Έννοια στον ορισμό ABC

Το επίθετο άπληστο ή άπληστο εκφράζει την έντονη επιθυμία για κάτι. Έτσι, αν λέμε "το αφεντικό μου είναι άπληστο για χρήματα" ή "το ομάδα πεινάει για νίκες "δηλώνουμε ότι τόσο το αφεντικό όσο και η ομάδα έχουν έντονη επιθυμία. Αυτή η ένταση είναι συγκρίσιμη με τον ενθουσιασμό για την επίτευξη ενός στόχου. Λέμε ότι είμαστε άπληστοι για κάτι όταν έχουμε ώθηση ανεπιθύμητο που μας ωθεί προς αυτό που θέλουμε να πετύχουμε

Το επίθετο απληστία αντιστοιχεί στην ουσιαστική απληστία, η οποία είναι ένα συναίσθημα παρόμοιο με τη φιλοδοξία, το πάθος ή την ατμόσφαιρα. Η αντίθετη ιδέα για την απληστία θα ήταν συνεπώς η αδιαφορία, η απάθεια, η αποθάρρυνση ή η αδιαφορία. Έτσι, η απληστία και η αδιαφορία θα ήταν δύο ανταγωνιστικές έννοιες.

Όταν χρησιμοποιούμε την έκφραση "Είμαι ανυπόμονος για ..." δηλώνουμε ότι θέλουμε πραγματικά να κάνουμε κάτι, είτε πρόκειται για φαγητό, παιχνίδι, χορό ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα

Χρησιμοποιώντας το επίθετο άπληστοι λέμε ότι η όρεξή μας είναι ιδιαίτερα έντονη και πολύ ασυνήθιστη. Εάν κάποιος δεν έχει φάει για μια ολόκληρη μέρα, όταν έρθει η νύχτα, σίγουρα θα πεινάσει να βάλει λίγο φαγητό στο στόμα του.

Στο Γλώσσα ρομαντικοί, άπληστοι και πρόθυμοι χρησιμοποιούνται για να δείξουν ότι η αίσθηση του αγάπη είναι έντονο και παθιασμένο. Από την άλλη πλευρά, όταν ένα άτομο έχει μεγάλο ενδιαφέρον μαθαίνω πεινάει τη γνώση. Εάν κάποιος έχει μεγάλη αγάπη ΑΝΑΓΝΩΣΗΜπορείτε επίσης να πείτε ότι είστε άπληστοι αναγνώστης. Αυτά τα παραδείγματα επισημαίνουν ότι το επίθετο άπληστο σχετίζεται με κλίσεις ή πάθη που μπορεί να θεωρηθούν ασυνήθιστα όσον αφορά την ένταση.

Η προέλευση του όρου και μια αντανάκλαση σε αυτόν

Προέρχεται από το λατινικό avidus, το οποίο θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε ως άγχος ή με μεγάλη φιλοδοξία. Αν σκεφτούμε το αίσθημα της φιλοδοξίας ή της έντονης επιθυμίας, αντιμετωπίζουμε μια ιδέα με δύο πρόσωπα: το πάθος.

Το να νιώθουμε πάθος για κάτι είναι ένας τρόπος να δώσουμε τον εαυτό μας συναισθηματικά σε αυτό που θέλουμε, είτε πρόκειται για άτομο, για στόχο ή για χόμπι.

Ωστόσο, εάν το πάθος ή η επιθυμία είναι ανεξέλεγκτο, αυτό οδηγεί σε προβληματικές καταστάσεις, όπως συμβαίνει σε εθισμούς. Αυτή η δυαδικότητα των παθών ήταν λόγος ανάλυση από μερικούς φιλόσοφους.

Υπό αυτήν την έννοια, ο Αριστοτέλης πρότεινε το πάθος να υπόκειται στη σύσταση του μεσοπρόθεσμου όρου ως η ιδανική φόρμουλα, με τρόπο που ηθικά το στάση σωστό θα ήταν να βρείτε το Ισορροπία εύλογο μεταξύ άγχους και απάθειας.

Φωτογραφίες: iStock - 101dalmatians / Jaume Ribera