20 voorbeelden van wetenschappelijke wetten

De wetenschappelijke wetten Zij zijn proposities die constante relaties tussen ten minste twee factoren aangeven. Deze proposities worden uitgedrukt met a formele taal of zelfs in wiskundige taal. Bijvoorbeeld: De wet van Hubble, de wet van Coulomb, de wet van Ohm.

Wetenschappelijke wetten zijn altijd verifieerbaar, dat wil zeggen, ze kunnen worden geverifieerd.

Alle Wetenschappen Ze zijn ontwikkeld op basis van de algemene wetenschappelijke wetten en de specifieke wetten van elke discipline.

Alvorens een wet uit te spreken, is het noodzakelijk dat een wetenschapper of groep wetenschappers een hypothese die vervolgens wordt geverifieerd door concrete gegevens. Om de hypothese wet te laten worden, moet ze een constant fenomeen aanduiden en in verschillende omstandigheden toetsbaar zijn.

Voorbeelden van wetenschappelijke wetten

1. Wrijvingswet, eerste postulaat. De weerstand tegen tangentieel schuiven tussen twee lichamen is evenredig met de normaalkracht die ertussen wordt uitgeoefend.
2. Wrijvingswet, tweede postulaat
   instagram story viewer
   . De weerstand tegen tangentieel schuiven tussen twee lichamen is onafhankelijk van de contactafmetingen daartussen.
3. De eerste wet van Newton. traagheidswet. Isaac Newton was een natuurkundige, uitvinder en wiskundige. Hij ontdekte de wetten die de klassieke natuurkunde beheersen. De eerste wet ervan is: "Ieder lichaam volhardt in zijn rusttoestand of uniforme of rechtlijnige beweging, tenzij het gedwongen wordt zijn toestand te veranderen door krachten die erop worden gedrukt."
4. Tweede wet van Newton. Fundamentele wet van de dynamiek.- "De bewegingsverandering is recht evenredig met de afgedrukte aandrijfkracht en vindt plaats volgens de rechte lijn waarlangs die kracht wordt afgedrukt."
5. De derde wet van Newton. Principe van actie en reactie. "Bij elke actie hoort een reactie"; "Bij elke actie treedt altijd een gelijke en tegengestelde reactie op, dat wil zeggen, de wederzijdse acties van twee lichamen zijn altijd gelijk en gericht in de tegenovergestelde richting."
6. De wet van Hubble. Fysieke wet. De wet van kosmische expansie genoemd. Gepostuleerd door Edwin Powell Hubble, 20e-eeuwse Amerikaanse astronoom. De roodverschuiving van a heelal het is evenredig met de afstand waarop het is.
7. Coulomb wet. Uitgesproken door Charles-Augustin de Coulomb, Franse wiskundige, natuurkundige en ingenieur. De wet stelt dat, gegeven de interactie van twee puntladingen in rust, de omvang van elk van de elektrische krachten waarmee ze interageren is recht evenredig met het product van de grootte van beide ladingen, en omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand die de Stoppen. De richting is die van de lijnen die de belastingen verbinden. Als de ladingen hetzelfde teken hebben, is de kracht afstotend. Als de ladingen van het tegenovergestelde teken zijn, zijn de krachten afstotend.
8. De wet van Ohm. Uitgesproken door Georg Simon Ohm, Duitse natuurkundige en wiskundige. Het stelt dat het potentiaalverschil V dat ontstaat tussen de uiteinden van een bepaalde geleider evenredig is met de intensiteit van de stroom I die door die geleider circuleert bestuurder. Tussen V en I is de evenredigheidsfactor R: zijn elektrische weerstand. De wiskundige uitdrukking van de wet van Ohm wordt als volgt weergegeven: V = R. ik
9. Wet van partiële druk. Ook bekend als de wet van Dalton, omdat deze is geformuleerd door de Britse scheikundige, natuurkundige en wiskundige John Dalton. Er staat dat de druk van a gasmengsel die niet chemisch reageren gelijk is aan de som van de partiële drukken van elk van hen op hetzelfde volume, zonder de temperatuur-.
10. De eerste wet van Kepler. Elliptische banen. Johannes Kepler was een astronoom en wiskundige die onveranderlijke verschijnselen in de beweging van de planeten ontdekte. Zijn eerste wet stelt dat alle planeten in elliptische banen rond de zon bewegen. Elke ellips heeft twee brandpunten. De zon is in een van hen.
11. De tweede wet van Kepler. Snelheid van de planeten. "De straalvector die een planeet en de zon verbindt met gelijke gebieden in gelijke tijden."
12. Eerste wet van de thermodynamica. Principe van behoud van energie. "Energie wordt niet gecreëerd of vernietigd, het transformeert alleen."
13. Tweede wet van de thermodynamica. In een evenwichtstoestand zijn de waarden die de karakteristieke parameters van een thermodynamisch systeem aannemen gesloten zijn zodanig dat ze de waarde maximaliseren van een bepaalde grootte die een functie is van deze parameters, bel entropie.
14. Derde wet van de thermodynamica. Het postulaat van Nernst. Het postuleert twee fenomenen: bij het bereiken van het absolute nulpunt (nul Kelvin) stopt elk proces in een fysiek systeem. Bij het bereiken van het absolute nulpunt bereikt de entropie een minimale en constante waarde.
15. Het drijfvermogenprincipe van Archimedes. Uitgesproken door de oude Griekse wiskundige Archimedes. Het is een natuurkundige wet die stelt dat een lichaam dat geheel of gedeeltelijk is ondergedompeld in een vloeistof in rust een duw van onder naar boven krijgt die gelijk is aan het gewicht van het volume vloeistof dat het verplaatst.
16. Wet van behoud van materie. De wet van Lamonosov Lavoisier. "De som van de massa's van alle reactanten die bij een reactie betrokken zijn, is gelijk aan de som van de massa's van alle producten die worden verkregen."
17. Wet van elasticiteit. Uitgesproken door Robert Hooke, Britse natuurkundige. Zij stelt dat, in het geval van rek in de lengterichting, de eenheidsrek die wordt ervaren door a elastisch materiaal het is recht evenredig met de kracht die erop wordt uitgeoefend.
18. Warmtegeleidingswet. Gepostuleerd door Jean-Baptiste Joseph Fourier, Franse wiskundige en natuurkundige. Het stelt dat, in een isotroop medium, de overdrachtsflux van heet voor het rijden het is evenredig en in de tegenovergestelde richting van de temperatuurgradiënt in die richting.