Voorbeelden van beschrijvingen in het Engels
Diversen / / July 04, 2021
Beschrijvingen in het Engels
EEN Omschrijving het is een verklaring van het uiterlijk van mensen, objecten of plaats.
Beschrijvingen kunnen worden gebruikt:
Voorbeelden van beschrijvingen in het Engels
Karakterbeschrijvingen
- Een confederatie van Dunces / De samenzwering van dwazen. Auteur: John Kennedy Toole Tool
Een groene jachtmuts kneep in de bovenkant van de vlezige ballon van een hoofd. De groene oorkleppen, vol grote oren en ongeknipt haar en de fijne borstelharen die in de oren zelf groeiden, staken aan weerszijden uit als richtingaanwijzers die twee richtingen tegelijk aangaven. Volle, samengeknepen lippen staken uit onder de borstelige zwarte snor en zakten op hun hoeken weg in kleine plooien gevuld met afkeuring en kruimels van aardappelchips.
Een groene jachtmuts die strak op een hoofd zat dat leek op een vlezige ballon. De groene oorkappen, vol grote oren en ongeknipt haar en de fijne borstelharen die ontsproten van dezelfde oren, aan weerszijden uitpuilend als richtingaanwijzers die twee richtingen aangeven naar de tijd. Zijn lippen, mollig en bemboons, staken onder zijn dikke zwarte snor uit en zonken op de hoeken weg, in kleine plooien vol verwijten en de overblijfselen van frites.
- Ender's spel. / Ender's spel. Auteur: Orson Scott Card
“Ender zag Peter niet als de mooie tienjarige jongen die volwassenen zagen, met donker, warrig haar en een gezicht dat van Alexander de Grote had kunnen zijn. Ender keek Peter alleen maar aan om woede of verveling te ontdekken, de gevaarlijke stemmingen die bijna altijd tot pijn leidden.'
Ender zag in Peter niet de knappe tienjarige die de oudere mannen zagen, met wild, borstelig zwart haar en een gezicht dat dat van Alexander de Grote had kunnen zijn. Ender keek Peter alleen maar aan om woede of verveling te ontdekken, de gevaarlijke stemmingen die bijna altijd pijn veroorzaakten.
- De honderdduizend koninkrijken. / De honderdduizend koninkrijken. Auteur: n. K. Jemisin
'... Gezicht als de maan, bleek en op de een of andere manier wankelend. Ik kon de essentie van zijn gelaatstrekken begrijpen, maar niets ervan bleef in mijn hoofd hangen, behalve een indruk van verbazingwekkende schoonheid. Zijn lange, lange haar wapperde om hem heen als zwarte rook, de ranken krulden en bewogen uit eigen beweging. Zijn mantel - of misschien was dat ook zijn haar - bewoog als in een onvoelbare wind. Ik kon me niet herinneren dat hij eerder een mantel droeg, op het balkon. De waanzin loerde nog steeds in zijn gezicht, maar het was nu een stillere waanzin, niet de hondsdolle wreedheid van vroeger. Iets anders - ik kon het niet opbrengen om het menselijkheid te noemen - roerde zich onder de glans."
“Een gezicht als de maan, bleek en op de een of andere manier wankelend. Ik kon de essentie van haar gelaatstrekken waarnemen, maar niets bleef in mijn gedachten behalve een indruk van verrassende schoonheid. Haar lange haar dwarrelde om haar heen als zwarte rook, haar krullen kronkelden en bewogen uit zichzelf. Haar cape - of misschien was dat ook haar haar - bewoog als een onmerkbare wind. Hij kon zich niet herinneren dat hij ooit eerder een cape op het balkon had gedragen. De waanzin hing nog op zijn gezicht, maar het was nu een stillere waanzin, niet de wreedheid van een hondsdol dier van vroeger. Iets anders - ik zou het niet echt menselijkheid kunnen noemen - roerde zich onder de gloed.
- Hitchhiker's Guide to the Galaxy / The Hitchhiker's Guide to the Galaxy. Auteur: Douglas Adams
“Hij was niet opvallend lang, zijn trekken waren opvallend maar niet opvallend knap. Zijn haar was stug en gemberachtig en vanaf de slapen naar achteren gekamd. Zijn huid leek van de neus naar achteren getrokken te worden. Er was iets heel vreemds aan hem, maar het was moeilijk te zeggen wat het was. Misschien was het dat zijn ogen niet vaak genoeg leken te knipperen en wanneer je voor langere tijd met hem praatte, begonnen je ogen onwillekeurig namens hem te tranen. Misschien was het dat hij iets te breed glimlachte en mensen de zenuwslopende indruk gaf dat hij op het punt stond om voor hun nek te gaan."
“Hij was niet overdreven lang en zijn trekken konden indrukwekkend zijn, maar niet erg aantrekkelijk. Zijn haar was sterk en rood, en het was vanaf de slapen naar achteren gekamd. Het leek alsof zijn huid van zijn neus tot aan zijn rug was uitgerekt. Er was iets vreemds aan zijn uiterlijk, maar het was moeilijk te bepalen wat het was. Misschien was het dat hij niet vaak genoeg leek te knipperen en toen ze een bepaalde tijd met hem spraken, begonnen de ogen van de gesprekspartner onwillekeurig te tranen. Of misschien was het dat hij heel lichtjes glimlachte en mensen de zenuwslopende indruk gaf dat hij op het punt stond hen om de nek te springen."
- De Hongerspelen. / De Hongerspelen. Auteur: Suzanne Collins
“Ze is de twaalfjarige, degene die me qua gestalte zo aan Prim deed denken. Van dichtbij lijkt ze een jaar of tien. Ze heeft heldere, donkere ogen en een satijnachtige bruine huid en staat op haar tenen gekanteld met haar armen licht gestrekt naar haar lichaam, alsof ze klaar is om bij het minste geluid weg te vliegen. Het is onmogelijk om niet aan een vogel te denken."
Het is de twaalfjarige, degene die me vanwege haar lengte zo aan Prim deed denken. Van dichtbij lijken het er maar tien; haar ogen zijn donker en glanzend, haar huid is zijdebruin en ze staat een beetje op de tenen, met armen gestrekt langs de zijkanten, alsof ze klaar zijn om weg te vliegen geluid. Het is onmogelijk om ernaar te kijken en niet aan een vogel te denken.
Locatiebeschrijvingen
- Alle mooie paarden / Alle mooie paarden. Auteur: Cormac McCarthy
Die nacht droomde hij van paarden in een veld op een hoogvlakte waar de lenteregens het gras en de wilde bloemen hadden doen oprijzen uit de grond en de bloemen waren allemaal blauw en geel zover het oog reikte en in de droom was hij tussen de paarden rennen.
Die nacht droomde hij van paarden in een weiland op een vlakte waar de lenteregens gras hadden doen groeien en... wilde bloemen, en de bloemen gevuld met blauw en geel zover het oog reikte en in de droom was hij tussen de paarden haast hebben.
- Een afscheid van wapens. / Vaarwel wapens. Ernest Hemingway
In de nazomer van dat jaar woonden we in een huis in een dorp dat uitkeek over de rivier en de vlakte naar de bergen. In de bedding van de rivier lagen kiezels en keien, droog en wit in de zon, en het water was helder en snel in beweging en blauw in de kanalen.
Aan het eind van de zomer van dat jaar woonden we in een huis in een dorp dat uitkeek op de bergen aan de andere kant van de rivier en de vlakte. Er waren kiezels en keien op de rivierbedding die uitgedroogd en gebleekt waren door de zon, en het water was kristalhelder en stroomde snel en blauw door de rivierbeddingen.
- De foto van Dorian Gray. / Het portret van Dorian Gray. Oscar Wilde
De studio was gevuld met de rijke geur van rozen, en toen de lichte zomerwind bewoog tussen de bomen van de... tuin, kwam er door de open deur de zware geur van de sering, of de meer delicate geur van de roze-bloeiende doorn.
De studeerkamer was gevuld met de intense geur van rozen, en toen de lichte zomerwind door de bomen van de... door de open deur kwam de diepe geur van seringen, of de meest delicate geur van cactussen in de tuin, door de open deur. bloem.
- Naar de vuurtoren. / Naar de vuurtoren. Auteur: Virginia Wolf
De ochtend was zo mooi, afgezien van een windstoot hier en daar dat de zee en de lucht er één geheel uitzagen, alsof zeilen hoog in de lucht vastzaten, of de wolken in zee waren gevallen.
De ochtend was zo aangenaam, af en toe een windvlaag, dat de zee en de lucht the ze leken van dezelfde stof gemaakt, alsof er zeilen in de lucht waren, of de wolken in de zee waren gevallen.
Andrea is een taalleraar, en in haar instagram account biedt privélessen per videogesprek zodat je Engels leert spreken.