Έννοια στον ορισμό ABC

Το θραύσμα θεωρείται όλο αυτό το μέρος που αποτελεί ένα ανώτερο στοιχείο και αυτό ήταν εθελοντικό ή ακούσια χωρισμένος από τους υπόλοιπους για έναν συγκεκριμένο λόγο, για παράδειγμα επειδή ήταν σπασμένος ή περασμένος.

Το θραύσμα είναι το μέρος που αποτελεί ένα σύνολο. Δεν θα έχει νόημα αφ 'εαυτού και γι' αυτό πρέπει να είναι το πλαίσιο για να το κατανοήσει. Εκτός από όλα όσα ανήκει, θα είναι αδύνατο να το καταλάβουμε. Με άλλα λόγια, μπορεί να εξεταστεί μόνο σε σχέση με τα υπόλοιπα μέρη που το συνοδεύουν σε αυτό το σύνολο που ενσωματώνει, είναι αδύνατο να το εξετάσουμε ξεχωριστά από αυτά. Το τμήμα αναφέρεται πάντα σε αυτό το στοιχείο μακροεντολής που ενσωματώνει.

Τα εύθραυστα αντικείμενα μπορούν να χωριστούν σε θραύσματα

Από ένα φυσικό επίπεδο, πρέπει να πούμε ότι το θραύσμα δημιουργείται όταν ένα στοιχείο έχει σπάσει. Τα εύθραυστα αντικείμενα τείνουν να σπάνε, σπάζοντας σε διάφορα μέρη πολύ πιο εύκολα από ό, τι ένα πιο συμπαγές αντικείμενο. Για παράδειγμα, το γυαλί είναι ένα ευγενές και ανθεκτικό υλικό, αλλά αποδεικνύεται ότι είναι πολύ αδύναμο και εύθραυστο κατά το χτύπημα και είναι φυσιολογικό να σπάει ή να σπάει σε πολλά θραύσματα όταν χτυπά. Το ίδιο συμβαίνει με υλικά όπως τα κεραμικά, για να αναφέρω ένα άλλο κοινό παράδειγμα.

Ισχύει για καλλιτεχνικές παραγωγές

Κανονικά, ο όρος θραύσμα χρησιμοποιείται για να υποδείξει τμήματα ή τμήματα ενός γραπτού έργου, για να απεικονίσει ένα μέρος ενός εικονογραφικού ή μουσικού έργου κ.λπ. Ταυτόχρονα, ένα θραύσμα μπορεί να είναι έγγραφο αρχαιολογικά ευρήματα που ανήκουν σε ένα πιο περίπλοκο ή μεγαλύτερο στοιχείο του οποίου διατηρείται μόνο το συγκεκριμένο τμήμα.

Η ιδέα, όπως έχουμε ήδη επισημάνει, εφαρμόζεται συνήθως σε καλλιτεχνικές ή πολιτιστικές παραγωγές, όπως στην περίπτωση μιας ταινίας, ενός παίζω, ένα κομμάτι μουσικής ή ένα κείμενο.

Παρόλο που αυτά τα θραύσματα που αντιστοιχούν σε ένα έργο έχουν όριο νόημα καθαυτό, πάντα, για να τα κατανοήσουμε στην πράξη και να έχουν νόημα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ως προς το σύνολο στο οποίο ανήκουν. Με άλλα λόγια, μπορούμε να δούμε ένα μέρος της ταινίας και να κατανοήσουμε, να καταλάβουμε τι συμβαίνει σε ένα σκηνή με δύο χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν αλλά σίγουρα δεν θα καταλάβουμε πολλά πράγματα σε σχέση με αυτά που λένε επειδή δεν έχουμε δει ολόκληρη τη δουλειά ή την ταινία.

Με τις ομιλίες ή δημόσια ή ιδιωτικά σχόλια κάποιων ανθρώπων συμβαίνει κάτι παρόμοιο

Πολλές φορές κομμάτια του ίδιου κόβονται ή διαδίδονται με την αποστολή να προκαλούν συμπάθεια ή αντιπάθεια σε σχέση με αυτό το άτομο. Κανονικά, αυτή η ενέργεια ονομάζεται αποσυμβατοποίηση και πρέπει να πούμε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις όπου γίνεται κακόβουλα μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα.

Όπως σημειώθηκε, η έννοια του θραύσματος συνεπάγεται πάντα έναν διαχωρισμό από κάτι μεγαλύτερο. Αυτός ο διαχωρισμός μπορεί να συμβεί οικειοθελώς ή ακούσια. Στην πρώτη περίπτωση παρατηρούμε μια τέτοια κατάσταση όταν ένα άτομο παίρνει ένα κομμάτι ενός κειμένου για να το παραθέσει, ένα κομμάτι του a ομιλία, ένα θραύσμα ενός ζωγραφική ή από μια προηγούμενη δημιουργία για αναφορά σε ορισμένες ιδέες ή στοιχεία που βρέθηκαν σε αυτήν. Στο δεύτερος Σε αυτήν την περίπτωση, ένα θραύσμα είναι κάτι που βρέθηκε σε μια συγκεκριμένη κατάσταση και που δεν μας επιτρέπει να γνωρίζουμε ολόκληρο το σετ αλλά είναι μέρος αυτού. Ένα έργο ή ένα στοιχείο που έχει κατακερματιστεί είναι αυτό που δεν εμφανίζεται πλέον με πλήρη τρόπο, αλλά τώρα εκπροσωπείται σε διαφορετικά μέρη που χωρίζονται μεταξύ τους. Λειτουργεί ανασυγκρότηση τέχνη είναι πολύ συνηθισμένο και έχει επίσης να κάνει με την ανακάλυψη νέων νοημάτων σε αυτό που προκύπτει από μια τέτοια διαίρεση.

Το ρήμα fragmentar στη συνέχεια δίνει την ιδέα του διαχωρισμού, του επέλεξε, για τον καθορισμό τμημάτων σε ένα σύνολο που μπορεί να είναι λίγο πολύ μεγάλο ανάλογα με κάθε περίπτωση. Σε πολλές περιπτώσεις, η έννοια του κατακερματισμού ή της δημιουργίας θραυσμάτων μπορεί να εφαρμοστεί σε πραγματικές καταστάσεις που έχουν σχέση με τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων. Έτσι, ένα άτομο που θρυμματίζει μια ομάδα ανθρώπων δεν νοείται ως κάποιος που τη χωρίζει ίσα μέρη, αν όχι ως κάποιος που δημιουργεί διαλείμματα και ρήξεις μεταξύ των διαφορετικών ατομικότητες.