Ορισμός του διοικητικού δικαίου

ο σωστά Διοικητική είναι ένας από τους κλάδους του νόμου που εστιάζει στην ανάλυση, την οργάνωση και ταξινόμηση των διαφόρων κανονισμών που σχετίζονται με δημόσια διοίκηση, δηλαδή, με τα διαφορετικά οργανισμοί που αποτελούν μέρος του κράτους. Το διοικητικό δίκαιο δεν είναι τόσο γνωστό ή τόσο ευρύ όσο άλλα είδη νόμου κυρίως σε συγκεκριμένους οργανισμούς και ιδρύματα και όχι στη λειτουργία της κοινωνίας ως τα παντα. Ωστόσο, η σημασία του διοικητικού δικαίου έγκειται στην ικανότητά του να οργανώνει και να καθιερώνει μια παραγγελία στη λειτουργία διαφόρων τύπων θέσεων και λειτουργιών που, τελικά, επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του πληθυσμός.

Ο διοικητικός νόμος προκύπτει στο ιστορικό πλαίσιο από το οποίο ξεκινούν οι μεγάλες απόλυτες μοναρχίες της Ευρώπης χάνουν τη δύναμή τους ενόψει της δημιουργίας νέων θεσμών καθώς και της ενίσχυσης αυτών ήδη υπάρχον. Ο στόχος του διοικητικού δικαίου θα είναι τότε ο έλεγχος και η οργάνωση της λειτουργίας πολλών δραστηριοτήτων, θέσεων και λειτουργιών που Πριν πέσουν κάτω από τη δύναμη ενός ατόμου και ότι τώρα πρέπει να ταξινομηθούν σωστά τόσο στο επίπεδο της απόδοσής τους όσο και στο επίπεδο νομικός. Στα αρχικά του στάδια, ο διοικητικός νόμος υιοθέτησε ως κεντρικά θεσμικά όργανα στα οποία βασίστηκε η εξουσία του τα υφιστάμενα νομοθετικά και συμβουλευτικά όργανα. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου και με τον περίπλοκο κοινωνικό και πολιτικό ιστό που δημιούργησαν οι νέες κοινωνίες, Πολλοί διοικητικοί θεσμοί αναδύονται για να καλύψουν αυτούς τους χώρους που αφήνονται από το κενό της εξουσίας του μοναρχία.

Ένα από τα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι ότι σήμερα ο διοικητικός νόμος ασκεί τη σφαίρα εξουσίας του σε όλα αυτά τα θεσμικά όργανα και οντότητες που αποτελούν, διαχείριση δημόσιο. Έτσι, οι φορείς που είναι υπεύθυνοι για θέματα όπως η υγεία, εκπαίδευση, ο ασφάλεια, ο κοινωνία των πολιτών, δημόσιες εταιρείες, γραμματείες και υπουργεία, τα διάφορα δημόσια γραφεία, είναι παραδείγματα των χώρων στους οποίους Το διοικητικό δίκαιο ασκεί έλεγχο και νομοθετεί για να καθορίσει τις λειτουργίες, τις ευθύνες, τους περιορισμούς, τις ικανότητες, και τα λοιπά.