ბალანსის მნიშვნელობა

სამყაროს შიგნით აღრიცხვაბალანსის ცნებას უდიდესი მნიშვნელობა აქვს. ბალანსით ჩვენ გვესმის საგვარეულო ვითარება, რომ ერთეული (ზოგადად, ა კომპანია ან რაიმე სახის ბიზნესი) აქვს თავის აქტივებთან, ქონებასთან, ვალებთან და ადამიანურ რესურსებთან მიმართებაში. ბალანსი არის განტოლება, რომელიც საშუალებას აძლევს მათ, ვინც ხელმძღვანელობს ერთეულს, იცოდეს რა სახელმწიფო იგივე აქტივები დაფუძნებულია ისეთ მონაცემებზე, როგორიცაა ის, რაც აქვს მინუს რა დავალიანება. ბუღალტრულ აღრიცხვაში, იდეა "რა გაქვს" ცნობილია როგორც აქტივები, ხოლო "რას მართებთ" ეწოდება "პასივი". შემდეგ ბალანსი ითვალისწინებს აქტივებიდან ვალდებულებების გამოკლებას, რათა საბოლოოდ იცოდეს ყველაფრის ოდენობა, რაც ეკუთვნის.

როდესაც ვსაუბრობთ ბალანსზე, ჩვენ ვსაუბრობთ განტოლებაზე, რომელიც ყოველმა სუბიექტმა უნდა განახორციელოს წელიწადში ერთხელ მაინც, რათა იცოდეს თავისი ანგარიშების სტატუსი და სხვა საკითხებთან ერთად გააკონტროლოს. რამ, რომ თქვენი ვალდებულებების ჯამი (ან ყველაფერი რაც გაქვთ) არ აღემატება თქვენი აქტივების ჯამს (ან ყველაფერს, რაც გაქვთ), რადგან ამ შემთხვევაში ჩვენ ვისაუბრებთ ფინანსურ დეფიციტზე. მაშინ ბალანსის მნიშვნელობა მდგომარეობს იმაში, რომ შესაძლებელი იყოს ამ ერთეულის არსებული მდგომარეობის ცოდნა ფინანსურ და ფულად დონეზე, ამ ტიპის პრობლემების თავიდან აცილების მიზნით.

ბალანსი, როგორც ასეთი, საკმაოდ მარტივი განტოლებაა ზოგადი თვალსაზრისით. თუმცა, განსახორციელებლად საჭიროა შრომატევადი სამუშაო და ეს ასეა, თუ გავითვალისწინებთ, რომ ყველაფერი უნდა იყოს გათვალისწინებული, რათა მივიღოთ მაქსიმალურად სრულყოფილი შედეგი.

ამ თვალსაზრისით, ჩვენ შეგვიძლია დავყოთ ბალანსი ორ ცენტრალურ წყვილად, რომლებიც უკვე აღვნიშნეთ: ვალდებულებები და აქტივები. აქტივების ფარგლებში კვლავ უნდა გავყოთ ძირითადი და მიმდინარე აქტივები: მაშინ როცა პირველში ვპოულობთ ყველაფერს, რაც გასაყიდად ან დასახარჯად არ არის განკუთვნილი. (როგორიცაა მოძრავი და უძრავი ქონება, არამატერიალური აქტივები, გრძელვადიანი ინვესტიციები, როგორიცაა აქციების შეძენა), მეორეში ვხვდებით ყველაფერს, რაც ბრუნავს, ძირითადად ფული თხევადი, მზა პროდუქტები, ნედლეული და ა.შ.

ვალდებულებების შემთხვევაშიც იგივე ქვედანაყოფები გვხვდება: ფიქსირებული ვალდებულებები (საშუალო და გრძელვადიანი ვალები, საკუთარი რესურსები, რეზერვები) და მიმდინარე ვალდებულებები (მოკლევადიანი ვალები).