Concept in definitie ABC
Diversen / / July 04, 2021
Door Victoria Bembibre, in dec. 2008
Als we het hebben over de staat, hebben we het over een vorm van sociale organisatie soeverein die bestuurlijke en regelgevende macht heeft over een bepaald gebied. Op zijn beurt, wanneer de staat van Rechtsaf, het omvat de organisaties die voortkomen uit de wet en de verdeling van bevoegdheden.
Het begrip ontstond oorspronkelijk in platonische dialogen, maar later was het Machiavelli die het woord zelf introduceerde in zijn werk 'De Prins'.
Staat is niet hetzelfde als regering, die er een bestanddeel van is, en het is ook niet hetzelfde als een natie, aangezien er naties kunnen zijn zonder een staat of meerdere naties die onder dezelfde staatseenheid zijn gegroepeerd. Een natie wordt opgevat als een groep mensen die een taalkundige, religieuze, etnische en vooral culturele band delen. Bolivia is dus een multinationale staat, terwijl de Roma een natie vormen die geen staat heeft gevormd binnen een gebied met eigen grenzen.
Wil een staat als zodanig worden erkend, dan moet zijn bestaan door andere staten worden erkend, moet hij hebben organismen om zijn gezag te institutionaliseren en moet het vermogen hebben om zijn controle te differentiëren. Bovendien moet een staat streven naar internalisering van een identiteit collectief door middel van symbolen zoals het volkslied en de vlag. Het nationale wapen en enkele van zijn eigen attributen vormen ook iconen die een staat definiëren. Er moet aan worden herinnerd dat er momenteel zowel subnationale vlaggen als wapenschilden zijn, vooral in die landen met een federale structuur.
In die zin kan men spreken van verschillende vormen van staatsorganisatie, zoals de centralist, de federale of de autonomist. De deelstaten erkennen het bestaan van kleine lokale staten, met een zekere mate van autonomie, maar die vertegenwoordiging delegeren aan de centrale of federale staat voor de vreemdeling, de invoering van bepaalde belastingen, de herverdeling van de financiën, de verdediging tegen aanvallen uit het buitenland en de bestrijding van bepaalde misdaden specifiek. Een van de meest karakteristieke voorbeelden zijn de Verenigde Staten, Duitsland, Argentinië, Brazilië of Mexico, om er maar een paar te noemen.
In de Internationaal recht Er worden verschillende soorten staten erkend: soevereinen met volledige capaciteit om te handelen, die met beperkingen in hun vermogen om op te treden (bijvoorbeeld neutrale staten die niet deelnemen aan internationale conflicten), en anderen. De Organisatie van de Verenigde Naties vormt een maatstaf voor het naast elkaar bestaan van staten, die: onderling verbonden zijn via internationale bescherming, defensie, handel of andere verdragen gebieden. In Zuid-Amerika onderscheidt MercoSur zich, een douane-unie in progressieve stadia waarbij Argentinië, Uruguay, Venezuela, Brazilië en Paraguay betrokken zijn.
Door de geschiedenis heen zijn er verschillende stromingen ontstaan tegen de opvatting van de staat. Het anarchisme beweert bijvoorbeeld dat de staat veiligheid, defensie en sociale bescherming monopoliseert door een dwingende en gewelddadige regering uit te oefenen, en verwerpt dus alle vormen van regering. Een ander geval is het marxisme, dat bevestigt dat het een eenheid is voor de uitoefening van de belangen van de maatschappelijke klasse dominant en dat streeft naar de verovering van de macht door de arbeidersklasse. Of het liberalisme, dat de rol van de staat tot een minimum wil beperken om de fundamentele vrijheden, met name de marktvrijheid, te respecteren. Op dit moment zijn zowel het anarchisme als het marxisme in progressieve vergetelheid geraakt als gevolg van de moeilijkheden voor de echte implementatie ervan, in het eerste geval, en de ineenstorting van het politieke en economische model Sovjet daarentegen. Moderne staten worden echter over het algemeen geassocieerd met respect voor liberale handelspatronen, maar met het behoud en de controle van acties van algemeen belang zoals de onderwijs, binnenlandse veiligheid, defensie, justitie en gezondheid, als prioritaire elementen.
Onderwerpen in de staat