Voorbeelden van wetenschappelijke kennis

De wetenschappelijke kennis Het is een set van kennis gecontroleerd, gesystematiseerd en verworven op een systematische en methodische manier door observatie, experimenten en analyse van feiten of verschijnselen. Bijvoorbeeld: De relativiteitstheorie van Albert Einstein, de stelling van Pythagoras, de waterkringloop.

Wetenschappelijke kennis wordt gekenmerkt door universeel, coherent, objectief en nauwkeurig. zijn belangrijkste objectief is het uitleggen en begrijpen van de natuurverschijnselen.

Om deze kennis op te doen, gebruikt u dewetenschappelijke methode, die procedures en regels omvat die het werk van wetenschappers regelen als het gaat om onderzoek en studie.

Wetenschappelijke kennis is bedoeld om te bereiken conclusies waarvan de geldigheid universeel is. Bovendien streeft het ernaar de wetten of processen die de natuur beheersen te begrijpen en deze rigoureus en nauwkeurig uit te leggen.

Kenmerken van wetenschappelijke kennis

Hoe zou een wetenschappelijke theorie eruit moeten zien?

Voorbeelden van wetenschappelijke kennis

1. De bewegingswetten van Newton. De wetten van Newton zijn drie principes die een groot deel van de ideeën van de klassieke mechanica verklaren, vooral die met betrekking tot de beweging van lichamen.
2. Het periodiek systeem. Het heeft de chemische elementen in een tabel, georganiseerd volgens hun aantal protonen ("atoomnummer"), hun chemische eigenschappen en de elektronenconfiguratie. Via deze organisatie kunnen periodieke trends worden opgehelderd. De elementen die een equivalent gedrag hebben, bevinden zich bijvoorbeeld in dezelfde kolom.
3. De stelling van Pythagoras. Bepaal dat in elke rechthoekige driehoek de lengte van de hypotenusa gelijk is aan de vierkantswortel van de som van de oppervlakte van de vierkanten van de respectieve lengtes van de benen.
4. De Water cyclus. Beschrijf het proces van transformatie en circulatie van water op planeet Aarde. Volgens deze cyclus verandert het water van fysieke toestand (vast, vloeibaar en gasvormig) in overeenstemming met de omgevingsomstandigheden.
5. stelling van Thales. Het stelt vast dat als twee lijnen worden gesneden door evenwijdige lijnen, de segmenten die ze in een van de lijnen bepalen, evenredig zijn met de overeenkomstige segmenten van de andere. Met behulp van deze stelling kan de lengte van een segment worden berekend als het overeenkomt in de andere lijn en de verhouding tussen de twee bekend is.

Volgen met: