Ορισμός της άνευ όρων αγάπης

Στο ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ παράγονται όλα τα είδη συνδέσμων, όπου επιβάλλεται κάποιος όρος με φυσικό τρόπο. Έτσι, μπορούμε να βοηθήσουμε έναν γείτονα με την προϋπόθεση ότι κάνει το ίδιο μαζί μας ή κάνουμε κάτι ευνοεί κάποιον αρκεί να εκτιμούμε ότι το άτομο θα συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο όταν χρειαζόμαστε.

Εν ολίγοις, «επιβάλλουμε» όρους στις περισσότερες κοινωνικές συνθήκες. Ωστόσο, ορισμένες εκδόσεις του αγάπη δεν υπόκεινται σε αυτόν τον κανόνα. Σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για άνευ όρων αγάπη. Αυτό σημαίνει ότι τίποτα δεν αναμένεται σε αντάλλαγμα, ότι το συναίσθημα προς τον άλλο δεν υπόκειται σε καμία μορφή ενδιαφέροντος και ότι, πάνω απ 'όλα, το καλό του αγαπημένου προσώπου είναι επιθυμητό.

Μία από τις υψηλότερες και αγνότερες μορφές αγάπης

Αυτή η μορφή αγάπης δεν υπόκειται σε προσωπικό κέρδος ή αυτο-ικανοποίηση. Αντιθέτως, προσανατολίζεται στην ευημερία του άλλου.

Στην άνευ όρων αγάπη, οι δυσκολίες ή τα προβλήματα δεν θέτουν κανένα εμπόδιο, γιατί μέσα υπάρχει δύναμη ικανός να ξεπεράσει οποιαδήποτε δυσμενή περίσταση.

Είναι μια αγάπη χωρίς απαιτήσεις ή προσβολές. Η επιθυμία να δώσει επιβάλλεται πάνω απ 'όλα και δεν υπάρχει τίποτα που να αποδυναμώνει αυτό το συναίσθημα.

Είναι επίσης παρόν μεταξύ των τετράποδων φίλων μας

Τα ανθρώπινα όντα δεν έχουν αποκλειστικότητα στην αγάπη. Έχει αποδειχθεί αξιόπιστα ότι η αίσθηση που νιώθουν τα σκυλιά για τους ιδιοκτήτες τους είναι πολύ παρόμοια με την ιδέα της άνευ όρων αγάπης που μπορεί να έχει ένας σκύλος. μητέρα με τον γιο του.

Δεν έχουν τα λόγια για να μας μεταφέρουν την άνευ όρων αγάπη τους, αλλά το κάνουν με τον δικό τους τρόπο. Είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε αυτό το συναίσθημα μέσα από κάποια ξεκάθαρα σημάδια: όταν κοιμούνται δίπλα μας, όταν περιμένουν να επιστρέψουμε, μιμούμενοι ορισμένες ανθρώπινες συμπεριφορές (για παράδειγμα, χασμουρητό), κουνώντας την ουρά τους ως σήμα από Χαρά ή κατά την προβολή ενσυναίσθηση.

Η ορμόνη αγάπης που μας βοηθά να κατανοήσουμε την άνευ όρων αγάπη

Οι ποιητές και οι φιλόσοφοι προσπάθησαν να εξηγήσουν το πάθος της αγάπης με λόγια. Ωστόσο, σήμερα γνωρίζουμε ότι είναι ένα θέμα που εξαρτάται από τη χημεία του εγκεφάλου μας. ο ορμόνη που ρυθμίζει και ενεργοποιεί το πάθος που σχετίζεται με την αγάπη είναι η ωκυτοκίνη. Αυτή η ορμόνη παράγεται στον υποθάλαμο και εκκρίνεται από την υπόφυση. Η οξυτοκίνη είναι πολύ παρούσα στον δεσμό Συναισθηματική μεταξύ μιας μητέρας και ενός παιδιού, το πιο προφανές ανθρώπινο παράδειγμα άνευ όρων αγάπης.

Παρά το γεγονός ότι αυτή η ορμόνη είναι καθοριστική στις ερωτικές σχέσεις, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει επίσης αρνητικό ρόλο, καθώς είναι υπεύθυνη για συναισθηματικές σχέσεις που βασίζονται στην αγάπη. ΕΞΑΡΤΗΣΗ και σε εμμονικές συμπεριφορές.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αγάπη που πονάει και δεν προκαλεί ευχαρίστηση είναι στην πραγματικότητα μια «μέθη» που προκαλείται από την κατάποση της ωκυτοκίνης.

Φωτογραφίες: Fotolia - Robert Filip / Illustrator