Έννοια στον ορισμό ABC

ο αθεϊσμός υπονοεί το άρνηση σχετικά με την ύπαρξη του Θεού, αν και, σε κάθε περίπτωση, με την ευρύτερη έννοια του όρου αθεϊσμός υποτίθεται επίσης το όχι πίστη σε οποιοδήποτε είδος θεότητας ή υπερφυσικού ον.

Άρνηση της ύπαρξης του Θεού

Αντιμέτωποι με τις πεποιθήσεις διαφόρων θρησκειών ότι υπάρχει ένας ανώτερος Θεός που έχει δημιουργήσει ό, τι υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του ανθρώπου, υπάρχουν τρεις στάσεις εφικτή: η πίστη, φυσικά, που πιστεύεται από τον πιστό, αυτή του αγνωστικού που δεν ξέρει με βεβαιότητα αν υπάρχει ένας τέτοιος θεός ή όχι, και αυτή του άθεου που αρνείται κατηγορηματικά τον ύπαρξη.

Τυπικές εκδηλώσεις του άθεου

Γενικά, ο άθεος δηλώνει τον εαυτό του ως τέτοιο από πνευματική άποψη, δηλαδή, θεωρεί ότι δεν το κάνει Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι ή στοιχεία που να σας δείχνουν ότι ο Θεός υπάρχει και τότε δεν πιστεύετε καθόλου στη ζωή Του. ύπαρξη.

Ο άθεος μπορεί να εκδηλωθεί με δύο τρόπους, δείχνοντας τον εαυτό του εντελώς μαχητικό και αρνητικό κάθε φορά που του αναφέρεται η ύπαρξη του Θεού. ή αντίθετα, δείξτε ένα

στάση παθητική με την οποία δείχνει ένα απόλυτο αδιαφορίαΣε αυτήν την περίπτωση μπορούμε να πούμε ότι ο άθεος πλησιάζει τη θέση που παρουσιάζει ο αγνωστικός.

Για να εξηγήσει την πραγματικότητα και τη ζωή, ο άθεος στρέφεται σε λογική και η πνευματικότητα που τον χαρακτηρίζει αφού όλα για αυτόν μπορούν να εξηγηθούν από τον τρόπο λογικός και επιστημονική.

Προέλευση της έννοιας

Ο όρος αθεϊσμός έχει την καταγωγή του στο Ελληνική λέξη άθεοι τι σημαίνει χωρίς Θεό και η λέξη αθεϊστής, όπως καλείται το άτομο που αρνείται την ύπαρξη του Θεού, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Αρχαία Ρώμη να αναφέρουμε αυτούς τους άντρες που δεν πίστευαν στους θεούς του Ρωμαϊκού πάνθεον, ιδιαίτερα στους Χριστιανούς.

Ο όρος αρχίζει να χρησιμοποιείται περισσότερο δύναμη τον 16ο αιώνα, εν τω μεταξύ, θα είναι από το κίνηση Φωτισμού που θα γίνει πιο σχετικός παγκοσμίως.

Ως άμεση συνέπεια του πολλαπλασιασμού των θρησκειών σε όλο τον κόσμο, ο όρος αθεϊσμός άρχισε να εφαρμόζεται για όλους τους θεούς και στη συνέχεια αποφασίστηκε ότι η χρήση του όρου ισχύει για όλους εκείνους που δεν πιστεύουν σε κανένα θεό. Σήμερα δεν ονομάζουμε πλέον έναν άθεο που δεν πιστεύει σε έναν θεό και ναι σε έναν άλλο, αλλά το χρησιμοποιούμε για να αναφερθούμε σε έναν που δεν πιστεύει σε κανένα.

Μαθήματα αθεϊσμού

Έχουν προταθεί δύο τύποι αθεϊσμού, ισχυρός ή θετικός αθεϊσμός και αδύναμος ή αρνητικός αθεϊσμός. Ο πρώτος χαρακτηρίζεται από μια κατηγορηματική άρνηση της ύπαρξης οποιουδήποτε θεού, ενώ ο δεύτερος θεωρείται ο περισσότερο κοντά στην έννοια του αγνωστικισμού, γιατί δεν υποδηλώνει την επιβεβαίωση της ανύπαρξης των θεών, αλλά αναφέρεται στην απουσία πεποιθήσεων Σε αυτα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο αγνωστικισμός είναι μια φιλοσοφική ή προσωπική στάση που θεωρεί απρόσιτη για τα ανθρώπινα όντα. ανθρώπινη γνώση του θεϊκού ή οποιασδήποτε πραγματικότητας ή ον που υπερβαίνει τα όρια του τι είναι έμπειρος.

Εν τω μεταξύ, η έννοια που αντιτίθεται άμεσα σε αυτήν του αθεϊσμού είναι αυτή του θεϊσμός, που θεωρείται ως η πίστη στις θεότητες, ή σε αντίθετη περίπτωση, η πίστη σε έναν δημιουργό του σύμπαντος, ο οποίος ως εκ τούτου δεσμεύεται συντήρηση, μέσα στο κυβέρνηση και κατεύθυνση.

Σε όλη την ιστορία και φυσικά εξαρτάται από τα θρησκευτικά πολιτικά πλαίσια Οι επικρατούσες άθεοι διώχθηκαν ιδιαίτερα και σε πολλές περιπτώσεις τιμωρήθηκαν σοβαρά για κράτα το φιλοσοφία του αθεϊσμού.

Προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοιος τύπος μαχητικής δράσης κατά του αθεϊσμού. Ο κόσμος έχει αλλάξει, έχει εξελιχθεί, ειδικά ο δυτικός πολιτισμός, και σήμερα είναι απολύτως αξιοσέβαστοι οι διάφορες θέσεις ενώπιον του Θεού, όλες συνυπάρχουν με αρμονικό τρόπο και χωρίς να βλέπει κανείς την άλλη ή το αντίστροφο.

Η ανοχή είναι μια αξία που επικρατεί σήμερα απέναντι σε αυτές τις αποκλίνουσες πεποιθήσεις και παρόλο που μπορεί να συμβεί αυτό Κάποια κουλτούρα που ο άθεος θεωρείται ως ύποπτος και οριακός χαρακτήρας δεν είναι καθόλου η επικρατούσα θέση σήμερα.

Θέματα στον αθεϊσμό