10 voorbeelden van sedimentatie

De afzetting is de accumulatie van vaste materialen, veroorzaakt door natuurlijke of experimentele processen. Bijvoorbeeld: alluvium, duinen, sedimentaire eilanden.

Verschillende materialen van rotserosie kunnen door verschillende middelen (wind, water, gletsjers) worden getransporteerd naar een plaats waar ze worden afgezet. De doorlopende storting van materialen, heeft als gevolg dat de accumulatie, dat is de afzetting.

De zwaartekracht het grijpt in in de sedimentatieprocessen, omdat het de kracht is die ervoor zorgt dat de materialen, gesuspendeerd in wind of water, weer vallen.

De zwaartekracht grijpt echter samen met andere krachten in. De wet van Stokes wijst erop dat deeltjes gemakkelijker bezinken als ze aan een van deze kenmerken voldoen:

Sedimentatie treedt op wanneer het middel dat de materialen heeft getransporteerd energie verliest. Bijvoorbeeld als de wind stopt of de stroming van een rivier afneemt.

De accumulatie van een nieuw materiaal op de accumulatie van een ander materiaal wordt genoemd gelaagdheid en het is een vorm van sedimentatie.

Er zijn specifieke plaatsen op het aardoppervlak waar sedimenten zich ophopen vanwege hun geografische kenmerken. Deze plaatsen heten sedimentaire media of sedimentaire omgevingen en verschilt van alle nabijgelegen gebieden, zowel in fysische, chemische als biologische aspecten. Sedimentaire media kunnen continentaal, tijdelijk of marien zijn.

Behalve dat het een natuurlijk fenomeenkan sedimentatie kunstmatig worden gereproduceerd. Wanneer uitgevoerd onder laboratoriumomstandigheden kan het ook worden genoemd also decanteren, en bestaat uit de scheiding van zwevende deeltjes die een hoger soortelijk gewicht hebben dan het medium vloeistof.

Het kan u van dienst zijn:

Voorbeelden van sedimentatie

1. Water Zuivering (kunstmatige sedimentatie). Het is gebaseerd op de wet van Stokes, en daarom wordt een poging gedaan om de diameter van de in het water zwevende deeltjes te vergroten en de een met de ander te verenigen. Dit wordt bereikt dankzij de coagulatie- en flotatieprocessen (die van nature in het bloed voorkomen, maar kunstmatig in het water worden geproduceerd).
2. rioolwaterzuivering (kunstmatige sedimentatie). De vaste materie, biologisch of niet, uit water. Het sedimentatieproces maakt het mogelijk om tussen de 40 en 60% van de zwevende stoffen te verminderen.
3. Zandvanger (kunstmatige sedimentatie). Er treedt een zogenaamde discrete of korrelige sedimentatie op. Dit betekent dat de deeltjes bezinken als afzonderlijke eenheden, zonder interactie met elkaar (in tegenstelling tot coagulatie).
4. Alluvium. Continentaal sedimentair medium. Vast materiaal wordt getransporteerd en afgezet door een stroom water. Deze vaste stoffen (dat kan zand, grind, klei of slib zijn), hopen zich op in de rivierbeddingen, vlaktes waar een overstroming heeft plaatsgevonden of in de delta's.
5. duinen. Eolische sedimentatie (continentaal sedimentair milieu). Duinen zijn ophopingen van zand veroorzaakt door de inwerking van de wind. Ze kunnen tot 15 meter hoog worden.
6. sedimentaire eilanden. Rivieren transporteren vaste stoffen die in water zijn gesuspendeerd, maar omdat ze niet altijd met dezelfde snelheid stromen, kunnen vaste stoffen in bepaalde gebieden neerslaan en eilanden vormen. Ze maken deel uit van de delta's, maar kunnen ook ver van de monding van de rivieren aanwezig zijn.
7. morenen (continentale glaciale sedimentatie). Een morene is de opeenhoping van sediment gevormd door een gletsjer. Aangezien de meeste ijsformaties van ijstijden niet meer bestaan, zijn morenen te vinden in valleien die zijn ontstaan ​​door gletsjers die er niet meer zijn.
8. Geologische riffen (marien sedimentair milieu). Het zijn ophopingen van sedimenten die zijn gevormd door de interactie van bepaalde organismen met hun omgeving. Ze worden ondersteund door een frame. Koraalriffen zijn bijvoorbeeld de opeenhoping van koralen en kalkalgen die op elkaar groeien.
9. Delta (overgangssedimentair medium). Het is de monding van een rivier waarvan de oorzaak is verdeeld in meerdere armen die zich scheiden en weer samenkomen en eilanden en kanalen vormen. Wanneer de eilanden worden gevormd door het sedimentatieproces, opent het water nieuwe paden om zijn loop voort te zetten en nieuwe armen en kanalen te vormen.
10. Hellingen (marien sedimentair milieu). Het zijn geografische ongevallen die zich tussen 200 en 4000 meter onder zeeniveau bevinden. Ze worden gevormd door de opeenhoping van vaste materialen die vanuit de continenten worden getransporteerd, dankzij de kracht van zeestromingen. Deze materialen vormen valleien, bergen en kanonnen. Ze hebben meestal de vorm van een glooiende vlakte, in vlakken die lijken op stappen.

Volgen met: