Definitie van verhalende tekst

Het concept van tekst verhaal is gelijk aan een ander, geslacht verhaal. Met hem wordt bedoeld de Omschrijving van beschrijvende of dialogische passages waarin de ervaringen van sommige personages in een bepaalde ruimte en tijd worden verteld. De verhalende tekst kan literair, hoewel deze teksten soms in persberichten of andere formaten verschijnen.

De figuur van de verteller

Om een ​​verhalende tekst te hebben, moet er noodzakelijkerwijs een verteller zijn die een verhaal vertelt. Er zijn verschillende soorten vertellers. De bron van de verteller in de derde persoon wordt gebruikt wanneer de persoon die het verhaal vertelt zich niet bewust is van de gebeurtenissen in het verhaal. Een verhaal kan worden gepresenteerd vanuit de alwetende verteller, die degene is die alle werkelijkheid kent die hij beschrijft (de gedachten en gevoelens van de personages).

De beperkte verteller vertelt iets alsof het een camera is van bioscoop, dat wil zeggen, hij observeert wat er gebeurt, maar duikt niet in de gedachten of gevoelens van de personages. Er worden ook verhalen verteld in de ik-persoon, waarbij de verteller zelf iets vertelt vanuit zijn persoonlijke ervaring. Een andere mogelijke optie is dat de verteller een secundair personage is in het verhaal en in dit geval hebben we het over de getuige-verteller.

Er is geen verhaal zonder personages, die niet altijd mensen zijn, want het kan een geanimeerd object of een dier zijn

In ieder geval zijn de personages ingedeeld in drie groepen: protagonisten, antagonisten en secundaire personages. De hoofdpersoon is de hoofdpersoon van het verhaal en de lezer volgt via hem de gang van zaken.

De antagonist is meestal een personage dat de moeilijkheden symboliseert waarmee de protagonist wordt geconfronteerd en is meestal een archetype dat tegenovergesteld is aan de protagonist.

Zoals de naam al doet vermoeden, hebben de bijpersonages een nauwelijks relevante rol in het verhaal.

Met betrekking tot de personages moet worden opgemerkt dat sommige dezelfde kenmerken behouden gedurende de hele overlevering en anderen evolueren tijdens het verhaal.

De tijd in de vertelling

In een verhaal is het mogelijk om gebeurtenissen te vertellen die verwijzen naar heel verschillende tijdelijke situaties, van wat er in een uur gebeurt tot wat er gedurende honderd jaar of meer gebeurt. Voor deze reden, heeft de verteller de mogelijkheid om het tempo van de vertelling te versnellen of te vertragen.

Wanneer toevlucht nemen tot dialoog tussen de personages vallen de tijd van het verhaal en de tijd van de werkelijkheid samen. Soms treden er sprongen in de tijd op, zoals terugspringen of flashbacks.

Foto's: Fotolia - Wisky / Bob