Ορισμός της Αναγεννησιακής Φιλοσοφίας

ο φιλοσοφία Η αναγέννηση πρέπει να πλαισιωθεί μέσα στις ιστορικές συντεταγμένες του δέκατου πέμπτου και δέκατου έβδομου αιώνα στην Ευρώπη. Η αναγεννησιακή φιλοσοφία πρέπει να γίνει κατανοητή ως μια περίοδος μετάβασης μεταξύ του Μεσαίωνας και τη σύγχρονη εποχή.

Το πνευματικό πλαίσιο της Αναγέννησης

Υπάρχουν πολλά γεγονότα που επιτρέπουν συμφραζομένων Αναγεννησιακή φιλοσοφία. Πρώτον, το ανθρωπιστικό ρεύμα προωθεί την ανάκαμψη του κλασικού ελληνικού πολιτισμού (ο όρος αναγέννηση αναφέρεται ακριβώς στο νέο πνευματικό μεγαλείο εμπνευσμένο από τα κλασικά έργα του πολιτισμού και της επιστήμης της ελληνικής κλασικής περιόδου).

Από την άλλη πλευρά, η Προτεσταντική Μεταρρύθμιση προϋποθέτει κατακερματισμό της θρησκευτικής δύναμης. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου παρείχε μια άλλη εικόνα της πραγματικότητας και την ανάγκη αντιμετώπισης νέων προκλήσεων (για παράδειγμα, στον τομέα της πλοήγησης). Η εμφάνιση του αστική τάξη σαν καινούργιο

κοινωνική τάξη Σημαίνει επίσης την ανανέωση των πολιτιστικών προσεγγίσεων. Και όλα αυτά συνοδεύονται από ένα νέο τεχνολογικό εργαλείο, το τυπογραφείο.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της φιλοσοφίας της Αναγέννησης

Η επιστροφή στα κλασικά της Αναγέννησης έχει δύο πτυχές: τη μετάφραση κειμένων που είχαν ξεχαστεί για αιώνες και την ανάκαμψη της ελληνικής επιστήμης (ειδικά οι συνεισφορές των Αρχιμήδη, Πυθαγόρα και Ευκλείδης). Αυτή η αναγέννηση του κλασικού κόσμου ξεπέρασε το ενδιαφέρον για τον πολιτισμό και την επιστήμη, καθώς οι φιλόσοφοι της Αναγέννησης Προσπαθούν να δημιουργήσουν μια τάξη βασισμένη στο ανθρώπινο ον ως τον κεντρικό άξονα (ανθρωποκεντρισμός) σε αντίθεση με τον θεοκεντρισμό μεσαιονικός.

Οι φιλόσοφοι και οι ανθρωπιστές της Αναγέννησης καταλαβαίνουν ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός, μια άποψη που έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα της αρχικής αμαρτίας στον Χριστιανισμό.

Η μορφή του Θεού δεν θεωρείται πλέον ως ο άξονας όλης της πραγματικότητας, αλλά προκύπτουν νέες προσεγγίσεις. Υπό αυτήν την έννοια, ο Giordano Bruno υπερασπίστηκε ένα πανθεϊσμό βασισμένο στο άπειρο του σύμπαντος και ο Νικολάς ντε Κούσα τόλμησε να αμφισβητήσει τη δυνατότητα γνώσης της φύσης του Θεού.

Οι αναγεννησιακοί φιλόσοφοι έχουν ένα στάση κριτική για τα μεσαιωνικά διανοητικά δόγματα, ιδιαίτερα για τον Αριστοτελισμό που διαπέρασε όλες τις επιστημονικές γνώσεις.

Η ηλιοκεντρική άποψη του σύμπαντος που υποστηρίζεται από τον Κοπέρνικο και το νέο επιστημονική μέθοδος υποστηρίζει ο Francis Bacon είναι δύο βασικά ερωτήματα στο παράδειγμα Αναγέννηση.

Τα αναγεννησιακά ιδανικά άνοιξαν το δρόμο για τη φιλοσοφία της σύγχρονης εποχής, για ποιον λόγο Το ανθρώπινο μυαλό γίνεται ανεξάρτητο από την πίστη και η επιστήμη διαρθρώνεται όπως το καταλαβαίνουμε στο παρόν.

Φωτογραφίες: iStock - Craig McCausland / lcodacci

Θέματα στη Αναγεννησιακή Φιλοσοφία