თანხმოვნები: სრული სია მაგალითებით (ახსნილი)

თანხმოვნები

უმეტეს ენებში, ზეპირსიტყვიერებაში კომუნიკაციის მინიმალური ერთეულებია ფონემები: ბგერები, რომლებიც წერილობით წარმოდგენილია გრაფემებით ან ასოებით.

ასოების ტიპები

იმის მიხედვით, თუ როგორ უნდა გადავიდეს პირი, ამგვარი ხმოვნების წარმოსაქმნელად (რისთვისაც ვიყენებთ ენა, კბილები და ტუჩები), ესპანურ ენაში ასოები იყოფა ორ ჯგუფად:

დისციპლინას, რომელიც დეტალურადაა შესწავლილი თანხმოვნების (და ზოგადად, ფონემების) წარმოთქმა, ფონოლოგია ეწოდება.

არტიკულაციის წერტილისა და რეჟიმის მიხედვით, აგრეთვე რბილი პალტის მოქმედება და ჩარევა ვოკალური კაბელები, თანხმოვნები იყოფა რამდენიმე კლასად (ბილაბიალური, პლოსივები, ვიბრაციული, ცხვირი, და ა.შ.).

ყველა თანხმოვნის ჩამონათვალი (მაგალითებით)

აქ თანხმოვნები ჩამოთვლილია მაგალითებით, დალაგებულია ანბანურად და სიტყვებით, რომლებიც მათ სხვადასხვა პოზიციებში მოიცავს.

1. ბ. Მაგალითად: ბარბდან, ბანანაბმიზეზი
2. გ. Მაგალითად: გდადიოდა, ემპაგარ, პოგან
3. დ Მაგალითად: დომინგო, დდადან, რომდნახვამდის
4. ვ. Მაგალითად: ვგამოძახება, ვადვილი,ვყინულოვანი
5. გ. Მაგალითად: გალპონიგუა, გრიტუალი
6. ჰ. Მაგალითად: თგათიშეთ, თნიჟარათახლა
instagram story viewer
7. ჯ. Მაგალითად: კუევესი, აგუკერო, კცეცხლი
8. კ. Მაგალითად: კოალა, კილო, კილომეტრი
9. ლ. Მაგალითად: ლშუქმფენი, ლნათურა, რომლგვიანი.
10. მ. Მაგალითად: მar, მოტო, რომმმე მივდივარ.
11. ნ. Მაგალითად: ნუპატრონო, ნacer, toნმერვე.
12. პ. Მაგალითად: გვისადა, გვროგორცგვლასტარი.
13. Q. Მაგალითად: რაუიტარი, რაუფრო მეტი, რომრაჩივილი.
14. რ. Მაგალითად: რეცეტა, რომრთანა მღერიანრ.
15. ს. Მაგალითად: სმიანიშნებსსგავიდნენ, საწოლშის.
16. თ. Მაგალითად: ტშესვენება, ტორნილო, გატან
17. ვ. Მაგალითად: ვᲕგრძნობ, ვდასრულებავიონი
18. X Მაგალითად: xენოფობია დაxასაკის, ისxიტო
19. ი. Მაგალითად: იერბა, რომიer, ირომ
20. ზ. Მაგალითად: ზოქრო, ზაპათიურიზul.

თანხმოვნების მახასიათებლები

მსოფლიოში ბევრ ენაზე ლაპარაკობენ და ზოგიერთ მათგანს იგივე ანბანი აქვს. დასავლეთში ყველაზე ხშირად გამოყენებული ანბანი ლათინურია. ამ ანბანს აქვს 27 გრაფემა ან ასო, რომელთაგან 22 თანხმოვანია და 5 ხმოვანი.

ლათინურ ამერიკაში საკმაოდ ბევრი განსხვავებაა ზოგიერთი თანხმოვნისა და დიგრაფების გამოთქმაში და, თავის მხრივ, არსებობს განსხვავებები ესპანეთთან შედარებით.

თანხმოვნების ხმოვანება ფუნდამენტურია ხელოვნების ესთეტიკურ კრიტერიუმებში, რომლებიც ემყარება სიტყვას, მაგალითად, პოეზია ან ნამღერი მუსიკა.

ამ შემთხვევებში უნდა აღინიშნოს, რომ სიტყვები უფრო მკვეთრი გამოთქმით თანხმოვნებით, რომლებიც შეიცავს ბგერებს, როგორიცაა გვ, ვ ან რ, ხშირად უფრო მეტი გამოხატვის ძალა აქვთ, ვიდრე სხვებს უფრო სუსტი ჟღერადობით. ამასთან, ხმოვნები ასევე ცენტრალური ელემენტებია პოეზიაში, როგორც რითმები.

მანამდე ლექსიკონებში ორი თანხმოვანი კომბინაცია შედიოდა, რადგან ისინი ქმნიდნენ განსხვავებულ ხმას, ვიდრე თითოეულ მათგანს ცალკე აქვს. ეს ორი კომბინაცია იყო: "ch" და "ll", გრაფემები, რომლებიც დღეს "დიგრაფების" სახელითაა ცნობილი და არ არის შეტანილი ლექსიკონებში.

თითოეულ თანხმოვანს აქვს საკუთარი ბგერა, გარდა ასოისა თ, რომელსაც ხმა აკლია (ამიტომ მას უწოდებენ "ჩუმად ასო"). არ არსებობს ფიქსირებული წესი იმის ცოდნის შესახებ, თუ რომელი სიტყვები ატარებს თ და რომელი არ არის, ან რომელ მდგომარეობაშია ისინი განლაგებული (ყველაზე გავრცელებულია საწყისი).

კიდევ ერთი საკმაოდ განსაკუთრებული თანხმოვანია ი (ეწოდება "ბერძნული ი" ან "იე"). ამ თანხმოვანს ორი შესაძლო ბგერა აქვს: ერთი ეკვივალენტურია "ი" -ს (ეს არის ხმოვანი) და მეორე თანხმოვანი, მსგავსი დიგრაფების მსგავსია, მაგალითად, "ll" ან "sh".

როდესაც იგი სიტყვის ბოლოს არის, იგი წარმოითქმის, როგორც ნახევარგამტარი (მაგალითად: კანონი).