Έννοια στον ορισμό ABC

Στις περισσότερες θρησκείες οι πιστοί εκτελούν τραγούδια, προσευχές ή προσευχές στις οποίες ο Θεός επαινείται ή εκφράζεται ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης. Υπό αυτήν την έννοια, οι προσευχές είναι ένα στοιχείο του παράδοση προφορική που είναι μέρος του καθολικισμός. Πρόκειται για τραγουδισμένες προσευχές ή πολύ σύντομες φράσεις που προφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της μάζας.

Σε όλη την ιστορία, η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε για αυτές τις προσευχές ήταν λατινική, αφού η Καθολική Εκκλησία το χρησιμοποίησε Γλώσσα κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας μέχρι το Συμβούλιο του Βατικανού τον 20ο αιώνα

Όσο για τη λέξη προγενέστερη, προέρχεται από τα λατινικά και είναι η πληθυντική μορφή του προξ, που σημαίνει προσευχή ή υποβολή.

Η απομακρυσμένη προέλευση αυτών των προσευχών ή φράσεων πρέπει να τοποθετηθεί στο πλαίσιο του πρώιμου χριστιανισμού, καθώς οι πρώτοι χριστιανοί συναντήθηκαν για να απαγγέλλουν προσευχές που απευθύνονται στον Θεό.

Οι πρώτες αναφορές στις προσευχές βρίσκονται στην Ιβηρική χερσόνησο τον Vl αιώνα της εποχής μας, αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι τα δεδομένα σχετικά με αυτά είναι λιγοστά, δεδομένου ότι αποτελούν μέρος της παράδοσης από το στόμα. Εκείνη την εποχή, η Ιβηρική χερσόνησος κυβερνούσε από τους βασιλιάδες των Βισιγόθων, που κατάγονταν από τους γερμανικούς λαούς και που σταδιακά μετατράπηκαν σε χριστιανισμό. Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, οι προσευχές ήταν μέρος της λειτουργίας που γιόρταζαν οι πιστοί κατά την Κυριακή.

Μεταξύ των μελών του Opus Dei

Οι προσευχές αποτελούν θεμελιώδες στοιχείο μεταξύ των μελών του Opus Dei, τα οποία θεωρούν ότι αυτές οι λέξεις, προτάσεις και φράσεις εξυπηρετούν παγιώνω η πίστη σου.

Αν και τα προηγούμενα της ισπανικής λειτουργίας του Μεσαίωνας έχουν εξαφανιστεί ως μέρος της παραδοσιακής μάζας, τα μέλη του Opus Dei έχουν επεξεργαστεί νέες προσευχές. Μερικά παραδείγματα είναι τα εξής: με τη λέξη "serviam" εκφράζεται η επιθυμία να υπηρετήσουμε τον Θεό και όταν λένε "Iesum Christium Regem" αναφέρονται στον Χριστό ως Βασιλιά. Άλλες λέξεις αναφέρονται στο Μονάδα των αποστόλων και ο Θεός καλείται επίσης με την επιθυμία να ακουστεί. Στο τέλος της μάζας είναι συνηθισμένο το ειρήνη για όλους και για πάντα (pax, ineternetern).

Στον Ιουδαϊσμό, χρησιμοποιούνται επίσης φράσεις Ισλάμ και Βουδισμού που έχουν παρόμοια λειτουργία με τα προηγούμενα.

Καθε θρησκεία έχει τα δικά του μοναδικά ψάλματα ή φράσεις που προφέρονται κατά τη διάρκεια θρησκευτικών πράξεων. Στις εβραϊκές συναγωγές απαγγέλλεται μια προσευχή που ονομάζεται kaddish και γίνονται αιτήματα για συγχώρεση ή σελιχότ. Από την άλλη πλευρά, οι θρησκευτικοί Εβραίοι απαγγέλλουν το Amidah όρθιο, μια προσευχή με τρία μέρη (ένα από επαίνους, ένα άλλο αίτημα και ένα τελευταίο από ευγνωμοσύνη).

Στα τζαμιά του Ισλάμ οι πιστοί έχουν τις δικές τους προσευχές και προσευχές, οι οποίες είναι γνωστές με τον όρο «azala». Ωστόσο, οι προσευχές μπορούν να γίνουν οπουδήποτε, καθώς ολόκληρη η Γη είναι ιερό μέρος.

Τα μάντρα του Βουδισμού είναι λέξεις που ομιλούνται σε θρησκευτικές τελετές και απαγγέλλονται για να φωτίσουν το μυαλό ή ως φόρμουλα για να λατρεύουμε κάποια θεότητα (για παράδειγμα, το μάντρα Hare Krishna είναι αφιερωμένο στον θεό Κρίσνα).

Φωτογραφία: Fotolia - bookybuggy