Έννοια στον ορισμό ABC

Με εντολή του Γραμματική, ο όρος ρήμα αναφέρεται σε αυτό το συζυγές μέρος της πρότασης που εκφράζει τόσο τη δράση όσο και την κατάσταση του θέματος και ασκεί επίσης τη συντακτική συνάρτηση του πυρήνα της κατηγορίας.

Μέσα στις προτάσεις, το ρήμα θα είναι τότε το μέρος που εκφράζει τη δράση, την ύπαρξη ή την κατάσταση που εκτελεί το θέμα. Το ρήμα είναι το είδος της λέξης που μπορεί να έχει παραλλαγή του αριθμού, του ατόμου, της διάθεσης, της όψης και του χρόνου και συνήθως συμφωνεί γένος, πρόσωπο και αριθμός με ορισμένα από τα επιχειρήματα ή τα συμπληρώματά τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του Ισπανική γλώσσα, συμφωνεί με το θέμα πάντα σε αριθμό και σχεδόν πάντα ως προς το άτομο, με εξαίρεση το λεγόμενο θέμα χωρίς αποκλεισμούς.

Οι γλώσσες στις οποίες είναι συζευγμένο το ρήμα ονομάζονται καμπές. Καθένα από αυτά καθορίζει έναν τύπο μοτίβου σύζευξης που θα διαφέρει από το ένα γλωσσικό σύστημα στο άλλο. Στο Γλώσσα Ισπανικά, σχεδόν όλα τα ρήματα είναι συζευγμένα τακτικά, σύμφωνα με τρία μοναδικά μοτίβα που ορίζονται σύμφωνα με το φωνήεν θεματικός.

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ρήματα... Μεταβατικά ρήματα είναι εκείνα που απαιτούν την παρουσία ενός άμεσου αντικειμένου να έχει πλήρη έννοια, το Μη μεταβατικά ρήματα, από την πλευρά τους, δεν απαιτούν την προαναφερθείσα παρουσία ενός άμεσου αντικειμένου για τον προσδιορισμό του, εφόσον το Ανώμαλα ρήματα, έχουν ιδιαίτερες συζεύξεις για πρωτόγονα ρήματα, όπως το παρόν της ενδεικτικής διάθεσης, το πρόωρος τέλειο απλό, επίσης ενδεικτικό και μελλοντικό απλό που αντιστοιχεί στον ίδιο τρόπο με τα προηγούμενα. Και το Ομαλά ρήματα, είναι αυτά που συμμορφώνονται με τα πιο συνηθισμένα μοντέλα σύζευξης στη συγκεκριμένη γλώσσα.

Είναι ταξινόμηση που παρέχουμε είναι αυτό που συμβαίνει συχνότερα στη διδασκαλία, αλλά υπάρχουν περισσότεροι τύποι ρήματος, όπως απρόσωπος (δεν είναι συμβατά με την ιδέα ενός λεξικού θέματος), προσωπικό τρίτο (συμβαίνουν σε ένα μετεωρολογικό φαινόμενο), ελαττωματικός (ο παράδειγμα πλήρης σύζευξη) και συνδετικός (Δεν παρέχουν πλήρη έννοια, χρησιμοποιούνται μόνο για να ενώσουν το θέμα και το υπόθετο: να είναι, να είναι, να εμφανίζεται, να οδηγεί, να μοιάζει, να συνεχίζει).

Στην ισπανική γλώσσα, τα ρήματα ομαδοποιούνται σε διαφορετικούς χρόνους (παρόν, παρελθόν, μέλλον και δυναμικό) και τρεις τρόπους (ενδεικτικά, υποτακτικά και επιτακτικά).

Από την άλλη πλευρά και στο χριστιανικό θρησκευτικό πλαίσιο, με τον όρο Word, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας συνήθως ορίζεται και συνήθως να γράψω με κεφαλαία γράμματα.