Ορισμός της κοινωνικής ιστορίας

Κατανοούμε την κοινωνική ιστορία ως αυτόν τον τρόπο αναπαράστασης ή αφήγησης της ιστορίας που λαμβάνει υπόψη όλα τα κοινωνικά φαινόμενα ως θεμελιώδες μέρος του επεξεργασία του ιστορικού απολογισμού. Έτσι, η κοινωνική ιστορία έρχεται αντιμέτωπη ή πολεμά με εκείνους τους παραδοσιακούς τρόπους να πούμε το παρελθόν στο οποίο οι πράξεις ήταν μόνο διεξάγονται από πολιτικούς ή στρατιωτικούς ηγέτες και στους οποίους οι άνθρωποι ή οι κοινωνίες είχαν μικρή ή καθόλου αξία στο έργο ιστορικός. Η κοινωνική ιστορία είναι ένας αρκετά πρόσφατος κλάδος της ιστορίας, εάν ληφθεί υπόψη ότι ο άνθρωπος είπε πάντα την ιστορία. παρελθόν και ότι αυτός ο τρόπος να το κάνει εμφανίστηκε μόνο στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα για να ενοποιηθεί στις αρχές του εικοστού αιώνα με το διάσημο Σχολείο των γαλλικών Annales.

Η κοινωνική ιστορία είναι ίσως ένας από τους νεότερους τρόπους αναπαράστασης των γεγονότων του παρελθόντος εάν το λάβουμε υπόψη από την Αρχαιότητα Η ιστορία δημιουργήθηκε πάντα από συγκεκριμένα ανέκδοτα που βασίζονταν στη δράση μεγάλων στρατιωτικών, πολιτικών ή πολιτικών ηγετών. θρησκευτικός. Για την κοινωνική ιστορία, όπως υποδηλώνει το όνομά της, ο λόγος για όλες τις αλλαγές, ή ο χώρος όπου πραγματοποιούνται αυτές οι αλλαγές και τα ιστορικά γεγονότα, δεν είναι άλλος από την ίδια την κοινωνία. Έτσι, για την κοινωνική ιστορία είναι πιο ενδιαφέρον να δίνουμε προσοχή στις κοινωνικές αλλαγές από ένα κοινότητα μπορεί να δείξει με την πάροδο του χρόνου και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά γεγονότα ή φαινόμενα ιστορικός.

Η κεντρική διαφορά είναι επίσης να αναγνωρίσουμε ότι οι κοινωνικές αλλαγές είναι πολύ πιο προοδευτικές και πιο μακροπρόθεσμες, και γι 'αυτό τα αποτελέσματά του ή τα αποτελέσματά του είναι πολύ λιγότερο ορατά από τα απλά ανέκδοτα που μπορούν να αναγνωριστούν και να χρονολογηθούν ακρίβεια. Η κοινωνική ιστορία είναι το προϊόν των αλλαγών στις νοοτροπίες, των τρόπων κατανόησης του κόσμου, της δυσαρέσκειας και της δυσφορίας που συσσωρεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, της πίεσης, του φόβου.

Ένα σαφές παράδειγμα αυτού θα ήταν να δείτε το Γαλλική επανάσταση σύμφωνα με τα μάτια της κοινωνικής ιστορίας. Για αυτήν, το Επανάσταση Δεν πραγματοποιήθηκε από κανέναν άλλο από το γαλλικό λαό που είχε συσσωρεύσει δυσφορία και ενόχληση από πολλά ιστορικά γεγονότα (η σπάνια συμμετοχήπολιτική, χαμένες καλλιέργειες, εμπλουτισμός του αριστοκρατία, υψηλοί φόροι). Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε αυτό και πολλά άλλα ιστορικά γεγονότα ως μη κοινωνικά φαινόμενα ή φαινόμενα που προκύπτουν από το απόφαση ενός ατόμου ή ενός Ηγέτης πολιτικό και στρατιωτικό.