμιεύσεις. Και παρόλο που είναι λίγο προφανές, οι διευκρινίσεις εξακολουθούν να υπάρχουν επειδή αυτή είναι η ανάγκη μας στον ορισμό ABC: το ιδιωτικό είναι αυτό που οι άνθρωποι εκτελούν μεμονωμένα ή σε μεγαλύτερο επίπεδο, το οργανώσεις ιδιωτικά όπως εταιρείες και οικογένειες. Σε αντάλλαγμα, το δημόσια εξοικονόμηση Είναι μόνο το καθήκον του κράτους στα τρία επίπεδα διακυβέρνησής του (εθνικό ή ομοσπονδιακό, επαρχιακό ή πολιτεία, δήμος) και οφείλεται, σε μεγαλύτερο βαθμό, στους φόρους που επιβάλλονται στους κατοίκους της καθε έθνος. Έτσι, σε μια ιδανική περίπτωση (γιατί δυστυχώς υπάρχουν και τα πραγματικά ...), εάν το κράτος εκτελεί όλα τα καθήκοντα καλά, με αυτήν την εξοικονόμηση που απαιτείται μακροοικονομικά δημοσιονομικό πλεόνασμα, θα είστε σε θέση να χτίσετε σχολεία, δρόμους, νοσοκομεία και να βοηθήσετε όσους τη χρειάζονται περισσότερο, αλλά αν δεν το κάνετε, θα υποφέρετε από αυτό που είναι γνωστό ως "κούκος" οικονομία: το δημοσιονομικό έλλειμμα, στο οποίο οι δημόσιες δαπάνες υπερβαίνουν την ικανότητα εξοικονόμησης.

Είναι σαφές ότι η διάσωση ενός έθνους, που υποτίθεται ότι το άθροισμα της δημόσιας και ιδιωτικής αποταμίευσης, θα εξαρτηθεί επίσης από τις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση έτσι ώστε να μεγαλώνει. Εάν τα πράγματα δεν γίνουν καλά, θα είναι υπεύθυνοι για μια αποτυχία ως προς αυτό. Οι διαδικασίες του διαχείριση ελλιπής ή ακόμη και δόλιος οδηγεί σε μεγάλες οικονομικές κρίσεις, στις οποίες η έλλειψη αποταμίευσης στα λεγόμενα "κεφάλαια αντικυκλικό "προκαλεί την αδυναμία χρηματοδότησης τρεχουσών εξόδων, όπως η καταβολή μισθών ή η διατήρηση των λεγόμενων αλυσίδων πληρωμής. Έτσι, σε καταστάσεις αυτού του είδους, υποτίμηση νομίσματος, πληθωρισμός, έλλειψη προσφοράς πόροι βασικά (τρόφιμα, φάρμακα) και ίσως τις χειρότερες από τις συνέπειες της απουσίας αποταμιεύσεων: η έλλειψη αυτοπεποίθηση.

Για παράδειγμα, μια συγκεκριμένη περίπτωση κακών πολιτικών μπορεί να βρεθεί στην Αργεντινή, μετά την πολιτική-οικονομική κρίση που υπέστη η χώρα προς το τέλος του 2001 και που έκλεισε με "χρηματοοικονομικό corralito", στην οποία οι αποταμιεύσεις πολλών Αργεντινών παγιδεύτηκαν και ακινητοποιήθηκαν. Αυτό το είδος κατάσχεσης ιδιωτικών κεφαλαίων αποτέλεσε το έναυσμα για μια μεταγενέστερη κατάσταση μηδενικής αξιοπιστίας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στο Κράτος, που έκανε τους ανθρώπους να μην καταθέσουν ένα ακόμη πέσο στις τράπεζες και, το χειρότερο, ότι έχουν μεταφέρει τις αποταμιεύσεις τους σε άλλο έθνος που τους προσέφερε πιο ψηλά ασφάλεια με αυτή την έννοια.

Θέματα εξοικονόμησης