ლირიკული ჟანრის მახასიათებლები

ეს გაგებულია, როგორც ლირიკული ჟანრი, როდესაც პოეტის მიზანია საკუთარი გრძნობების სუბიექტური ფორმით გამოხატვა, რადგან ისინი ბრუნავენ საკუთარი თავის გარშემო.

ლირიკული პოეზიის ან ლირიკული ჟანრის სახელით არის ცნობილი, რომ თავდაპირველად ლირა უკრავდა ლექსის სტრიქონების კითხვის დროს, თუმცა პროზაში ასევე არსებობს ლირიკული ჟანრი.

ლირიკული ჟანრის მახასიათებლებია:

1. ავტორის გრძნობები ყოველთვის ჭარბობს, იქნება ეს ემოციები, ბედნიერი თუ დეპრესიული.
2. საერთოდ, პოეტი ან მოსაუბრე გამოხატავს საკუთარ თავს პირველი ან მესამე პირის სახელით ან გამოხატული პერსონაჟის სახელით.
3. პოეტი გამოხატავს თავის გრძნობებსა და იდეებს სამი ძირითადი დამოკიდებულების საშუალებით.

ა) დეკლარაციული: ამით ის იყენებს პირველ პირს და მესამე პირს და ცდილობს რამე თქვას ან აღწეროს იგი.
ბ) აპოტროფული: ამაში ვიღაცას მიმართავენ იმ პირს, რომელსაც ის ეუბნება გრძნობას ან მისი სიმღერის მიზნის აღქმას (საგალობლები და ფსალმუნები).
გ) სიმღერა: ეს არის ლირიკული განმარტებით და ეს არის, როდესაც გრძნობა გამოხატულია სიმღერის საშუალებით, ეს არის ერთ – ერთი ყველაზე გავრცელებული, თუ არა ყველაზე გავრცელებული ლირიკული ჟანრში.

ლირიკული ჟანრი, როგორც ჩანს, ძალიან მრავალფეროვანია და შეიძლება მიმართული იყოს შემდეგზე:

• ხალხი
• ცხოველები
• ობიექტები
• Ადგილები

რამდენადაც ის გამოხატავს მის შინაგანობას და გრძნობებს და შეუძლია გამოიყენოს ფიგურალური ან მეტაფორული ენა, რომელიც გამოხატავს თავის გზავნილს სიტყვების საშუალებით, რომლებიც უნდა განიმარტოს.
ლირიკული ჟანრი პოეზიის განუყოფელი და ძალზე მნიშვნელოვანი ნაწილია, მაგრამ ის ასევე შეიძლება არსებობდეს პროზაში, სანამ იგი გამოხატავს ავტორის გონებრივ მდგომარეობას.

ამრიგად, პოეტი ან სტერილიზატორი აკეთებს სიუჟეტს, რომელიც გამოხატავს ყველაფერს, რისი თქმაც სურს, მაგრამ არ იცის. ფოკუსირება იმაზე, რაც მის გარშემოა, მაგრამ იმ აღქმაზე, რომელიც მას პირადად აქვს (მისი აზრი)

ამრიგად, ჩვენ შეგვიძლია ჩამოვთვალოთ პროგრამების სერია, რომლებიც მოცემულია ლირიკულ ჟანრში:

• ეკოლოგია (რენესანსული წარმოშობის ისტორიიდან ის ეხება მწყემსების ისტორიებსა და ისტორიებს მათი სიყვარულისა და სიყვარულის შესახებ)
• ელეგია (ყურადღებას ამახვილებს საყვარელი ადამიანის გარდაცვალებიდან გამომდინარე ლექსზე)
• ოდა (ეს გრძელი ტიპის პოემაა და მრავალ თემას ეხება)
• პასტორელა (ამ ჟანრში პოეტი თავის თავს განმარტავს, როგორც ჯენტლმენი და გამოხატავს თავის პოზიციას და დამცინავი ტონით ათავისუფლებს თავს)
• რომანტიკა (ეს არის პოეტური კომპოზიცია და შედგება octosyllabic ტიპის განუსაზღვრელი ლექსებისგან, სადაც წყვილი რითმის ტოვებს უცნაურებს)
• სონეტი (იგი გამოიყენება მრავალ თემში და მისი წარმოშობა იტალიაშია)
• ქეროლი (ეს გაკეთებულია დეკემბრის ან საშობაო თემებზე და მისი შემადგენლობა მოკლეა)