Ορισμός του σχεδίου Marshall

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση ήταν δύο από τα νικηφόρα έθνη του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και και οι δύο καθιέρωσαν ζώνες στρατηγικής συμμαχίας σε όλο τον κόσμο. Παράλληλα το Ήπειρος Η Ευρώπη καταστράφηκε και αντιμετώπισε μια βαθιά οικονομική κρίση.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν ένα σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης που στοχεύει στις χώρες με τις πιο φτωχές μετά τον πόλεμο. Το Σχέδιο Μάρσαλ εγκρίθηκε το 1948 υπό τον Πρόεδρο Τρούμαν και με επικεφαλής τον Τζορτζ Μάρσαλ.

Οφέλη του Προγράμματος Marshall

Έθνη όπως η Ελλάδα, η Τουρκία, η Γαλλία, η Δυτική Γερμανία και η Ιταλία έλαβαν πλεονεκτικά χρηματοοικονομικά δάνεια από τα ταμεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ταυτόχρονα, ενεργοποιήθηκαν και άλλοι τύποι μέτρων, όπως επενδύσεις, εμπορικά πλεονεκτήματα και βελτιώσεις στον ευρωπαϊκό βιομηχανικό ιστό.

Με αυτό στρατηγική Αποσκοπούσε στην αύξηση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Συμπληρωματικά, οι μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες συμφώνησαν να διαπραγματευτούν με αμερικανικές εταιρείες.

Το σχέδιο Marshal υλοποιήθηκε κυρίως σε δάνεια με πολύ χαμηλά επιτόκια, τα οποία επέτρεψαν στις δικαιούχες χώρες να αντιμετωπίσουν ένα νέο στάδιο παγκόσμιας ανάκαμψης, αλλά κυρίως οικονομικό.

Η πρωτοβουλία της Βόρειας Αμερικής αντικατοπτρίστηκε σε όλους τους τομείς της οικονομία Ευρωπαϊκός. Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρηματοδότησαν πολλά εργοστάσια, ειδικά στον τομέα των αυτοκινήτων (τα εργοστάσια της Renault στη Γαλλία και η Fiat στην Ιταλία ξεχωρίζουν). Το σύνολο των μέτρων που εγκρίθηκαν ήταν πολύ θετικό για τις δικαιούχες χώρες.

Η άλλη πλευρά του σχεδίου Μάρσαλ

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση ήταν οι δύο αντίπαλες μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Ο καθένας ήθελε να επιβάλει το οικονομικό και κοινωνικό του μοντέλο. ένα καπιταλιστικό και καταναλωτικό μοντέλο από την πλευρά των Αμερικανών και ένα μοντέλο του σχεδίαση συγκεντρωτικά και κρατικά μέσα ενημέρωσης παραγωγή από τους Σοβιετικούς. Αυτό σήμαινε ότι τα δύο έθνη ήταν καχύποπτα μεταξύ τους: η ΕΣΣΔ φοβόταν την επέκταση του καπιταλισμός και οι Ηνωμένες Πολιτείες παρατήρησαν ότι στην ευρωπαϊκή ήπειρο ο σπόρος του κομμουνισμός.

Κατά συνέπεια, το σχέδιο ήταν επίσης μια πολιτική στρατηγική για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κομμουνισμού.

Αν και η Ισπανία δεν συμμετείχε άμεσα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, βρισκόταν σε μια βαθιά οικονομική κρίση. Ωστόσο, δεν θα μπορούσε να επωφεληθεί από την αμερικανική βοήθεια, διότι τότε δεν ήταν δημοκρατική χώρα. Με αυτό σημαίνει ότι το Σχέδιο Μάρσαλ απαιτούσε επίσης κάποιες πολιτικές απαιτήσεις.

Ακόμα και σήμερα είναι δημόσια συζήτηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα της αμερικανικής στρατηγικής στην Ευρώπη, αλλά οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν για τον θεμελιώδη ρόλο της στην οικονομική ανάκαμψη της Δυτικής Ευρώπης.

Φωτογραφίες: Fotolia - Evilinside / HitToon