Έννοια στον ορισμό ABC

Το έδαφος, επίσης γνωστό ως αγροτεμάχιο, είναι ένα από τα φυσικοί πόροι, δίπλα στο νερό και τον αέρα, το πιο σημαντικό που έχουμε εμείς οι άνθρωποι, αφού αυτό αποδεικνύεται απαραίτητο για την επιβίωση οποιουδήποτε είδους, ανθρώπινο, όπως μόλις είπαμε, αλλά και για ζώα και φυτά, γιατί αν όλοι βοηθήσουμε να διατηρήσουμε αυτά παραγωγικότητα με σωστές και επαρκείς γεωργικές πρακτικές Ισορροπία τόσο επιθυμητή μεταξύ της παραγωγής τροφίμων που αναπτύσσεται σε αυτήν και της ολοένα και πιο αδιάκοπης αύξησης του πληθυσμού που την πατάει, με την πιο κυριολεκτική έννοια της λέξης, είναι κατανοητό, σωστά;

Εδαφος διαμορφώνεται χάρη στον συνδυασμό πέντε στοιχείων, τα οποία αλληλεπιδρούν επίσης μεταξύ τους, όπως: γονικό υλικό, τοπογραφία, καιρός, ώρα και οργανισμοί ζωντανό και αν αναλυθεί η σύνθεσή του, θα βρούμε τέσσερα στοιχεία: την ύλη ορυκτό, οργανική ύλη, νερό και αέρα. Το ορυκτό υλικό αντιπροσωπεύεται από μικρά κομμάτια πετρωμάτων και ορυκτών διαφόρων ειδών, χαλίκι, άμμος, άργιλος και λάσπη είναι τα πιο σημαντικά ανόργανα σωματίδια που παρατηρούνται στο αυτά τα. Εν τω μεταξύ, το οργανικό συστατικό δίνεται από μερικώς καταστράφηκαν και ανασυνθέτονται φυτά και ζωικά απόβλητα. Αυτό το υλικό βιολογικής προέλευσης είναι μέρος των διαδικασιών ανακύκλωσης που αντιστοιχούν στους κύκλους άνθρακα και αζώτου στη φύση. Έτσι, η οργανική ύλη (τόσο από νεκρά όσο και από αποσυντιθέμενα ζώα και φυτά και από τα περιττώματα πολλών ζωντανών όντων) ενσωματώνεται στο

συνηθως, σε αυτό που θα αποτελέσει μια οριστική πηγή πρώτων υλών για λαχανικά για να συνθέσουν τα δικά τους τρόφιμα από αυτά τα συστατικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δράση των μορφών ζωής που γεμίζουν τα στρώματα του εδάφους (μύκητες, βακτήρια, προστατευτικά, σκουλήκια, άλλα ασπόνδυλα) είναι καρδινάλιος για καλύτερη επεξεργασία και χρήση όλων αυτών προϊόντα.

Από την άλλη πλευρά, το νερό και ο αέρας είναι αποφασιστικής σημασίας και απαραίτητα για τη συντήρηση των εδαφών, καθώς, για παράδειγμα, το Το πρώτο διατηρείται με μεταβλητό τρόπο μέσα στους πόρους του εδάφους και, μαζί με τα διαλυμένα άλατα, θα σχηματίσουν αυτό που είναι γνωστό ως διάλυμα εδάφους, τι θα είναι το θρέψη απαραίτητο για την ανάπτυξη και την ανάπτυξη των φυτών. Ο αέρας δεν είναι ένα συνεχές στοιχείο στο έδαφος, αλλά βρίσκεται επίσης στους πόρους και η μέση υγρασία του είναι πολύ υψηλότερη από αυτήν που παρατηρείται στην ατμόσφαιρα. Με αυτόν τον τρόπο, οι αβιοτικοί παράγοντες του εδάφους θα ποικίλλουν σε ποσότητα και ποιότητα ανάλογα με το χημικά χαρακτηριστικά της επιφάνειας και οι κλιματολογικοί παράγοντες που τη διαμορφώνουν, μαζί με το διάβρωση.

Υπάρχει συζήτηση μεταξύ εμπειρογνωμόνων στην edaphology (ο κλάδος της επιστήμης που μελετά τα εδάφη) σχετικά με την εκτίμηση του βυθού και της κοίτης του ποταμού ως αυστηρή "συνηθως". Ως επί το πλείστον, συμφωνούν ότι αυτές είναι επιφάνειες με τόσο διακριτικά χαρακτηριστικά που αξίζουν ανεξάρτητη ανάλυση που τους διαφοροποιεί από τα χερσαία και εναέρια εδάφη που αντιμετωπίζουμε σε αυτά γραμμές.

Φυσικά, τα χαρακτηριστικά του εδάφους στην Αργεντινή θα είναι διαφορετικά από αυτά του εδάφους στο Μεξικό ή την Ισπανία. Ωστόσο, οι μελετητές του θέματος έχουν αναγνωρίσει μερικές από τις πιο σημαντικές παραλλαγές και, για παράδειγμα, έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι οι αλισόλες (εδάφη πλούσια σε σίδηρο και αλουμίνιο), όπως είναι το όνομα της ταξινόμησης, και τα molisols (εδάφη λιβαδιών) είναι τα καλύτερα εδάφη για γεωργικές πρακτικές. Πράγματι, τα διατροφικά χαρακτηριστικά αυτών των εκτάσεων είναι ανώτερα για την ορθή ανάπτυξη φυτικών ειδών. Σε γενικές γραμμές, θεωρείται ότι τα εδάφη που έχουν ηφαιστειακή προέλευση (όπως η πεδιάδα του Pampean) περιέχουν έναν τονισμένο αριθμό ορυκτών που ευνοούν την ανάπτυξη όλων των τύπων λαχανικών, τον πολλαπλασιασμό των βιοτικών παραγόντων και την καλύτερη απόδοση όσον αφορά το καλλιέργεια.

Θέματα στο έδαφος