Έννοια στον ορισμό ABC

Ένα σύμφωνο είναι ο ήχος του Γλώσσα από του στόματος που παράγεται από το κλείσιμο ή τη στένωση του φωνητικού συστήματος κατά την επαφή ή την επαφή των οργάνων που συνδέονται με το άρθρωση προκαλώντας ακουστική αναταραχή. Με άλλα λόγια, ένα σύμφωνο είναι ένας τύπος στίχοι του αλφαβήτου.

Η λέξη σύμφωνο στα Λατινικά σημαίνει "να ακούγεται μαζί με" και έχει να κάνει με την ιδέα ότι τα σύμφωνα δεν έχουν από μόνα τους ένας ήχος οι ίδιοι, αλλά πρέπει πάντα να συνοδεύονται από ένα ή περισσότερα φωνήεντα - το άλλο είδος γραμμάτων - για να έχουν έννοια. Αυτό συμβαίνει με μεγαλύτερη ακρίβεια στην ισπανική γλώσσα, καθώς σε άλλες γλώσσες υπάρχουν λέξεις που δεν έχουν φωνήεν.

Τα σύμφωνα της ισπανικής γλώσσας είναι: B, C, D, F, G, H, J, K, L, M, N, Ñ, P, Q, R, S, T, V, W, X, Y και Ζ.

Κάθε σύμφωνο χαρακτηρίζεται από χαρακτηριστικά διακριτικό που το ορίζει ως τέτοιο και είναι χαρακτηριστικό κάθε γλώσσας στον κόσμο. Είναι: ο τρόπος άρθρωσης (το κριτήριο είναι ανάλογα με το πώς το ρεύμα του

αέρας), το σημείο αρθρώσεως (ανάλογα με τον τόπο στοματικής οδού όπου συμβαίνει η απόφραξη του αέρα), ο τρόπος φωνοποίησης (πώς τα φωνητικά κορδόνια δονούνται), ο VOT (ή "χρόνος έναρξης φωνής", δηλαδή ο χρόνος καθυστέρησης της φωνοποίησης), το σχέδιο μηχανισμού, το μήκος και δύναμη αρθρικός.

Στην προφορά των συμφώνων υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αρθρώσεων που μπορεί να είναι: χειλικό (διπλοειδές, χείλος-βέλα, labio-κυψελιδική ή labiodental), η στεφανιαία (γλωσσική, μεσοδοντιατρική, οδοντιατρική, κυψελιδική, κορυφή, στρωτή, μετα-κυψελιδική, κυψελιδική-palatal, retroflex), το ράχης (βλεννογόνος, χείλος-βλεννογόνος, βέλα, ραγοειδής, υπεριώδης-επιγλωττίδα), η ρίζα (φάρυγγα, επιγλωττίδα-φάρυγγα, επιγλωττίδα) και η γλωττίδα.

Ο συνδυασμός των συμφώνων με τα φωνήεντα οδηγεί σε κάθε λέξη από το απλούστερο έως το πιο περίπλοκο και, επομένως, το Κτίριο προτάσεων.

Θέματα σύμφωνα