Concept in definitie ABC

De voorwaarde onbewogen het heeft twee toepassingen. Enerzijds maakt het het mogelijk om de onverschilligheid of hoe onverstoorbaar een persoon in bepaalde omstandigheden blijkt te zijn, zelfs onder de meest gevoelige omstandigheden die kunnen worden vastgesteld. Laura was onbewogen bij de kreet van haar vriend die haar smeekte hem niet te verlaten.

En aan de andere kant, iemand die onbewogen is, is iemand die niet in staat is om enig lijden of lijden te ervaren.

Hoewel beide gebruiken ons min of meer hetzelfde account geven: het ontbreken van demonstratie van emotiesOpgemerkt moet worden dat in de eerste zin van de term uitgedrukt, het gebruik in bepaalde situaties wordt toegepast, dat wil zeggen dat het niet zo blijkt te zijn als in de volgende betekenis waarin het wordt gebruikt het woord om te verwijzen naar het karakteristieke en constante kenmerk van een individu, ongeacht de situatie, dat wil zeggen, de persoon zal onbewogen handelen omdat dat hun manier van doen is zijn.

In de persoon die af en toe onbewogen is, of daar niet in slaagt, is dat de manier waarop het is, de gemoedstoestand die bekend staat als onverschilligheid, waarvoor, wie lijdt, zal niet voelen noch genoegen, noch afwijzing jegens een ander individu, een object of een bepaalde situatie. Tot onverschilligheid, dan kunnen we het plaatsen halverwege tussen de achting en minachting. Als wat je voelt achting is, zal het positieve natuurlijk de overhand hebben en a gevoel aangenaam, aan de andere kant, op aandringen van minachting, zal onvermijdelijk een afwijzing van dat individu, object of situatie in kwestie optreden.

Vanuit een psychologisch oogpunt, onbewogenheid, vooral in sommige omstandigheden of contexten op sociaal gebied kan het zowel een psychologisch als een sociaal probleem worden, wat de juiste invoeging en aanpassing van een individu in een groep, aangezien de meerderheid de neiging zal hebben om hem te kwalificeren en hem ervan te beschuldigen dat hij te koud is en gebrek aan gevoelens.