Waar wordt ijzer uit gewonnen?

De ijzer Het is een van de metalen het meest voorkomend in de aardkorst, de tweede na aluminium. Op planetair niveau is het echter het meest voorkomende metaal, omdat het in hoge concentraties in de kern van de aarde wordt aangetroffen.

De kleur van het strijkijzer is zilvergrijs. In de natuur wordt het zelden vrij gevonden, maar vormen mineralen en meer oxiden.

Gebruik van ijzer

IJzer vertegenwoordigt 95% van de wereldwijde metaalproductie. Het wordt al minstens zesduizend jaar door mensen gebruikt. Meestal wordt het niet in zijn pure staat gebruikt, met uitzondering van het magnetische gebruik, maar als een matrixelement van legeringen met andere metalen en met niet-metalen.

IJzer en gezondheid

IJzer is een element nodig in het lichaam, aangezien het deel uitmaakt van eiwit en het is noodzakelijk voor de oxygenatie van weefsels en het metabolisme van cellen. Een teveel aan ijzer is echter schadelijk voor de gezondheid.

Om die reden worden er geen gietijzeren waterleidingen meer geproduceerd. Overmatige ijzerafzetting in weefsels wordt genoemd

siderosis. Bovendien is aangetoond dat werk in de ijzer- en staalgieterij een belangrijke oorzaak van kanker is.

IJzerextractie

Omdat ijzer in de natuur niet in zijn pure staat wordt aangetroffen, wordt het voornamelijk verkregen uit oxiden en andere mineralen.

de meeste van ijzerreserves in mijnen ze zijn te vinden in Australië, de tweede in Brazilië, in Rusland en in China. Om ijzer uit mijnen te halen, worden eerst explosieven gebruikt om de rots los te maken. Het verkregen materiaal wordt in vrachtwagens naar de zuiveringsinstallatie vervoerd.

Voor aankomst bij de zuiveringsinstallatie passeren echter vrachtwagens metaaldetectoren om te controleren of er ijzer in uw lading zit. Zo niet, dan wordt de lading weggegooid. Zodra de lading de plant bereikt, worden de rotsen verpletterd.

De materiaal Versnipperd wordt gescheiden tussen die die metaal bevatten en die die dat niet doen, op een van de volgende twee manieren:

De geselecteerde fragmenten bevatten nog steeds minder dan 70% ijzer.

Om zo te zuiver ze, bevinden zich in een hoogoven, waar ze samen met cokes en calciumcarbonaat hoge temperaturen bereiken. Naarmate de temperatuur stijgt, gassen Ze laten koolstof reageren met zuurstof, waarbij koolstofdioxide en later koolstofmonoxide wordt gevormd.

IJzeroxiden binden zich aan koolmonoxide, vormen kooldioxide en geven de molecuul van ijzer. Zodra de temperatuur daalt, wordt de zwavel via de luchtinlaat afgevoerd. Van alle stoffen die de oven zijn binnengekomen, worden twee gedifferentieerde fracties gevormd:

Het ruwijzer wordt vervolgens onderworpen aan nieuwe hoge temperaturen in convertorovens. In deze ovens worden de nodige gassen geïnjecteerd om staal, gietijzer, smeedijzer of een andere legering te produceren.

Volgen met: