Ορισμός του κλασικού χορού

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χορέψετε ή να χορέψετε, όπως διαφορετικός χορός στην αίθουσα χορού, συστροφή, ροκ εν ρολ, παραδοσιακοί χοροί, χορός στο δρόμο ή στυλ χορός των ντίσκο. Κάθε μία από αυτές τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις έχει τα βήματα και τις κινήσεις της, καθώς και τις δικές της παράδοση πολιτιστικός.

Αν μιλάμε για κλασικό χορό ή μπαλέτο, η προέλευσή του χρονολογείται από την περίοδο αναγέννηση, ένα στάδιο στο οποίο οι καθηγητές χορού εισήγαγαν αυτήν την πρακτική στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Παρόλο που ο κλασικός χορός αρχικά έλαβε χώρα σε αίθουσες δικαστηρίων, με την πάροδο του χρόνου ήταν παρουσιάστηκε στη σκηνή έτσι ώστε το κοινό να μπορεί να χαίρεται για τις κινήσεις του χορευτές. Έτσι, τον δέκατο έβδομο αιώνα υπήρχαν ήδη ένα σύνολο ρυθμιζόμενων τεχνικών και οι πρώτες ακαδημίες χορού. Ο στόχος των ακαδημιών ήταν σαφής: ότι τα κινήματα των χορευτών ήταν αρμονικά και εκτελέστηκαν σωστά.

Στις πρώτες μέρες, ο κλασικός χορός συνδυάστηκε με το τραγούδι και παντομίμα, και από τον δέκατο όγδοο αιώνα και μετά έγινε μια εντελώς ανεξάρτητη τέχνη.

Γενικές αρχές του κλασικού χορού

Η πρώτη πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η συντονισμός μεταξύ των κινήσεων των χορευτών και του ΜΟΥΣΙΚΗ.

Το σώμα του χορευτή νοείται ως μια ενότητα που πρέπει να δημιουργήσει αρμονία στο χώρο της σκηνής.

Οι κινήσεις δεν πρέπει να είναι απότομες, αλλά ρευστές, κομψές και εκφραστικές.

Μία από τις θεμελιώδεις πτυχές που πρέπει μαθαίνω κάθε χορευτής είναι η σωστή θέση των ποδιών.

Από άποψη καλλιτεχνικός, ο κλασικός χορός θεωρείται η τεχνική που χρησιμεύει ως το θεμέλιο όλων των χορών που υπάρχουν.

Οι περισσότερες από τις κινήσεις ονομάζονται στα γαλλικά και μερικές από τις πιο γνωστές είναι οι arabesque, assemblé, en arrière, en avant, battement ή balancé.

Ο σύγχρονος χορός βασίζεται στον κλασικό χορό

Οι προσεγγίσεις του κλασικού χορού διατηρήθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, στα τέλη του 19ου αιώνα, η αμερικανίδα χορεύτρια Isadora Duncan εισήγαγε ένα νέο όραμα του χορού, γνωστό ως σύγχρονο χορό. Αυτή η ιδιομορφία προέκυψε ως αντίθετη αντίδραση στην τεχνική ακαμψία του κλασικού χορού.

Με αυτόν τον τρόπο, οι σύγχρονοι χορευτές εκφράζονται με περισσότερη ελευθερία κινήσεων και χορού από τους δικούς τους συναισθήματα εσωτερικοί χώροι.

Φωτογραφίες: Fotolia - Anastasiya Kostsina / Alexander Y

Θέματα στον κλασικό χορό