15 voorbeelden van lyrische gedichten

Lyrische Gedichten

De lyrische poëzie Het is een vorm van verbale expressie die het woord gebruikt om een ​​diep gevoel, een reflectie of een gemoedstoestand over te brengen. Deze term wordt vaak gebruikt om liedjes, liedjes en romances te noemen, en lyrische poëzie moet niet worden opgevat als synoniem met de poëzie Wat literair genre.

Het woord lyrisch Het komt voort uit de oude Griekse praktijk van het reciteren van poëzie die de dichter begeleidt met muziekinstrumenten zoals de lier (ook toegeschreven aan Erato, de muze van de poëzie).

Gezongen of voorgedragen poëzie onderscheidt zich van dramatische of verhalende poëzie doordat het is gereserveerd voor de persoonlijke, liefdevolle en subjectieve sferen. Hij wijst eerder op eenvoudige vormen en het gebruik van metrum en rijm, aangezien zijn interesse meer gericht is op emotionele recreatie dan op de esthetische prestatie van zijn vormen.

Sommige traditionele vormen van lyrische poëzie zijn:

Voorbeelden van lyrische gedichten

1. "Sonnet" van Lope de Vega

Een sonnet vertelt me ​​om Violante te doen,
dat ik mezelf in mijn leven in zoveel problemen heb gezien
veertien verzen zeggen dat het een sonnet is,
spottend spottend gaan de drie voorop.

Ik dacht dat ik geen medeklinker kon vinden
en ik zit midden in een ander kwartet;
maar als ik mezelf in de eerste triplet zie,
er is niets in kwartetten dat me bang maakt.

Voor de eerste triplet die ik betreed,
en het lijkt erop dat ik met de rechtervoet binnenkwam,
Wel, eindig met dit vers dat ik geef.

Ik zit al in de tweede, en ik vermoed nog steeds
Ik ga door de dertien verzen die eindigen:
tel als het er veertien zijn: het is klaar

1. "Romance del Conde Arnaldos" (fragment) door anonieme auteur

Wie zou zo'n geluk hebben
op het water van de zee,
zoals er graaf Arnaldos was
de ochtend van San Juan

ga op zoek naar de jacht
voor zijn valk om vet te mesten,
zag een kombuis aankomen
dat je wilt landen

de kaarsen brengen zijde
torzal gouden tuigage
ankers hebben zilver
platen van fijn koraal (...)

1. "Soneto XXIII" door Garcilaso de la Vega

Terwijl roos en lelie
de kleur wordt weergegeven in uw gebaar,
en dat je vurige, eerlijke blik,
ontsteekt het hart en houdt het tegen;

en zo lang als het haar, dat in de ader
uit het goud werd gekozen, met snelle vlucht,
voor de mooie witte kraag, rechtop,
de wind beweegt, verspreidt zich en verknoeit;

pak je vreugdevolle lente vast
de zoete vrucht, voor de boze tijd
bedek de prachtige top met sneeuw.

De ijzige wind zal de roos doen verwelken.
Alles zal de lichte leeftijd veranderen
voor het niet bewegen van zijn gewoonte.

1. "Naar een neus" (sonnet) door Francisco de Quevedo

Er was eens een man die een neus stak,
eens een overtreffende neus,
er was eens een sayón-neus en schreef,
Er was eens een zeer bebaarde zwaardvis.

Het was een slecht geplaatste zonnewijzer,
eens op een peinzend altaar,
er was eens een olifant met zijn gezicht naar boven,
Ovidio Nasón werd meer verteld.

Er was eens een uitloper van een kombuis,
er was eens een piramide in Egypte,
de twaalf neuzenstammen was.

Er was eens een zeer oneindige neus,
veel neus, neus zo fel
dat het in het aangezicht van Annas een misdaad was.

1. "Rima LIII" (fragment) door Gustavo Adolfo Bécquer

De donkere zwaluwen zullen terugkeren
hun nesten om op je balkon te hangen,
en weer met de vleugel aan zijn kristallen
spelen zullen ze bellen.

Maar degenen die de vlucht tegenhield
jouw schoonheid en mijn geluk om over na te denken,
degenen die onze namen hebben geleerd ...
Die... zullen niet terugkeren!

De bossige kamperfoelie zal terugkeren
vanuit je tuin de muren te beklimmen,
en 's avonds nog eens nog mooier
zijn bloemen gaan open. (…)

1. "Zwarte schaduw" (fragment) door Rosalía de Castro

Als ik denk dat je wegging
zwarte schaduw dat je me verbaast,
aan de voet van mijn hoofd,
je komt terug om me voor de gek te houden.

Als ik me voorstel dat je weg bent
in dezelfde zon die je me laat zien,
en jij bent de ster die schijnt,
En jij bent de wind die waait (…)

1. "Als je je verliest ..." door Ernesto Cardenal

Toen ik jou verloor, hebben jij en ik verloren:
Ik omdat jij degene was van wie ik het meest hou
en jij omdat ik degene was die het meest van je hield.
Maar van ons twee verlies je meer dan ik:
omdat ik van anderen kan houden zoals ik van jou hield as
maar ze zullen niet van je houden zoals ik van je hield.

1. "Margarita, de zee is mooi" (fragment) door Rubén Darío

Margarita, de zee is prachtig,
en de wind
Het heeft een subtiele essentie van oranjebloesem:
jouw adem.

Aangezien je ver van mij vandaan zult zijn,
red, meisje, een zachte gedachte
op welke dag hij je wilde vertellen tell
een verhaal. (…)

1. "CXXII" door Antonio Machado

Ik droomde dat je me meenam
langs een witte stoep,
midden in het groene veld,
naar het blauw van de bergen,
naar de blauwe bergen,
een rustige ochtend.

Ik voelde je hand in de mijne
je hand als metgezel,
je meisjesachtige stem in mijn oor
als een nieuwe bel,
als een maagdelijke bel
van een lentezon.

Ze waren je stem en je hand,
in dromen, zo waar! ...

Leef hoop wie weet
wat de aarde slikt!

1. "De definitieve reis" door Juan Ramón Jiménez

En ik zal gaan. En de vogels zullen blijven zingen;
en mijn tuin zal blijven met zijn groene boom,
en met zijn witte put.

Elke middag zal de lucht blauw en kalm zijn;
en ze zullen spelen, zoals ze vanmiddag spelen,
de klokken van het belfort.

Degenen die van mij hielden zullen sterven;
en de stad zal elk jaar nieuw worden;
en in de hoek daarvan mijn bloemrijke en witgekalkte tuin,
mijn geest zal dwalen, nostalgisch.

En ik zal gaan; En ik zal alleen zijn, dakloos, boomloos
groen, geen witte put,
zonder blauwe en rustige lucht...
En de vogels zullen blijven zingen.

1. "Het lied van de piraat" (fragment) door José de Espronceda

Met tien kanonnen per band,
Wind in de zeilen,
snijdt de zee niet af, maar vliegt
een brik zeilboot.
Het piratenschip dat ze noemen,
voor zijn moed, The Feared,
in elke bekende zee
van de ene naar de andere grens. (…)

1. "Ode I - Retired Life" (fragment) door Fray Luis de León

Wat een rustgevend leven
degene die vlucht uit de gekke wereld,
en blijf je verstoppen
pad, waar ze zijn gegaan
de weinige wijzen die in de wereld zijn geweest;

Dat vertroebelt je borst niet
van de trotse grote staat,
noch het gouden plafond
wordt bewonderd, vervaardigd
van de wijze Moro, in aanhoudende jaspis! (…)

1. “Vaquera de la Finojosa” (fragment) door de Marqués de Santillana

Zo mooi meisje
Ik zag niet aan de grens,
als een cowgirl
van de Finojosa.

De weg bouwen
van Calatraveño
naar Santa Maria,
verslagen uit de slaap,
door ruig land
Ik heb de race verloren
Ik zag de cowgirl
van de Finojosa. (…)

1. "Coplas de Don Jorge Manrique voor de dood van zijn vader" (fragment) door Jorge Manrique

Denk aan de slapende ziel,
verlevendig de hersenen en word wakker,
aan het kijken
hoe het leven verloopt,
hoe komt de dood?
zo stil;
hoe snel gaat het plezier,
hoe, na afgesproken
geeft pijn,
hoe, naar onze mening,
elk verleden tijd
Het was beter. (…)

1. "Het vergoten bloed" (fragment) door Federico García Lorca

Ik wil het niet zien!

Vertel de maan te komen
Ik wil het bloed niet zien
van Ignacio op het zand.

Ik wil het niet zien!

De maan wijd.
Paard van stille wolken,
en het grijze vierkant van de droom
met wilgen op de barrières. (…)

Zie ook: