მორალური განსჯის განმარტება

ჩვეულებრივ და ძალიან იშვიათად ეს არ ხდება, ჩვენი მოქმედებები, გამონათქვამები წარმოქმნის მოსაზრებებს და შეფასებებს ჩვენს გარშემო ეთიკური ხასიათისაა, ჩვენ თვითონაც ვასრულებთ მათ, ვინც მოქმედებს გარს შემოერტყა. ამით გვსურს გამოვხატოთ, რომ აღმოჩნდა, რომ ძალიან გავრცელებულია, რომ ყველაფერი რასაც ჩვენ ვაკეთებთ და ვამბობთ, წარმოშობს სხვებს, ტიპის შეფასებებს ზნეობრივი, ეთიკური.

ამასთან, ეს მოსაზრებები ჩვეულებრივ ფესვგადგმულია და ეფუძნება ტრადიციებს, გამოყენებებსა და ტრადიციები რომლებსაც გრძელი ისტორია აქვთ განსახილველ საზოგადოებაში, ახლობელი ადამიანების მიერ გადმოცემულ გამოცდილებებში და ასევე კიდევ უფრო ფართოდ გავრცელებულ სოციალურ კონვენციებში, რომლებიც, მაგალითად, კვლავ განაწილებულია სხვადასხვაში კულტურები.

ფორმალურად, გონებრივ მოქმედებას, რომელიც ადასტურებს ან უარყოფს ზნეობრივ ღირებულებას მოცემულ სიტუაციაში ან ქცევაში, მორალურ განსჯას უწოდებენ. ჩვენ ვართ მოწმეები, ანუ მორალური განაჩენი, რომელიც მიიღება შედეგად გამოითქმის კონკრეტულად ეთიკის ფაქტთან დაკავშირებით ან დამოკიდებულება.

მორალური განსჯები შესაძლებელია იმ ზნეობრივი გრძნობის წყალობით, რომელსაც თითოეული ადამიანი ფლობს. ეს ზნეობრივი გრძნობა არის სქემების, ნორმებისა და წესების შედეგი, რომლებსაც მთელი ცხოვრების განმავლობაში ვიღებდით და ვსწავლობდით. ჩვენი მორალური განსჯის საშუალებით შეგვიძლია დავადგინოთ, აკლია თუ არა მოქმედება ეთიკურ პრინციპებს, ან ეწინააღმდეგება მათ.

პირველ ინსტანციაში ეს იქნება ოჯახიმშობლები, ბებიები და ბაბუები, რომლებიც ამ ინფორმაციას და მითითებებს გადმოგვცემენ, შემდეგ საგანმანათლებლო დაწესებულებები, რომლებშიც ჩვენ ჩავერევით და რომლებსაც ჩვენი ტრენინგი ევალებათ და საბოლოოდ მაგალითად გარემო რომელშიც ჩვენ განვავითარდებით, რაც ასევე გვეტყვის და მიგვანიშნებს რა არის კარგი, რა არის ცუდი, ის სხვა საკითხებთან ერთად, კარგზე, ცუდზეც წაგვიყვანს.

ასევე და დღეს, როგორც არასდროს, მედია კომუნიკაციაროგორც მოსაზრების შემქმნელები, ისინი ფუნდამენტურია მორალური განსჯის ფორმირების საფუძველზე. ბევრი ადამიანი ზედმეტად აფასებს მათ მიერ გაცემულ შეფასებებს და საბოლოოდ ეხმიანება მათ. ამ მიზეზის გამო, მნიშვნელოვანია, რომ მათ, ვინც მათში მუშაობენ, ეს უნდა იცოდნენ და პასუხისმგებლობით ეკიდებიან კომუნიკაციის დროს.

შემდეგ, როდესაც საქმე დადგება მოცემული ვითარების მორალური განსჯის აუცილებლობის შემთხვევაში, ყველა ის ბარგი, ავტომატურად განიხილავს საკუთარ გამოცდილებას, როგორც განაჩენის გამოთქმის თხოვნის შედეგად დაუყოვნებლივ გაგვაწვდის ყველა ის სწავლებას, რწმენასა და მოსაზრებებს კარგისა და ცუდის შესახებ, რომ ოჯახიც, სკოლაც და საზოგადოებაც გვასწავლიან და ეს დაგვეხმარება დავადგინოთ, არის თუ არა ეს მოქმედება ან ქცევა რაიმე კარგში, ცუდში, მისაღებიში თუ არა.

აქედან გამომდინარეობს, რომ განათლება და ის ღირებულებები, რომლებიც ბავშვობიდანვე ჩადეს ჩვენში, იქნება ფუნდამენტური და საფუძველი, რომლის საფუძველზეც შეგვიძლია დავადგინოთ, როდის არის რამე სწორი ან არასწორი.

ყოველთვის, ზნეობრივი განსჯის საშუალებით, ის, რაც უნდა გაკეთდეს, არის რაიმეს ჭეშმარიტების მიღწევა.
ამრიგად, რაიმეს განმარტება, როგორც მორალურად კარგი ან ცუდი, არ არის ახირებული კითხვა, ზოგიერთ გამონაკლისში ეს შეიძლება იყოს, მაგრამ ნორმალური და ჩვეული გზით ის არ არის და შემდეგ მჭიდრო კავშირში იქნება ჩვენს ყველა ტრენინგთან ზნეობრივი.

იმავდროულად, შეიძლება მოხდეს, რომ გარკვეული საკითხების გამო, როგორიცაა გულგრილობა, გაჯერება ან დავიწყება, მათ უარყონ შესაძლებლობით გათვალისწინებული ნორმები, უეჭველად, მათ, ვინც ამ სიტუაციაში აღმოჩნდებიან, გარკვეულ სირთულეებს წააწყდებიან საზოგადოებაში ფუნქციონირების დრო, მაგალითად, თუ ისინი უარყოფენ ან გულგრილები იქნებიან წესებზე, ეს პრაქტიკულად იქნება შეუძლებელია კარგი თანაარსებობა ან პიროვნების განვითარება საზოგადოებაში, ასევე განსჯის შესაძლებლობის შესაძლებლობა სწორად შეცდომების დაშვების გარეშე, როდესაც რამე არის სწორი ან არასწორი, ანუ იმის ამოცნობა, თუ როდის არის გაკეთებული კარგი თუ ცუდი.

სამწუხაროდ, ამ შემთხვევებში შედეგები სავალალოა და შედეგები ძალზე საშიშია მათთვის, ვისაც მორალური განსჯა არ გააჩნია, რადგან დაუყოვნებლივ, მათ ქცევებსა და ქმედებებში გაბატონებული იქნება დაუსაბუთება, რომელიც ყურადღებას არ მიაქცევს იმ ფაქტს, მათი მოქმედება აზიანებს თუ არა კონფლიქტები.

დამნაშავეები არიან მოწმეები, რასაც ჩვენ ვამბობთ. დამნაშავე ყოველთვის ეწინააღმდეგება წესი, რა არის სოციალურად შეთანხმებული და რა არის ბუნებრივად მოსალოდნელი ადამიანისგან. მარგინალური ცხოვრება საბოლოოდ ანადგურებს შეფასების კარგსა და ცუდს შორის და ყველა იმ ბავშვს შორის, რაც დროულად იქნა ჩადებული ბავშვის შესახებ მორალური ღირებულებები.