Ορισμός της θεωρίας των πάντων

Στον τομέα της θεωρητικής φυσικής, γίνεται προσπάθεια κατανόησης του σύμπαντος και γι 'αυτό, οι φυσικοί καταφεύγουν σε τύπους μαθηματικά. Ένα από τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα εξής: πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν; Αυτή η ερώτηση ισοδυναμεί με την ερώτηση πώς ξεκίνησαν όλα και γι 'αυτό μιλάμε για τη θεωρία των πάντων.

Ο οριστικός μαθηματικός τύπος που εξηγεί την προέλευση του σύμπαντος δεν υπάρχει ακόμη.

Αναζητώντας την εξίσωση που εξηγεί το σύμπαν

Ένα από τα προβλήματα όσον αφορά την εξεύρεση μιας εξήγησης για το σύμπαν παρουσιάζεται ξανά με τη μορφή ερώτησης: μπορούν τα ανθρώπινα όντα να γνωρίσουν την προέλευση του σύμπαντος;

Το γεγονός της ανακάλυψης της επέκτασης του σύμπαντος από την έκρηξη που δημιουργήθηκε στο big-bang ήταν θεμελιώδες για την κατανόηση της προέλευσης του σύμπαντος, αλλά μια τέτοια πρόοδος δεν έχει μεταφραστεί σε μαθηματικό τύπο σκυρόδεμα. Υπό αυτήν την έννοια, ο τύπος της γενικής σχετικότητας που εξέφρασε ο Albert Einstein δηλώνει ότι όπου υπάρχει μάζα και Ενέργεια υπάρχει μια παραμόρφωση του χώρου και του χρόνου.

Οι εξελίξεις του Αϊνστάιν στη σχέση μεταξύ μάζας, ενέργειας και χωροχρόνου συμπληρώθηκαν από έναν άλλο θεωρητικό φυσικό, τον Stephen Hawking.

Σύμφωνα με τον Hawking, το big bang σχετίζεται άμεσα με τις μαύρες τρύπες. Έτσι, εάν ήταν δυνατόν να υπολογίσουμε το κέντρο μιας μαύρης τρύπας, θα ήταν επίσης δυνατό να υπολογίσουμε τη στιγμή που εμφανίστηκε το σύμπαν.

Στην αναζήτηση της θεωρίας των πάντων, ορισμένοι θεωρητικοί φυσικοί προτείνουν να ενοποιήσουν τη θεωρία της γενικής σχετικότητας με τα επεξηγηματικά μοντέλα των πιο στοιχειωδών σωματιδίων, τα οποία είναι ενσωματωμένα στον τομέα της φυσικής ποσοστό.

Με άλλα λόγια, προτείνεται να δημιουργηθεί μια εξήγηση που συνδυάζει τη μικρο-ύλη του σύμπαντος με το χωροχρόνο. Αυτή η νέα πορεία θεωρητικής φυσικής προτάθηκε από τον Ρώσο επιστήμονα αυτόματη αγωγή Matvei Petrovich Bronstein. Αυτός ο επιστήμονας πήρε ως αναφορά μερικά σωματίδια σε μικροσκοπικό χώρο και προσπάθησε να καταλάβει πώς νόμος της βαρύτητας παρενέβη σε τέτοια σωματίδια.

Ήρθε στο συμπέρασμα επόμενο: ο μικροσκοπικός κόσμος και η βαρύτητα μπορούν να ενωθούν σε έναν εξίσωση μαθηματικά.

Η θεωρία Superstring είναι το νέο παράδειγμα της θεωρίας των πάντων

Σύμφωνα με τη θεωρία των υπερσυστημάτων, πριν από τη δημιουργία του σύμπαντος υπήρχε ένας κόσμος στοιχειωδών σωματιδίων που κυματίζουν σαν να είναι χορδές κίνηση.

Ανατολή παράδειγμα της θεωρητικής φυσικής προτείνει έναν νέο συνδυασμό μεταξύ των στοιχειωδών σωματιδίων και της γενικής θεωρίας της βαρύτητας. Η αναζήτηση ενός μαθηματικού τύπου που εξηγεί τα πάντα συνεπάγεται την κατανόηση των μικρότερων (ατόμων) και των μεγαλύτερων (γαλαξιών).

Σύμφωνα με την πρόταση, τόσο η ύλη όσο και η ενέργεια του σύμπαντος αποτελούνται από ένα μόνο στοιχείο: μικροσκοπικά νήματα δονούμενης ενέργειας γνωστά ως χορδές. Αυτή η θεωρία δηλώνει ότι τα σωματίδια στα οποία χωρίζονται τα άτομα (κουάρκ) αποτελούνται από χορδές ταλαντευόμενης ενέργειας που είναι παρόμοιες με τις κινούμενες χορδές.

Με άλλα λόγια, ο τύπος κίνησης των χορδών είναι αυτός που δημιουργεί τη μάζα και το ηλεκτρικό φορτίο των διαφόρων σωματιδίων. Για να έχει νόημα αυτό το μοντέλο, η θεωρητική φυσική πρέπει να μελετήσει ένα σύμπαν που αποτελείται από δέκα διαστάσεις και όχι και τις τέσσερις. παραδοσιακό, που σημαίνει επιβεβαίωση ότι υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα που βρίσκονται στο ίδιο μέρος με το σύμπαν μας, αλλά στο μια άλλη διάσταση.

Φωτογραφία: Fotolia - Designua

Θέματα στη θεωρία των πάντων