20 voorbeelden van openbare goederen en diensten

Het heet in economie goederen en diensten aan de reeks processen en menselijke inspanningen die het uiteindelijke doel hebben om te voldoen aan de behoeften van een individu, een gemeenschap of van de soorten geheel. Bijvoorbeeld: wegeninfrastructuur, elektriciteit, publieke middelen.

Ze worden meestal behandeld als: een categorie in termen van macro-economische of sociale planning, maar ze vertegenwoordigen twee verschillende segmenten, hoewel ze niet los staan ​​van menselijke inspanningen in samenlevingen.

Verschil tussen publieke en private goederen en diensten

Publieke goederen en diensten zijn goederen en diensten die dat niet zijn ze behoren tot geen enkele entiteit of organisatie van de samenleving, maar kunnen door alle burgers worden genoten en worden daarom beheerd door de staat, aangezien ze deel uitmaken van de rundvlees publiceert.

Daarin verschillen ze vooral van de privé goederen en diensten, Wat zijn zij erfgoed entiteiten en particuliere verenigingen of individuen, of, in het geval van diensten, door hen worden aangeboden.

In feite zijn openbare activa niet vervreemdbaar, behalve voor politieke beslissingen die zijn overeengekomen door overheidsinstanties (privatisering). En toch is het meestal iets wat moeilijk te accepteren is door de mensen.

Het is normaal dat openbare diensten bijvoorbeeld sociale toegangsprijzen social of niet vastgesteld op basis van kapitaalaccumulatie (winst), maar alleen tot de duurzaamheid van de service, om deze voor iedereen toegankelijker te maken. In sommige landen zijn deze diensten zelfs gratis. In plaats daarvan zijn particuliere diensten bedoeld om economisch winstgevend te zijn: om degenen die ze uitoefenen te verrijken en hen in staat te stellen individueel kapitaal op te bouwen.

Soorten openbare diensten

Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten publieke goederen en diensten, namelijk:

Voorbeelden van publieke goederen

1. Wegeninfrastructuur. De wegen, snelwegen en andere openbare infrastructuur die de verschillende hoeken van een Het land is meestal eigendom van de staat, zelfs als het beheer en onderhoud wordt overgedragen aan een privé bedrijf. Maar zijn eigendom, die niet kunnen worden verwijderd, zijn openbaar eigendom en daar zijn meestal ministeries voor verantwoordelijk.
2. Radio-elektrisch spectrum. Het radio-elektrische spectrum van een land, waardoor de verschillende radio- en televisiegolven worden uitgezonden, is een goede onherroepelijk openbaar, waarvan de exploitatie plaatsvindt wanneer de staat concessies geeft aan particuliere bedrijven om hun respectievelijke dienstregelingen.
3. oorlogsmateriaal. Voertuigen, oorlogswapens, uniformen en andere benodigdheden die nodig zijn voor de militaire instelling, die belast is met de verdediging van de territoriale soevereiniteit, zijn onvervangbare activa van de staat.
4. Politiepatrouilles en brandweerwagens. Net zoals deze organisaties normaal gesproken deel uitmaken van de openbare diensten, maken hun werkinstrumenten en speciale voertuigen deel uit van de openbare diensten. goederen van de staat.
5. Nationaal luchtruim. Niemand in enig land kan de lucht of de lucht kopen, die goederen zijn, om ze op de een of andere manier te noemen, die alleen aan de staat toebehoren. Dat is de reden waarom wanneer een vliegtuig het luchtruim van een ander land binnenkomt, het onderworpen is aan de wetten van dat gebied.
6. Openbare ruimtes. De gedenkplaatsen, de pleinen, het presidentiële huis, de openbare parken en alle bezittingen van de nationale gemeenschap zijn openbaar eigendom.
7. Natuurreservaten. Bosreservaten en grote bossen beschermd zijn, zijn de Nationale Parken en hun gehele landeigendom van de staat en zijn ze meestal nooit te koop, omdat ze in veel gevallen zelfs Werelderfgoed.
8. Eigen vermogen van openbare bedrijven. Alles wat het patrimonium van een staatsbedrijf is, zal noodzakelijkerwijs ook publiek eigendom zijn. Alle bureaus van een ministerie zijn dus gewoonlijk van de staat en behoren niet toe aan een geïsoleerd persoon.
9. Publieke fondsen. Het geld (de fysieke biljetten en munten) van een land, hoewel het publieke en private rijkdom zonder onderscheid vertegenwoordigt, is het materiële eigendom van de exclusieve staat. Daarom kan men geen eigen bankbiljetten uitgeven, aangezien ze niet alleen van ons zijn, maar van de hele gemeenschap van het land.
10. auteursrechten. Zodra een bepaalde periode is verstreken, waarvan de lengte varieert volgens de wetgeving van de landen, het auteursrecht op kunstwerken, literatuur, muziek of welk genre dan ook, worden onderdeel van het nationale erfgoed en, bij uitbreiding, van de mensheid.

Voorbeelden van openbare diensten

1. Elektriciteit. In veel landen is het normaal dat het elektriciteitsbedrijf volledig of in meerderheid in handen is van de staat. Zo kunnen meer vriendelijke elektriciteitstarieven worden aangeboden aan de bevolking en kan deze basisdienst die onmisbaar is voor het hedendaagse leven politiek worden gecontroleerd.
2. Identificatie en immigratie. De afgifte van paspoorten, identiteitsbewijzen, kaarten en allerlei identificatiedocumenten voor staatsburgers of buitenlanders die op het grondgebied van een land verblijven of op doorreis zijn, het is een exclusieve openbare dienst die wordt afgehandeld door staatsbureaus geschikt.
3. consulaire vertegenwoordiging. Alle burgers van een land die in een vreemd land wonen, worden wettelijk en logistiek vertegenwoordigd door een ambassade, een consulaat en verschillende diplomatieke instanties die bureaucratische en juridische openbare diensten en zelfs hulp bieden in een nationale noodsituatie.
4. Documentatie legalisatie. De certificering van de originaliteit van bepaalde juridische documenten, zoals contracten, academische graden, enz., gebeurt onder het oog van de staat. Verschillende openbare entiteiten zijn verantwoordelijk voor het schriftelijk certificeren van de originaliteit van genoemde documenten of het certificeren van hun handtekening, waarbij ze garant staan ​​voor billijkheid.
5. gerechtelijk werk. Civiele, strafrechtelijke, constitutionele of andere juridische procedures vallen uitsluitend onder de verantwoordelijkheid van de staat, daarom is het een dienst die haar burgers, bij het waarborgen van de vervulling van hun rechten en plichten, voorziet in het waarborgen van het wettelijk kader en de spelregels legaal.
6. Lopend water. Deze dienst is in veel landen meestal ook openbaar, behalve in de landen die te maken hebben gehad met privatiseringen. Dit is te wijten aan het feit dat essentiële diensten voor het stadsleven, zoals elektriciteit of water, een directe impact hebben op het minimale welzijn van de bevolking en haar mensenrechten, dus ze mogen niet in handen zijn van particuliere organisaties.
7. Post post. Alle landen hebben een postpost in handen van de staat, dat wil zeggen openbare, maar ook particuliere postkantoren die ermee concurreren. De staatspost wordt, ondanks dat deze in onbruik is geraakt, vaak ook beschouwd als een eersteklas service. nodig hebben.
8. Volksgezondheid. Een hot topic in sommige landen, omdat er vaak wordt gedebatteerd of staatsmiddelen voldoende zijn om zorg voor alle inwoners die een gezondheidsprobleem hebben zonder hen kosten in rekening te brengen sociaal. Deze dienst wordt in ieder geval geactiveerd wanneer er zich noodsituaties voor de volksgezondheid voordoen, zoals epidemieën, en maakt deel uit van de mechanismen van de staat om deze in te dammen.
9. Politieagent. Openbare bewakers maken bijna nooit deel uit van particuliere bedrijven, hoewel er ook enkele zijn toegewijd aan het veld. Maar de staatspolitie maakt deel uit van een dienst aan de bevolking om hun veiligheid te garanderen.
10. Brandweer. Net als de politie maken brandweerlieden deel uit van de openbare nood- en brandweerdienst die elk land nodig heeft om de levens van zijn burgers te beschermen.

Volgen met: