Definitie van radioactieve isotopen

De Radioactieve isotopen zijn atomen van een element die zodanig zijn gemodificeerd dat er een groter aantal neutronen in de kern wordt gevonden dan in het oorspronkelijke element, daarom is dit nieuw atoom heeft hetzelfde aantal elektronen in zijn buitenste schil, hetzelfde atoomnummer dat overeenkomt met het aantal protonen in de kern, dat zijn locatie definieert op de periodiek systeem, maar anders atoom massa of atoomgewicht aangezien deze laatste waarde overeenkomt met de som van neutronen en protonen in de kern.

Elk van de verschillende soorten atomen heeft zijn isotopen, zelfs hetzelfde atoom kan veel soorten isotopen hebben, sommige zijn stabiel, maar andere, zoals het geval is van uranium, ze zijn vrij onstabiel, zodat het atoom spontaan straling uitzendt terwijl het een stabieler atoom wordt waardoor het een isotoop wordt genoemd radioactief. Het is waarschijnlijk dat het atoom na een eerste ontbinding van de kern niet in staat zal zijn zich te stabiliseren, dus het proces gaat door totdat het uiteenvalt in een nieuwe. atoom, dit proces kan meerdere keren plaatsvinden totdat stabiliteit is bereikt, de opeenvolgende atomen die in dit proces worden verkregen, staan ​​​​bekend als een reeks of

familie radioactief.

Veel isotopen komen normaal gesproken in de natuur voor, maar kunnen ook worden geproduceerd in nucleaire laboratoria door de atomen van een bepaald element te bombarderen met deeltjes subatomair. Om ze te identificeren, is een nomenclatuur gemaakt om ze te identificeren, die vaststelt dat wanneer: symbool van het element wordt aan de linkerkant een subscript geplaatst met het atoomnummer en een superscript ook aan de linkerkant met het massagetal, Dit is soms omslachtig, dus een andere geaccepteerde nomenclatuur is om de naam van het element te plaatsen gevolgd door een koppelteken en dan Na het massagetal zou een voorbeeld koolstof-14 zijn, wat overeenkomt met een van de bekendste radioactieve isotopen zoals Koolstof-14.

Radioactieve isotopen worden veel gebruikt in verschillende industriële processen en zelfs in wetenschappen zoals de geneeskunde.

In het geval van de geneeskunde is de tak die bekend staat als nucleaire geneeskunde gebaseerd op het gebruik van radioactieve isotopen, zowel voor diagnostische doeleinden als voor de behandeling van sommige aandoeningen. Vanuit het oogpunt van diagnose een van de meest gebruikte is in technesium-99, gebruikt in de studie van botscintigrafie, om te verkrijgen afbeeldingen van het skelet met verhoogde opname als gevolg van laesies secundair aan metabole botproblemen, evenals de aanwezigheid van metastasen van sommige tumoren. Sommige isotopen zoals kobalt-60 worden gebruikt bij een soort kankerbehandeling die bekend staat als radiotherapie vanwege hun eigenschap om straling uit te zenden die tumorcellen kan doden.

Een ander belangrijk gebruik van radioactieve isotopen is om de gegevens van een organisch monster vast te stellen, door de niveaus van koolstof-14 erin, in de processen van productie gemaakt van plastic om het een grotere capaciteit te geven voor thermische en elektrische isolatie, evenals bij de verificatie van lassen van de buizen en ID kaart van scheuren, waar iridium-192 wordt gebruikt.

Onderwerpen in radioactieve isotopen