Ορισμός του δόγματος της Estrada

Στην ιστορία του πολιτική Το λεγόμενο Estrada δόγμα αποτελεί ορόσημο και, με τη σειρά του, αποτελεί σημείο αναφοράς για το διεθνές δικαίωμα.

Το ιστορικό πλαίσιο

Το 1913 το Μεξικό βρισκόταν στη μέση της επαναστατικής διαδικασίας και η κατάληψη της εξουσίας εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από την πιθανή πολιτική υποστήριξη Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μια χώρα που δεν είναι μόνο ο φυσικός γείτονας, αλλά επίσης είχε ήδη παρουσιαστεί εκείνη την εποχή ως η πιο ισχυρή χώρα στον κόσμο. πλανήτης.

Στο επαναστατικό πλαίσιο ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος της έθνος συνελήφθησαν και τελικά αυτοκτόνησαν λόγω της πίεσης που έλαβαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντιμέτωποι με αυτήν την περίσταση, ήταν απαραίτητο να υιοθετηθεί ένα μέτρο για την προστασία της εθνικής κυριαρχίας, καθώς υπήρχε φόβος παρέμβασης από τον βόρειο γείτονα στην εσωτερική πολιτική.

Το 1917 το Μεξικό είχε ένα νέο Σύνταγμα και βρίσκεται στη μέση του μετα-επαναστατικού σταδίου, αλλά υπήρχε ακόμη μια περίοδος πολιτικού αναβρασμού. Σε αυτήν την κατάσταση, ήταν επιτακτική ανάγκη το έθνος να αποκτήσει σαφή διεθνή αναγνώριση και απρόσκοπτη πολιτική ανεξαρτησία.

Το δόγμα Estrada βασίζεται στην αρχή της μη παρέμβασης και του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας των λαών

Το 1930 ο Gerardo Estrada, γραμματέας εξωτερικών σχέσεων, παρουσίασε τη δήλωση δόγματος που φέρει το όνομά του. Η θεμελιώδης συμβολή του είναι η εξής: όχι κυβέρνηση Απαιτεί την αναγνώριση άλλων εθνών για να αναλάβει τη δική της κυριαρχία. Αυτή η προσέγγιση προϋποθέτει ρητή απόρριψη οποιασδήποτε μορφής παρέμβαση ξένος στις υποθέσεις της κυβέρνησης ενός έθνους.

Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι αυτό το δόγμα βασίζεται στην απόρριψη της πολιτικής τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες είχαν ήδη προωθήσει τη μη αναγνώριση ορισμένων κυβερνήσεων ξένοι, έτσι ενικός αυτές που είχαν προκύψει από επαναστατικές διαδικασίες ή στρατιωτικά πραξικοπήματα.

Το δόγμα Estrada εμφανίστηκε ως απάντηση σε δύο απόψεις σχετικά με την εξωτερική πολιτική: το δόγμα του Tobar και το δόγμα του Monroe

Σύμφωνα με το πρώτο, τα έθνη του Ήπειρος Οι Αμερικανοί πρέπει να αρνούνται να αναγνωρίσουν οποιαδήποτε κυβέρνηση που προέκυψε από μια επαναστατική διαδικασία και, επομένως, το δόγμα Tobar υπερασπίζεται μια θέση έμμεσου παρεμβατισμού. Το δόγμα Monroe προωθεί τη μη παρέμβαση των ευρωπαϊκών εθνών στην αμερικανική ήπειρο και, από την άλλη πλευρά, ενισχύει μια προνομιακή θέση των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι των υπόλοιπων εθνών Αμερικανός.

Το δόγμα Estrada αντιτίθεται και στα δύο και με αυτό προωθεί ένα στάση σεβασμός σε σχέση με τις εσωτερικές υποθέσεις του Μεξικού και οποιουδήποτε άλλου έθνους.

Φωτογραφίες: Fotolia - Harvepino / Joy