Ορισμός της διακριτικής έμφασης
Miscellanea / / July 04, 2021
Από τον Javier Navarro, στις Σεπτέμβριος 2017
ο προφορά διακριτικός, που ονομάζεται επίσης σήμα προφοράς διακριτικό, είναι μια ένδειξη ότι ορισμένες λέξεις ενσωματώνουν και χρησιμοποιούνται για να τις ξεχωρίσουν από άλλες που είναι γραμμένες ακριβώς το ίδιο, αλλά έχουν άλλη έννοια διαφορετικός. Θυμηθείτε ότι στο Καστίλια υπάρχουν πολλές λέξεις με μία ορθογραφία και μια ίση προφορά και ότι, ταυτόχρονα, έχουν περισσότερα από ένα νόημα.
Δεν είναι το ίδιο να λέμε "ναι" με "ναι", γιατί η πρώτη λέξη είναι α επίρρημα καταφατική και η δεύτερη σύζευξη.
Η διακριτική προφορά των μονοσυλλαβών
Οι λέξεις με μονοσύλλαξη έχουν μόνο μία συλλαβή. Μερικά από αυτά έχουν περισσότερες από μία έννοιες και ως εκ τούτου πρέπει να διαφοροποιηθούν με κάποιο τρόπο. Τρία επεξηγηματικά παραδείγματα θα ήταν τα εξής: Η αντωνυμία "te" δεν έχει προφορά ή διακριτική προφορά και το παίρνει όταν είναι ουσιαστικό και αναφέρεται στην έγχυση τσαγιού, το "el" δεν έχει αυτήν την προφορά όταν είναι Αρθρο και το "ναι" το παίρνει αν είναι αντωνυμία και η λέξη "περισσότερα" δεν ταιριάζει με προφορά αν είναι σύζευξη και το παίρνει σε περίπτωση που είναι επίρρημα.
Ο κατάλογος των μονοσυλλαβών με και χωρίς διακριτική προφορά είναι εκτενής: εσύ και εσύ, εγώ και εγώ, δίνω και ξέρουμε, γνωρίζουμε κ.λπ.
Η διακριτική προφορά στις διαδηλώσεις
Οι διαδηλωτές αυτό, αυτό, ότι, αυτό και ότι δεν χρειάζεται να έχουν διακριτική προφορά σε καμία περίπτωση. Θεωρείται ότι δεν είναι απαραίτητο, δεδομένου ότι από το πλαίσιο μιας πρότασης είναι δυνατόν να διακρίνουμε το νόημά της χωρίς να χρειάζεται να ενσωματώσουμε ένα tilde.
Παρατηρώντας τις λέξεις που χρησιμοποιούνται ως ανακριτικές ή θαυμαστικές
Λέξεις όπως τι, πόσο, πού, τι ή ποιος πρέπει να τονιστεί όταν υποδεικνύουν κάποιο είδος ερώτησης ή θαυμαστικού. Αυτός ο κανόνας μπορεί να φανεί στις ακόλουθες προτάσεις: "πείτε μου τι θέλετε", "πόσο χρειάζεστε", "πού πηγαίνετε σήμερα το πρωί" ή "για τι θέλετε".
Άλλες περιπτώσεις
Η λέξη "σόλο" δεν έχει διακριτική προφορά σε καμία περίπτωση. Αυτός ο κανόνας είναι σχετικά νέος, γιατί μέχρι το 2010 υπήρχαν δύο επιλογές: αν ήταν μόνο ένα επίθετο, δεν είχε έμφαση, αλλά το έκανε αν ήταν ένα επίρρημα που σήμαινε μόνο.
Η λέξη "even" έχει προφορά όταν σημαίνει ακόμα (για παράδειγμα, "my") φίλος στο πάρτι"). Αντίθετα, δεν το παίρνει αν το "ζυγό" είναι ισοδύναμο με το ίδιο, ακόμη και ούτε καν ή έως ότου ("ακόμη και οι ηττημένοι που κέρδισαν" θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από "έως ότου οι ηττημένοι κερδίσουν" λόγος δεν έχει σήμα έμφασης).
Φωτογραφία: ABC
Θέματα διακριτικής προφοράς