Ορισμός του φυσικού συστήματος

Ονομαζόμαστε φυσικό σύστημα σε αυτό σχετικό σύνολο στοιχείων που προκύπτει ως ιδιοκτησία της φύσης.

Σύνολο στοιχείων που σχετίζονται με τη φύση

Και οι δύο από την άποψη που προτείνει το ουσιαστικότητα (φιλοσοφικό δόγμα που υποστηρίζει ότι η ύπαρξη προέρχεται από την ουσία) και το ονομασμός (φιλοσοφικό ρεύμα που επιβεβαιώνει ότι όλα όσα υπάρχουν είναι ιδιαίτερα), α ταξινομία (η επιστήμη που οργανώνει οργανισμοί ζωντανός σε ένα σύστημα που διοικείται από ένα ιεραρχία της taxa), είναι σε θέση να θεωρηθεί ως ένα αυθεντικό φυσικό σύστημα.

Ενώ ο ονομασμός υποστηρίζει ότι α ταξινόμηση των ζωντανών όντων είναι φυσικό όταν εκδηλώνει το μοτίβο ομοιότητας που παρατηρούνται στη φύση, τον ουσιαστικό έρχεται σε αντίθεση με το ότι η ταξινόμηση θα είναι φυσική όταν αποκαλύπτει πραγματικές φυσικές ομάδες και όχι απλώς σύμπτωση ομοιότητες. Δηλαδή, ο ονομασμός αποδίδει τη φυσικότητα ή όχι σε ένα συγκεκριμένο σύστημα που βασίζεται στο αντίληψη του ανθρώπου που το μελετά και όχι από την ίδια τη φύση και αυτή είναι τότε η κύρια διαφορά που αντιτίθεται στον ονομασμό με τον ουσιαστικό.

Ταξινόμηση: κοινή καταγωγή

Με την έλευση του εξελικτισμός και ο μετέπειτα θρίαμβός του, η φυσικότητα των ταξινομήσεων βασίστηκε στο κοινή καταγωγή και έτσι, με αυτόν τον τρόπο, είναι ότι το φυσικό σύστημα μετατράπηκε σε φυλογενετικό δέντρο.

Το φυλογενετικό δέντρο είναι ένα δέντρο που καταδεικνύει τους εξελικτικούς δεσμούς μεταξύ διαφόρων ειδών ή άλλων οντοτήτων που θεωρείται ότι έχουν κοινό πρόγονο.

Αυτό το δέντρο χρησιμοποιείται επίσης για τον προσδιορισμό του ελάχιστου αριθμού τμημάτων που απαιτούνται για την επίτευξη α κύτταρο Νταδιστής. Για παράδειγμα, από αυτό το σημείο είναι δυνατόν να μελετηθούν οι μεταλλάξεις που εμφανίζονται σε όλη τη διαδικασία.

Αυτά τα δέντρα συντίθενται λαμβάνοντας υπόψη το εξέλιξη βιολογικό που υποστηρίζεται από την απόδειξη ότι όλοι οι οργανισμοί προέρχονται από έναν κοινό πρόγονο. Με αυτόν τον τρόπο επαληθεύεται ότι όλοι οι οργανισμοί, ζωντανοί ή νεκροί, σχετίζονται σε κάποιο επίπεδο.

Για την προετοιμασία του, χρησιμοποιούνται πληροφορίες που προέρχονται από απολιθώματα και όχι από ανθρώπους, όπως συμβαίνει στα οικογενειακά δέντρα. Και το σύγκριση μοριακό και ανατομικό.

Η σχέση σε αυτά τα δέντρα είναι μεταξύ ειδών και όχι μεταξύ ανθρώπων.

Η άλλη πλευρά: το τεχνητό σύστημα

Κατά συνέπεια, η αντίθεση, το αντίθετο του φυσικού συστήματος, θα είναι το τεχνητό σύστημα, στο οποίο το Η συμμετοχή των συστατικών σε ένα τέτοιο σύστημα θα εξαρτηθεί από ένα τεχνητό κριτήριο που έχει υιοθετηθεί μετά από ένα σύμβαση.

Ένα τεχνητό σύστημα ταξινόμησης είναι γνωστό ως η σχετική οργάνωση των στοιχείων στα οποία η ιδιότητα μέλους από καθένα από αυτά τα συστατικά σε διάφορες κατηγορίες θα εξαρτηθεί από μια απόφαση που λαμβάνεται με σύμβαση και με τρόπο αυθαίρετος.

Ένα από τα πιο εμβληματικά παραδείγματα αυτού του τύπου συστήματος είναι ο τρόπος ταξινόμησης των λουλουδιών.

Αναμφίβολα το πιο δημοφιλές τεχνητό σύστημα είναι το Systema Naturae, ένα έργο που δημοσιεύθηκε από τον Σουηδό φυσιολόγο Carlos Linnaeus το 1735.
Σε αυτό το σχετικό έργο, 23 κατηγορίες ανθοφόρων φυτών προσδιορίζονται και διαχωρίζονται σύμφωνα με ορισμένα κριτήρια όπως: τα φύλα των εν λόγω λουλουδιών, τον αριθμό, το μήκος των στήμονων (τα αρσενικά φυτικά όργανα) οι υπολοιποι.

Και υπήρχε μια τάξη 24 που ομαδοποίησε φυτά χωρίς λουλούδια που περιλάμβαναν φύκια, βρύα, φτέρες, μύκητες, μεταξύ άλλων τύπων, και εκείνα τα φυτά με σπάνια άνθη όπως κοράλλια.

Στην ταξινόμηση του φυτικό βασίλειοΟ Linnaeus, ακολούθησε ένα κεκλιμένο σύστημα σεξουαλικά θέματα, δηλαδή, είδη με τον ίδιο αριθμό αρσενικών σεξουαλικών οργάνων θα τοποθετηθούν στην ίδια ομάδα.

Θέματα στο Sistema Natural