Voorbeelden van lange, korte, platte en onregelmatige botten

De botten zijn de meest resistente cellulaire structuren in het menselijk lichaam, gebiomineraliseerd uit calcium en andere elementen, die een endoskelet vormen waarvan de rol het is om het hele lichaam te ondersteunen en de verschillende interne organen. Bijvoorbeeld: dijbeen, neusbeen, schouderblad, wervels.

Bovendien vervullen botten metabolische, homeostatische en endocriene functies en worden bloedcellen gegenereerd in het beenmerg dat ze bevatten.

Volgens de algemene kenmerken van hun vorm kunnen de botten van het menselijk lichaam worden ingedeeld in:

Voorbeelden van lange botten

1. het dijbeen. Gelegen in de dijen, is het misschien wel de langste in het menselijk lichaam.
2. Opperarmbeen. Dit is de naam van het bot dat de elleboog verbindt met de schouder, de bovenarm.
3. de ellepijp. Van de twee spindels die de elleboog met de hand verbinden (ulna en radius), is de ulna de langste van de twee.
4. het scheenbeen. Het is gearticuleerd met het dijbeen en bevindt zich in het voorste interne deel van het been, naast de fibula.
instagram story viewer
5. kuitbeen. Verbind samen met het scheenbeen de voet met het dijbeen. De fibula is echter veel dunner en uitwendig.

Voorbeelden van korte botten

1. Tarsus of tarsale botten. De botten die deel uitmaken van de hiel van de voet: kalkhoudend, talus, balkvormig, straalvormig en wiggen.
2. Carpus of carpale botten. Het zijn de botten van de pols en de voorkant van de hand: scafoïd, trapezium, trapezium, groot, hamaat, lunate, piramidaal, pisiform.
3. Kogelgewricht. Gelegen in het voorste deel van de knie, is het kort en sponsachtig, in de vorm van een driehoek.
4. Malar of jukbeen. Het bevindt zich op het buitenste deel van het gezicht, het is gelijkmatig, compact en uniek van de zoogdieren.
5. neusbeen. Specifiek voor de locatie van de neus, het is een compact en gelijkmatig bot en vormt de zogenaamde "brug" van de neus.

Voorbeelden van platte botten

1. Schouderblad. Het is plat, driehoekig en breed van vorm en bevindt zich in het bovenste deel van de rug, waar zowel de sleutelbeenderen als de humerus articuleren.
2. occipitaal. Gelegen aan de onderkant en achterkant van het hoofd, precies waar de schedel de wervels van de wervelkolom ontmoet, dat wil zeggen de nek.
3. Darmbeen. Het grootste bot in het bekken, het vormt de bekkengordel samen met het zitbeen en het schaambeen, en verbindt de wervelkolom met elk van de benen.
4. pariëtale. Vierhoekig van vorm, het is een plat bot van de schedel dat zich in het bovenste en laterale gedeelte bevindt, tussen het frontale en het occipitale.
5. Frontaal. Gelegen direct op het voorhoofd, op de boven- en achterkant van het hoofd. Het is centraal, symmetrisch en met een omtreksrand.

Voorbeelden van onregelmatige botten

1. Wervels. Ze bevinden zich in het midden van de rug en houden het lichaam rechtop en beschermen het ruggenmerg.
2. Hyoid. Het wordt gevonden in de nek, onder de tong en vóór de schildklier. Het is U-vormig, vergelijkbaar met de kaak.
3. Tijdelijk. Een paar en pneumatisch bot, gelegen in het onderste, middelste en laterale deel van de menselijke schedel.
4. oor botten. Er zijn er drie: aambeeld, stijgbeugel en hamer, en ze zijn te vinden in het trommelvlies. Hun vormen zijn zo gevarieerd als hun namen aangeven.
5. Unguis of traanbeen. Het bevindt zich op het gezicht, net onder de voorkant. Het heeft de vorm van een spijker, het is compact en dun, met twee gezichten: extern en intern.

Volgen met: