Definitie van op heterdaad

In fraganti is een Latijnse uitdrukking die oorspronkelijk verband hield met de juridische terminologie van de beschaving Roman, met name met het feit dat een crimineel werd geobserveerd op het precieze moment van de uitvoering van een misdaad. Dus toen dit in juridische termen gebeurde, werd gezegd dat iemand op heterdaad was betrapt, dat wil zeggen in volle criminele actie. Op deze manier werd wat oorspronkelijk een juridische betekenis had, uiteindelijk opgenomen in de alledaagse taal, zodanig dat als iemand een onregelmatige handeling of een kleine val begaat, wordt gezegd dat hij is betrapt geurig.

Connotaties van de term

Daarom bevinden we ons met een woord uit een specifiek veld (de juridische wereld) dat zich aanpast aan de realiteit van de gewone taal. In ieder geval is de uitdrukking "iemand op heterdaad betrappen" houdt verschillende dingen in:

1) er is iets dat niet gedaan zou moeten worden, maar is gedaan,

2) iemand heeft de persoon verrast door onregelmatig te handelen of door marge van de wet,

3) op heterdaad optreden is het definitieve bewijs van normaal ongepast of ronduit illegaal gedrag.

Hoewel op heterdaad vaak wordt gebruikt in situaties die verband houden met misdaden of verboden handelingen, is het soms ook: gebruikt met een ironische betekenis en met een luchtige toon (denk aan een kind dat op heterdaad wordt betrapt bij het eten van een stuk chocola).

Flagrante misdaad is niet hetzelfde als iemand op heterdaad betrappen

De term op heterdaad herinnert ons eraan dat er een soortgelijk concept is, flagrante delicto, dat de kwaliteit van flagrante delicto is en dat de oorsprong vormt van de zogenaamde flagrante delicto. Beide concepten zijn vergelijkbaar, maar niet hetzelfde. In die zin wordt wettelijk gezegd dat een crimineel op heterdaad is betrapt om te impliceren dat zijn arrestatie plaatsvond net op het moment dat hij het misdrijf pleegde. Daarentegen geeft flagrante delicto aan dat de criminele actie zo duidelijk is dat er geen aanvullend bewijs nodig is om het te bewijzen.

Latijnse concepten en uitdrukkingen in de huidige juridische taal

In de terminologie van de Rechtsaf we vinden concepten en uitdrukkingen waarvan de oorsprong te vinden is in de Romeinse wet en die momenteel deel uitmaken van het juridische vocabulaire. Eerst de term Justitie komt van iustitia, het idee van jurisprudentie is gelijk aan de Romeinse jurisprudentie en de publiekrecht het is niets anders dan het Ius publicum. Als we nadenken over de rechtsnormen die van invloed zijn op de civiele sfeer, vinden we begrippen als patria potestas of affectio maritalis.

Ten slotte moet eraan worden herinnerd dat de belangrijkste rechtsbegrippen die zijn die werden gevormd in de Romeins recht (juridisch feit, juridische zaken, procedurele capaciteit of handelingen van de wet of legis actie).

Foto's: iStock - Katarzyna Bialasiewicz / AntonioGuillem