14 Managementprincipes (uitgelegd)

De Administratie is een sociale wetenschappen wiens taak het is om menselijke organisaties en de verschillende technieken voor de controle, leiding, organisatie en planning van de middelen die ermee gemoeid zijn, zoals: menselijke, financiële, materiële, technologische middelen, enz. Dit om de behaalde voordelen en de effectiviteit van de organisatie te maximaliseren, in overeenstemming met haar gestelde doelen en ambities.

Toediening wordt meestal opgevat als het conglomeraat van noodzakelijke processen om een ​​menselijke organisatie idealiter te systematiseren, waardoor het mogelijk wordt haar voorschriften op allerlei soorten toe te passen Bedrijf, landen, instellingen, bedrijven, huishoudens en sociale entiteiten, zowel publiek als privaat, ongeacht hun rol.

Stadia van het administratieve proces

Hiervoor integreert de administratie vier hoofdprocessen:

Beheerfuncties

Ondanks het bestaan ​​van talrijke trends en theoretische scholen van managementwetenschap, wordt normaal gesproken verwacht dat deze sociale wetenschap aan de volgende kenmerken voldoet:

De 14 bestuursprincipes

De onderzoeken van de ingenieur en theoreticus van de administratie Henry Fayol in bestuurlijke zaken en het bedrijfsleven streefde naar een systemische, wereldwijde en universele benadering van bedrijven, waarvoor: ontwierp de veertien principes elementaire bestuursprincipes, waarvan de toepassing in elk bedrijf of menselijke instelling zou moeten leiden tot een zeer hoge mate van efficiëntie in zijn taak.

Deze principes zijn als volgt:

1. Arbeidsverdeling. In een organisatie kan niet iedereen hetzelfde werk doen, omdat er aandacht moet zijn voor verschillende aspecten ervan en de weg naar het doel. Door de scheiding van verantwoordelijkheden en de specificatie van de taken van elk lid of elke medewerker kan vooruitgang worden geboekt verschillende paden tegelijkertijd en centraliseert de energieën van elk in zijn overeenkomstige taak, waardoor tijd en efficiëntie wordt gewonnen in baan.
2. Gezag. Uit de aanwezigheid van autoriteit in een organisatie, dat wil zeggen uit de constructie van een commandostructuur, zal de verantwoordelijkheid en toewijding ontstaan ​​om te reageren Door individuele of groepsacties zal het niet verwateren in de mogelijkheid dat elke persoon een andere mening heeft en de acties onderneemt die zij overwegen op hun eigen.
3. Discipline. Respect voor gezag en de commandostructuur is een noodzakelijk karakter voor het goed functioneren van een menselijke organisatie. Dit moet niet per se worden geïnterpreteerd als een krijgs- of militaire relatie, maar de instructies die uitgaan van figuren met meer autoriteit en verantwoordelijkheid moeten zeker worden opgevolgd.
4. Eenheid van commando. Elk individu in de organisatie moet orders ontvangen van een enkele meerdere, aangezien tegenstrijdigheden of nevenschikkingen in orders en instructies hem in een moeilijke positie zou brengen, omdat hij moest kiezen naar welke chef hij zou luisteren en naar welke niet, wat zou leiden tot de splitsing van de eenheid van de bedrijf.
5. Stuureenheid. Het management van de organisatie als zodanig moet reageren op één actieplan, geleid door de beheerder die de leiding heeft, en zij moeten als geheel in dezelfde richting vooruitgaan, zonder tegenstrijdigheden, afwijkingen en dwaalt af. Als alle leden hetzelfde algemene doel nastreven, zullen ze zich sneller en efficiënter in dezelfde richting bewegen.
6. Ondergeschiktheid van individuele belangen aan groepsbelangen. Dit principe is fundamenteel voor de vorming van een organisatorische eenheid en identiteit, van welke aard dan ook, aangezien de individuen die erin werken moet het voordeel van het geheel, het bereiken van de algemene doelstellingen die iedereen gemeen heeft, aan die van hun eigen en persoonlijke schema. Dit zou bijvoorbeeld corruptie voorkomen.
7. Vergoeding. Elke persoon wiens inspanningen bijdragen aan het bereiken van het doel van de organisatie, ontvangt een billijke vergoeding voor: hun inspanningen, wat zich vertaalt in salarissen, voordelen en andere verworven rechten voor de werknemers van een bedrijf, voor, voorbeeld.
8. Centralisatie. De optimale mate van centralisatie in een organisatie is er een die de commandostructuur in staat stelt effectief te werken zonder bureaucratisering of "flessenpieken" maken in de besluitvorming, waarbij je voor het minste moet wachten op de goedkeuring van de leidinggevende inspanning.
9. Hiërarchie. De commandostructuur van de organisatie moet zichtbaar, duidelijk omschreven en nageleefd zijn. Van de hoogste tot de laagste treden moet elk individu zijn plaats in de hiërarchie kennen en respecteren.
10. Bestellen. De verschillende middelen die nodig zijn voor de werking van de organisatie moeten op de plaats en het tijdstip zijn waarop ze nodig zijn en niet een andere.
11. Eigen vermogen. Leiderschap in een organisatie moet op een rechtvaardige en humane manier worden uitgeoefend, niet despotisch en egoïstisch. Anders gaat de inzet van de ondergeschikten verloren.
12. Stabiliteit in personeel. Voortdurende veranderingen in het personeel beschadigen de organisatie omdat elk nieuw individu moet leren zijn werk te doen opnieuw en het zal er niet in groeien, omdat het zal worden vervangen door een ander enzovoort, waardoor de groei van de. wordt voorkomen instellen.
13. Initiatief. De Vrijheid ondergeschikten is van vitaal belang voor hun motivatie, dus een organisatie moet ruimte bieden aan nieuwe ideeën, improvisatie en initiatief, aangezien anders zou het de ondernemerszin van zijn personeel castreren en, overigens, mogelijk goed verliezen ideeën.
14. Esprit de corps. Om een ​​goede werkomgeving te hebben, moet het teamgeweten worden gecultiveerd en moeten alle leden waaruit het bestaat als essentieel worden beschouwd. Gecoördineerd en collegiaal werk is altijd meer motiverend dan despotisch.