საჯარო გამოსვლის მნიშვნელობა

როდესაც ვსაუბრობთ საჯარო გამოსვლებზე, ჩვენ ვსაუბრობთ სიტყვის ხელოვნებაზე, იმაზე, თუ როგორ შეუძლია ადამიანს გადასცეს მესიჯი საუბრის გზით, აუდიტორიასთან კომუნიკაციით, ჯგუფთან. ხალხი ან ინდივიდუალური. მთავარია გამგზავნის უნარი დაარწმუნოს მიმღები.

ორატორობაში საბოლოო პრეტენზია არის ა ისტორიააუდიტორიის ამაღლება ან მოტივაცია, მესიჯის გადაცემა და ა.შ. ამაში მთავარია მომხსენებლის უნარი გადმოსცეს ის, რაზეც საუბრობს. ამისთვის არსებობს რამდენიმე ელემენტი, რომლებიც აუცილებელია იმისთვის, რომ ნათქვამია საზოგადოებამდე მისაწვდომად.

ერთის მხრივ, მნიშვნელოვანია ის ცოდნა, რაც ადამიანს აქვს გადასაცემი საგნის ან შეტყობინების შესახებ. უნდა ვიფიქროთ, რომ ორატორობა უკვე ბერძნული ტრადიციიდან მოდის და ეს იყო შესწავლილი, დამუშავებული და დაყენებული პრაქტიკაში დარგის ჭეშმარიტი მეცნიერების მიერ, რომლებიც უმეტეს შემთხვევაში იყვნენ პოლიტიკოსები, ფილოსოფოსები, და ა.შ უფრო მეტიც, ამ ხელოვნების დაუფლება იყო პრესტიჟის მიზეზი საზოგადოება იმდროინდელ საზოგადოებაში.

მაგრამ საგანზე ფოკუსირება, ორატორული ტექნიკა დაფუძნებულია გარკვეული ტიპის ტექნიკებზე ისე, რომ აუდიტორიის ფოკუსირება მოახდინოს

ყურადღება მოსაუბრეზე. ერთის მხრივ, მომხსენებელმა უნდა გადასცეს თავისი მესიჯი ყოველთვის მეორე პირის გამოყენებით, რაც მსმენელს აგრძნობინებს მოსაუბრესთან უფრო ახლოს.

მეორეს მხრივ, კიდევ ერთი ელემენტი, რომელიც ფართოდ გამოიყენება, არის კომპლექტი ფრაზები, რომლებიც აიძულებს ადამიანს უფრო იდენტიფიცირდეს არა მხოლოდ მოსაუბრესთან, არამედ ნათქვამთან, რაც მათ აკავშირებს პოპულარული კულტურა, ძალიან მნიშვნელოვანია ნებისმიერ საზოგადოებაში. ამას ისიც უნდა დავუმატოთ, რომ მოსაუბრემ უნდა გამოიყენოს კარგი ხმის ტემბრი, მოდულირდეს ა ინტელექტუალური და ა.შ., ანუ გამოიყენოს ყველა ის რესურსი, რაც ენას, ლინგვისტიკას და დიქცია.

ასევე, ყოველთვის მხედველობაში უნდა იქნეს მიღებული აუდიტორია, მისი საზოგადოება და, უპირველეს ყოვლისა, ადამიანები, როგორც უნიკალური ინდივიდები. ეს მნიშვნელოვანია, რადგან სიტყვით გამოსვლისას არაერთხელ მიმართავს კონკრეტულ პირს რიტორიკული კითხვები, ყურადღებისკენ მოწოდებები, თვალის ჩაკვრა და ა.შ., რაც შეინარჩუნებს ს მაყურებელი.

ორატორობას, როგორც უკვე ვთქვით, სიტყვის ხელოვნებას აქვს ძალა, რომ გაგზავნილი გზავნილი ყოველთვის არ უნდა იყოს ჭეშმარიტი. მთავარი ის არის, რომ მესიჯი, რომელიც გადაცემულია, სანდო იყოს იმ აუდიტორიისთვის, რომელიც უსმენს და დარწმუნებულია.