Ορισμός του Διεθνούς Εμπορίου

Είναι γνωστό ως Το διεθνές εμπόριο στο ανταλλαγή εμπόριο μεταξύ δύο ή περισσότερων εθνών, ή ελλείψει αυτού μεταξύ διαφορετικών οικονομικών περιοχών, και εκτός των ορίων του έθνος στο οποίο ανήκει.

Δράση αγοράς και πώλησης εκτός των ορίων της χώρας στην οποία ανήκει και που συνήθως απαιτεί την καταβολή δασμού

Η αναφερόμενη ανταλλαγή αποτελείται από αγορά και πώληση αγαθών, υπηρεσιών ή προϊόντων, μεταξύ άλλων, και για τα οποία α σωστά τελωνεία, είτε σε όρους εξαγωγή ή από εισαγωγή, ανάλογα με την περίπτωση.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει όρος ότι η χώρα που θέλει να δημιουργήσει οικονομικές σχέσεις πέρα ​​από τα σύνορά της έχει αυτό που είναι γνωστό στον εμπορικό τομέα ως οικονομία Άνοιξε.

Τώρα, για να προστατεύσουν τις οικονομίες τους, αλλά ταυτόχρονα να μην κλείσουν εμπορικά στον κόσμο, τις χώρες και επίσης Οι περιφέρειες ως μπλοκ αποφάσισαν να καταργήσουν τους προαναφερθέντες δασμούς και στη θέση τους έχουν καθοριστεί κοινά δασμολόγια, Με αυτόν τον τρόπο επιτρέπεται η ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών και προϊόντων, να διατηρηθεί και να ενισχυθεί οικονομικά σε σχέση με το σε αυτό

επάρκεια απευθείας.

Πώς ήταν αυτό το εμπόριο με την πάροδο του χρόνου

Η εμπορική πρακτική μεταξύ των χωρών δεν είναι κάτι από αυτούς τους καιρούς μακριά από αυτήν, καθώς οι πιο απομακρυσμένοι χρόνοι, διαφορετικά έθνη το άσκησαν και παρόλο που μερικές φορές ήταν λιγότερο έντονο από ό, τι σήμερα ήταν πάντα Παρόν.

Από τα αρχαία χρόνια, το εμπόριο μεταξύ των χωρών ήταν πολύ ενεργό, ενώ υπέστη πτώση κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, και συνεχίστηκε το α σημαντικό μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, καθώς η Ευρώπη θα χρησιμοποιούσε τις ολοκαίνουργιες αποικιακές αγορές της για να επεκταθεί και να αναπτυχθεί οικονομικά.

Μια παραδειγματική υπόθεση αποδείχθηκε ακριβώς από τις ισπανικές αποικίες στην Αμερική, οι οποίες αποφάσισαν επίσης να φωνάξουν την ελευθερία σε σχέση με την Ισπανία για οικονομικό σκοπό, καθώς αυτό τους απαγόρευσε να ασκούν εμπορική ανταλλαγή με άλλα έθνη που δεν ήταν αυτήν.

Ο περιορισμός ήταν πολύ σκληρός, ωστόσο, πολλοί έμποροι αποφάσισαν να ανοίξουν ένα παράνομο μέρος με άλλες χώρες, για παράδειγμα την Αγγλία, η οποία τους προσέφερε καλύτερες συνθήκες και οικονομικές αποδόσεις.

Εν τω μεταξύ, η ανεξαρτησία πολιτική Έφερε το οικονομικό χέρι-χέρι και τα έθνη ελεύθερα από την Ισπανία ήταν σε θέση να θεσπίσουν τους δικούς τους εμπορικούς νόμους και να συναλλάσσονται με όποιον θέλουν.

Από το δεύτερο μέρος του περασμένου αιώνα, και στη συνέχεια σταδιακά μέχρι να φτάσει στη μέγιστη έκφρασή του στο Στη δεκαετία του '90, τα έθνη άρχισαν να επιδεικνύουν ένα εκπληκτικό άνοιγμα των οικονομιών τους προς το Εξωτερικός.

Για παράδειγμα, επί του παρόντος, ουσιαστικά καμία οικονομία δεν παραμένει αδιανόητη για το τι συμβαίνει σε άλλο που εντοπίστηκε στην άλλη πλευρά του πλανήτη και αυτό οφείλεται ακριβώς στη σχέση μεταξύ του αγορές.

Ο φιλελευθερισμός έναντι του προστατευτισμού

Υπάρχουν διαφορετικές οικονομικές θεωρίες που αντιμετωπίζουν αυτό το είδος εμπορίου, ενώ μια από τις πιο διαδεδομένες είναι αυτή του Ο οικονομολόγος της Σκωτίας, Adam Smith.

Σύμφωνα με τον Smith, τα προϊόντα πρέπει να παράγονται σε χώρες στις οποίες το κόστος παραγωγής τους είναι το χαμηλότερο και στη συνέχεια από αυτό το μέρος θα εξαχθούν στον υπόλοιπο κόσμο.

Ως εκ τούτου, ο Σμιθ ήταν ένθερμος υπερασπιστής του ελεύθερου εμπορίου, επειδή θεώρησε ότι η ανάπτυξη και η ανάπτυξη θα ήταν εύλογη μόνο από αυτό το μοντέλο.

Εν τω μεταξύ, για τον Smith το πλεονέκτημα θα ήταν εκείνες οι χώρες που ήταν σε θέση να παράγουν περισσότερα, επενδύοντας λιγότερα παράγοντες παραγωγής.

Με αυτόν τον τρόπο το κόστος παραγωγής θα ήταν επίσης χαμηλότερο.

Αντιμέτωποι με αυτήν τη θέση βρίσκουμε την προστατευτική πρόταση ότι αυτό που κάνει είναι να εφαρμόζει πολύ υψηλούς φόρους στο εισαγόμενα προϊόντα, ώστε να μην μπορούν να ανταγωνιστούν την τοπική βιομηχανία, και έτσι να αποθαρρύνουν την αγορά τους και να ενισχύσουν τη βιομηχανία εθνικός.

Κάντε τα ξένα προϊόντα πιο ακριβά, ώστε ο καταναλωτής να επιλέξει να αγοράσει τοπικά προϊόντα, καθώς είναι φθηνότερα.

Γενικά, οι χώρες αποφασίζουν να εφαρμόσουν αυτόν τον τύπο προστασίας σε καταστάσεις οικονομικής κρίσης.

Μία από τις μεγάλες διαφορές μεταξύ αυτών των δύο ανταγωνιστικών μοντέλων είναι ότι στον φιλελευθερισμό οι τιμές καθορίζονται ελεύθερα από το προσφοράς και ζήτησης στην αγορά, ενώ στον προστατευτισμό είναι η κρατική παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα που καθιερώνει την ο κανονισμός και οι περιορισμοί, για παράδειγμα, καθορίζουν τις μέγιστες τιμές στην τοπική αγορά, και οι προαναφερθείσες τιμές εισαγωγές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τελωνειακοί δασμοί που είχαν παραδοσιακά επιβληθεί με εντολή αυτού του είδους εμπορίου, προς το παρόν, έχουν καταργηθεί από πολλά έθνη και περιφερειακά οικονομικά συγκροτήματα, σύμφωνα με τους νόμους που επιβάλλονται από τη ζωή σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, στον οποίο, για παράδειγμα, είναι αδύνατο για αυτό το είδος εμπορίου να αναπτύσσεται κάθε φορά περισσότερο.

Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ή η Mercosur, έχουν καταργήσει τους ναύλους για τις εν λόγω χώρες μέλη, και με αυτόν τον τρόπο τα εμπορεύματα κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς να πληρώνουν κανόνα.

Θέματα στο Διεθνές Εμπόριο