Definitie van absolute monarchie

Zoals de naam al aangeeft, is de absolute monarchie een soort regering of organisatie politiek waarin de persoon die de macht heeft alles in zijn persoon concentreert, op een absolute manier, ruimte ontzeggend voor andere onafhankelijke instellingen of voor de verdeling van bevoegdheden (wetgevend, uitvoerend en gerechtelijk), een basiskenmerk van de democratie.

Regeringsvorm waarin een enkele persoon, de koning, het absolute gezag op zich neemt en de rest van de instellingen onderworpen zijn aan zijn beslissing

Het individu dat de macht concentreert in absolute monarchieën is een monarch of koning, het hoogste gezag waaraan de rest van de monarchieën onderworpen zijn. instellingen, die door erfenis tot de positie zijn toegetreden, dat wil zeggen, de vader sterft of afstand doet, en dan de eerstgeborene, dat wil zeggen, de zoon neemt groter.

In de oudheid kon alleen die plaats worden ingenomen door het eerste mannelijke kind, waarbij de vrouw degradeerde, terwijl het verlies aan geldigheid van de

wet Salic die dit vaststelde, zorgde ervoor dat vrouwen die mogelijkheid ook hebben.

Nog een van de karakteristieke kenmerken van deze regeringsvorm is het erfelijke karakter, de King blijft aan de macht tot hij sterft, opgevolgd door zijn erfgenaam, die meestal iemand van hem is eigen familie, zijn zoon, zorgde ervoor dat de koninklijke familie hun macht behield

Absolute monarchie is een manier om ervoor te zorgen dat de macht niet wordt verdeeld over verschillende staten, sferen of bevoegdheden en bevestigt zo dat de persoon die verantwoordelijk is voor de macht als enige verantwoordelijk is voor het nemen van de beslissingen.

Hoewel er altijd verschillende vormen van dit type regering zijn geweest, zelfs tot op de dag van vandaag, is de periode van de grootste ontwikkeling hiervan regeringsvorm in het Westen was vanaf de tweede helft van de zeventiende eeuw en gedurende de achttiende eeuw vooral in Frankrijk met Lodewijk XIV en zijn opvolgers.

De absolute monarchie stelt vast dat alleen de huidige monarch de enige is die beslissingen kan nemen en de regio in kwestie kan besturen.

De koning ontvangt de macht rechtstreeks van God, een onbetwistbaar postulaat

Om ervoor te zorgen dat dit wordt gerespecteerd, gebruikte de absolute monarchie vroeger het begrip Rechtsaf goddelijk, wat veronderstelt dat de koning de macht van dezelfde God ontvangt en niet van het volk.

Dit betekent dat er niemand is die zijn macht in twijfel kan trekken, aangezien hij boven de rest van de bewoners staat en ook de koning is, de enige vertegenwoordiger van God op aarde.

Vooral dit idee zou degene zijn die in een crisis zou raken met de nieuwe filosofische benaderingen van de 18e eeuw, bekend als de Verlichting die Frankrijk uiteindelijk naar de beroemde Franse Revolutie.

De Franse Revolutie markeert het begin van het einde van deze regeringsvorm en de aanpassing ervan aan nieuwe, meer democratische vormen

De hegemonie die de monarchie in crisis was geraakt en zal verliezen dwingen wanneer de Revolutie Frans in het jaar 1789, vanaf dit moment en geleidelijk, pasten de absolute monarchieën zich aan de nieuwe voorstellen en waarden aan, vooral die in verband met democratie.

Als belangrijkste gevolg hiervan werd de macht van de vorst symbolisch en ondergeschikt aan wat de mensen, nieuwe soeverein, gewild, en dat drukt het uit via de stembus door de vertegenwoordigers van de te kiezen Parlement.

Deze verandering maakte plaats voor een nieuwe regeringsvorm die bekend staat als een parlementaire monarchie en die momenteel in veel landen van kracht is. van Europa die van oudsher absolute monarchieën waren, zoals het geval is met onder meer Spanje, het Verenigd Koninkrijk, België, Nederland en Noorwegen.

En dat kunnen we niet vermijden in veel landen die vandaag de dag volledig onafhankelijk zijn en georganiseerd zijn onder de democratie, zoals het geval is in Canada, Australië en Nieuw-Zeeland, blijven de figuur van de koning respecteren en handhaven Als symbool.

Voor de absolute monarchie is er geen mogelijkheid dat er een andere macht is dan die van de koning.

Zo wordt het idee van machtsverdeling ook ontkend omdat men ervan uitgaat dat ze een obstakel kunnen worden voor degene die regeert.

De koning kan rekenen op ministers, assistenten en ambtenaren onder zijn hoede die uitvoeren en executeren besluiten en maatregelen, maar deze hebben nooit een overheersende rol maar alleen van overleg of helpen.

De vorst is de enige die de beslissingen van zijn regering uitvoert en neemt en niets dat wordt beslist, gaat niet eerst door zijn handen.

Absolute monarchieën zijn in de hele wereldgeschiedenis heel gewoon geweest, zowel in het Oosten als in het Westen.

Vanaf het einde van de middeleeuwen tot het einde van de 18e eeuw was de monarchie de overheersende politieke vorm in Europa en een groot deel van Amerika sinds het werd veroverd door de Europeanen.

Hoewel het Westen dit idee van absolute macht na de Franse Revolutie opzij begon te zetten, zijn sommige regio's van het Oosten er nog steeds onder georganiseerd.

Problemen in de absolute monarchie