Concept in definitie ABC
Diversen / / July 04, 2021
Door Javier Navarro, in nov. 2018
Dit idee begon te worden gebruikt in het kader van de politiek in het oude Griekenland. In die tijd had deze term niet de negatieve connotatie die het nu heeft, aangezien de tiran de heerser was die arriveerde aan de macht komen om de behoeften van de mensen te bevredigen en met de bedoeling een einde te maken aan een periode van onrust Sociaal.
Het idee ontwikkelde zich en met het verstrijken van de tijd werd begrepen dat de tiran iemand is die macht uitoefent op een eenpersoonlijke manier en met totalitaire criteria die in strijd zijn met de meerderheid van de samenleving.
De lijst van despoten, dictators en tirannen die zijn geëxecuteerd is niet bepaald kort. In de recente geschiedenis kunnen we de volgende gevallen belichten: in 1961 in de Dominicaanse Republiek, president Rafael Leónidas Trujillo, de executie van de Roemeense president Nicolae Ceacescu in 1989 of in 2006 de ophanging van Saddam Hussein, de hoogste leider van Irak.
Het waren allemaal tirannen die macht uitoefenden met totalitaire criteria en hun executie of moord wordt beschouwd als een tirannicide.
Onderscheid tussen moord en tyrannicide
Beide termen hebben een zekere overeenkomst, maar in werkelijkheid is er een opmerkelijk verschil tussen de twee. Moord vindt plaats wanneer een leider wordt vermoord, meestal door een fanaticus of een terrorist, maar het is een misdaad die heeft niets te maken met de tirannieke macht van de president (bijvoorbeeld de moorden op Kennedy en Benazir Bhutto behoren tot deze categorie).
In plaats daarvan wordt de tirannie gekaderd in een historische context met een reeks kenmerken:
1) een politieke leider oefent macht uit op een despotische manier,
2) een groot deel van de bevolking rebellen en
3) uiteindelijk wordt de president gevangengenomen en na een kort geding vindt zijn executie plaats.
De legitimatie van tyrannicide is door de geschiedenis heen een veelbesproken kwestie geweest issue
In de 1e eeuw na Chr. C de Romeinse filosoof Cicero verdedigde tyrannicide als een vorm van uithoudingsvermogenciviel om de afwezigheid van burgerlijke vrijheden tegen te gaan (sommige historici zijn van mening dat hiermee argument rechtvaardigde de moord op Julius Caesar gepromoot door een samenzwering van enkele senatoren Romeinen).
In de zeventiende eeuw hebben sommige theologen jezuïeten Spanjaarden rechtvaardigden volksverzet wanneer een vorst op despotische wijze de macht uitoefent.
Als een koning zijn wil op een onevenredige manier en zonder de wetten te respecteren oplegt, zou het legitiem zijn om zijn leven te beëindigen. Deze theorie werd verdedigd door de jezuïet Juan de Mariana in zijn boek "Op de koning" en diende als rechtvaardiging theorie voor de executie van twee Franse vorsten: Hendrik III en Hendrik IV.
In de zeventiende eeuw beweerde de Engelse filosoof John Locke dat de tirannen die zich via de... geweld ze zijn onderhevig aan populaire reacties en kunnen bijgevolg het slachtoffer worden van tyrannicide.
Fotolia-foto's: Anja Kaiser / GiZ
Onderwerpen in Tyrannicide