Ορισμός του δημόσιου χρέους

Κάποιος έχει ένα χρέος όταν ζητάτε από κάποιον ένα χρηματικό ποσό με την πρόθεση να το επιστρέψετε. Όταν συμβεί αυτό υπάρχει χρέος. Η έννοια του χρέους ισχύει για χρηματοδότηση προσωπικά, εταιρεία ή α Χώρα. Έτσι, όταν ένα κράτος ή οποιοδήποτε δημόσια διοίκηση Ζητούν από τρίτους χρήματα για να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις τους, το δημόσιο χρέος παράγεται. Όπως είναι λογικό, το χρέος που δημιουργήθηκε πρέπει να εξοφληθεί εντός συγκεκριμένης χρονικής περιόδου και υπό συγκεκριμένες συνθήκες.

Μπορούμε να πούμε ότι το δημόσιο χρέος είναι μια λογιστική εγγραφή, δηλαδή το άθροισμα των δανείων που ζητούνται από οποιονδήποτε δημόσιο οργανισμό (για παράδειγμα, το ίδιο το κράτος ή δήμος σκυρόδεμα).

Διαφορά μεταξύ δημόσιου χρέους και δημόσιου ελλείμματος

Αυτές οι δύο έννοιες χρησιμοποιούνται συχνά συνώνυμα, αλλά είναι διαφορετικοί όροι. Έτσι, γίνεται κατανοητό από έλλειμμα την κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων, δηλαδή τη διαφορά μεταξύ του εισόδημα και έξοδα. Η διαφορά μεταξύ των δύο πρέπει να σχετίζεται με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) μιας χώρας ή του αντίστοιχου δημόσιου φορέα. Με αυτόν τον τρόπο, το δημόσιο χρέος αναφέρεται σε υποχρεώσεις (χρεώσεις) με τρίτα μέρη, ενώ το έλλειμμα είναι μια καταχώριση στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων (έσοδα μείον έξοδα).

Λόγοι για το δημόσιο χρέος

Ένα κράτος πρέπει να αντιμετωπίσει μια ολόκληρη σειρά δαπανών και επενδύσεις (μισθοδοσία δημοσίων υπαλλήλων, δημόσιες υπηρεσίες, επενδύσεις σε υποδομές κ.λπ.). Για να πληρώσετε όλα τα έξοδα του κράτους, μπορεί να συναφθεί ένα χρέος, το οποίο λειτουργεί ως πηγή χρηματοδότησης. Ταυτόχρονα, για να αντιμετωπίσει το χρέος, το κράτος έχει εισόδημα, βασικά τους φόρους που εισπράττει από τους πολίτες.

Τύποι δημόσιου χρέους

Υπάρχουν δύο τύποι δημόσιου χρέους: ένας πραγματικός και ένας πλασματικός. Το πραγματικό δημόσιο χρέος είναι αυτό που αποκτήθηκε από έναν μικρό ή μεγάλο επενδυτή και το πλαστό χρέος είναι αυτό που αγοράζεται από ένα Τράπεζα εθνικός.

Το δημόσιο χρέος μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Βραχυπρόθεσμα, αυτό θα συνέβαινε με τους λογαριασμούς του Δημοσίου διάρκειας ενός έτους. Ένα μεσοπρόθεσμο δημόσιο χρέος μεταφέρεται με κρατικά ομόλογα (συνήθως με διάρκεια μεταξύ 3 και 5 ετών). Μακροπρόθεσμα, αυτές θα ήταν οι υποχρεώσεις του Υπουργείου Οικονομικών (μεταξύ 10 και 30 ετών).

Τέλος, είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ αναπόσβεστου και διαρκούς χρέους. Το πρώτο είναι ότι μετά τη λήξη ο οργανισμός που εξέδωσε το χρέος αναλαμβάνει περιοδικά για την καταβολή των αντίστοιχων τόκων για τα χρήματα που λαμβάνονται και στο τέλος του δανείου κύριο κεφάλαιο. Το διαρκές δημόσιο χρέος είναι εκείνο στο οποίο δεν υπάρχει ληκτότητα του χρέους, επομένως το κεφάλαιο δεν αποπληρώνεται ποτέ πλήρως (ο οφειλέτης χρεώνει μόνο τόκους και όταν το κράτος θέλει να εξοφλήσει το χρέος, πρέπει να το αγοράσει στην τιμή που καθορίζει ο αγορά).

Φωτογραφίες: iStock - Alexandrum79 / Nomadsoul1