Ορισμός του δικαιώματος στη ζωή

Η πολύ περίπλοκη έννοια του σωστά στη ζωή είναι μια σχετικά νέα ιδέα που προκύπτει στις μεταμοντέρνες κοινωνίες ενόψει της προόδου των διαφόρων και πάρα πολλά προβλήματα που τείνουν να απειλούν τη φυσιολογική ανάπτυξη της ζωής σε ορισμένους τομείς κοινωνικός. Η έννοια του δικαιώματος στη ζωή συνορεύει με τη νομική και νομική σφαίρα όταν πρόκειται για εγκλήματα ή ενέργειες που επιχειρούν εναντίον τους ζωή, αλλά χωρίς αμφιβολία ότι είναι μια έννοια που υπερβαίνει αυτόν τον τομέα και μπορεί επίσης να μεταφερθεί στον τομέα της ηθικής, ηθικός, αξιών, από θρησκεία, της κοινωνίας, κ.λπ.

Όταν μιλάμε για την έννοια του δικαιώματος στη ζωή, αναφερόμαστε τουλάχιστον στο αρχέγονο δικαίωμα που έχει κάθε άνθρωπος (και επίσης σε όλα ζωντανό ον) για να ζήσει, από τη στιγμή που αρχίζει να υπάρχει ή να διαμορφώνεται (δηλαδή, ανεξάρτητα από το εάν γεννήθηκε ή όχι). Το δικαίωμα στη ζωή είναι ένα από τα δικαιώματα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για ο σεβασμός και η συμμόρφωση με αυτό σε όλες τις περιπτώσεις είναι υψίστης σημασίας για το καλό της κοινωνίας όλα.

Το δικαίωμα στη ζωή μπορεί να παραβιαστεί και ακόμη και να ακυρωθεί σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις. Ενώ σε μερικές από αυτές τις καταστάσεις ο υπεύθυνος για το βία, σε πολλούς άλλους ο εκτελεστής αυτής της βίας που βάζει κίνδυνος Η ζωή είναι πολύ πιο αόρατη, καθώς ασχολείται με πολύ μακροχρόνια προβλήματα ή φαινόμενα που δεν επιτρέπουν σε ένα άτομο να αναγνωριστεί ως υπεύθυνο.

Όπως αναφέρθηκε, υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να ακυρωθεί το δικαίωμα στη ζωή. Οι σαφέστερες περιπτώσεις είναι όταν ένα άτομο, μέσω της βίας, παύει με τη ζωή ενός άλλου ατόμου ή ζει. Αυτή η παύση της ζωής του ατόμου μπορεί να συμβεί όταν το άτομο έχει ήδη γεννηθεί ή βρίσκεται ακόμα στη μήτρα της μητέρας του (στην περίπτωση αυτή πρέπει να μιλήσουμε για άμβλωση). Ωστόσο, υπάρχουν πολλές ενέργειες που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή και που συμβάλλουν στο γεγονός ότι η ζωή που υπάρχει ήδη δεν έχει να είσαι αξιοπρεπής: αυτό είναι όταν μιλάμε για μια πιο σιωπηλή και βαθιά βία που κρυσταλλώνεται μέσω της δυστυχίας, ο φτώχεια, πείνα, υποσιτισμός και έλλειψη ίσης πρόσβασης σε πόροι της πρώτης αναγκαιότητας.