Έννοια στον ορισμό ABC

Όπως και οι υπόλοιπες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, το βιβλιογραφία εξελίσσεται από ρεύματα και τάσεις που συμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου. Στη δεκαετία του '60 του εικοστού αιώνα, ένα λογοτεχνικό φαινόμενο εμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική που έλαβε το όνομα του Hispano-American Boom, ένα κίνηση του οποίου οι πιο σχετικοί εκπρόσωποι ήταν ο Τζούλιο Κορταζάρ, ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκεζ, ο Μάριο Βάργκας Λλόσα, ο Κάρλος Φουέντες και άλλοι συγγραφείς, ειδικά μυθιστοριογράφοι.

Οι συγγραφείς που απαρτίζουν το Boom διακρίθηκαν από τις τεχνικές καινοτομίες τους, τον μαγικό ρεαλισμό ως ένδειξη Ταυτότητα και για τις σχέσεις του με τις κοινωνικές και πολιτικές συντεταγμένες της εποχής του. Με μια άλλη έννοια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Boom ήταν επιτυχές στρατηγικήσύνταξης του μάρκετινγκ.

Στον λογοτεχνικό κόσμο, ένας νέος όρος επινοήθηκε για να αναφέρεται στο ρεύμα που αντικατέστησε το Boom, το Post Boom, ένα φαινόμενο που προκαλεί μια έντονη διαμάχη και που επικεντρώνεται στην αφήγηση που προέκυψε από το 1970 έως σήμερα Ισπανόφωνος Αμερική.

Λειτουργίες Post Boom

Οι μελετητές λογοτεχνίας υποστηρίζουν ότι αυτό το ρεύμα εγκαταλείπει τον μαγικό ρεαλισμό του παράδοση παραπάνω, δίνοντας προτεραιότητα σε μαρτυρίες και υπαρξιακές ιστορίες.

Το μυθιστόρημα του Antonio Skármeta "I Dreamed that Snow Burned", που δημοσιεύθηκε το 1975, θεωρείται η αρχή της Ισπανικής-Αμερικής Post Boom.

Ο όρος που αναφέρεται σε αυτό το ρεύμα δεν είναι μοναδικός, καθώς χρησιμοποιούνται και άλλοι (νεότερη γενιά, υπέρ-ρεαλισμός, υπερ-ρεαλισμός ...).

Μεταξύ των αυστηρά λογοτεχνικών χαρακτηριστικών μπορούμε να επισημάνουμε τα εξής: την εξαφάνιση των αγροτικών και τελλουρικών θεμάτων και την αναβίωση των αστικών θεμάτων, αφήγησημεταφυσική, η πραγματικότητα περιγράφεται έξω από τη μαγική διάσταση και υπάρχει στάση επαναστάτη ενάντια στα ηθικά ταμπού. Οι δημιουργοί διατηρούν μια πολιτική δέσμευση για την πραγματικότητά τους και μουσικές και τηλεοπτικές αναφορές εμφανίζονται στα έργα τους που απέχουν πολύ από την προηγούμενη λογοτεχνική παράδοση.

Όσον αφορά τις επίσημες πτυχές του Post Boom, μια γραμμική και λογική δομή δεν ακολουθείται στην αφήγηση, υπάρχει συνήθως περισσότεροι από ένας αφηγητές, ο κλασικός παντογνώστης αφηγητής εξαφανίζεται και τα συμβολικά στοιχεία αφθονούν για να αναφερθούν στο πραγματικότητα.

Οι πιο σημαντικοί εκπρόσωποι του Post Boom

Οι Χιλιανοί Roberto Bolaño και Isabel Allende, ο Κολομβιανός Rafael Chaparro, ο Περουβιανός Bryce Echenique, ο Πουέρτο Ρίκο Luis Rafael Sanchez, ο Κουβανός Ρεναλντό Αρένας ή Μεξικανοί Έλενα Πονιάτοσκα και Φερνάντο ντελ Πάσο (αυτοί οι δύο συγγραφείς έλαβαν το βραβείο Θερβάντες το 2013 και το 2015 αντίστοιχα).

Φωτογραφίες: Fotolia - auremar / aerogondo