20 voorbeelden van drogredenen
Diversen / / July 04, 2021
EEN misvatting, op het gebied van logica, is a argumentatie of redenering die op het eerste gezicht valide lijkt, maar dat niet is. Of ze nu opzettelijk zijn gepleegd, met het oog op manipulatie en bedrog (sofisterij), of belangeloos? (paralogisme), hebben de drogredenen verschillende discursieve terreinen van sociale inspanningen in beslag genomen, zoals politiek, retoriek, de wetenschap Golf religie. Bijvoorbeeld: smeken om de vraag, sniper fallacy, ad populum argument.
Aristoteles postuleerde het bestaan van dertien soorten drogreden, maar tegenwoordig kennen we een veel groter aantal en verschillende vormen van classificatie om ze te begrijpen. Over het algemeen is een argument Het zal niet bedrieglijk zijn wanneer het deductieve of inductieve geldigheid heeft, ware en gerechtvaardigde premissen, en niet in de oproep valt bedelen van de vraag.
Voorbeelden van drogredenen
- Principiële petitie. Het is een drogreden die wordt gekenmerkt door het bevatten van de conclusie van het argument om impliciet of expliciet te bewijzen binnen de premissen die ervoor beschikbaar zijn. Het is dus een vorm van cirkelredenering, waarbij de conclusie verwijst naar de premisse zelf. Bijvoorbeeld: "Ik heb gelijk, want ik ben je vader en ouders hebben altijd gelijk."
- Bevestiging van de consequentie. Ook wel genoemd omgekeerde fout, deze drogreden zorgt voor de waarheid van een premisse van een conclusie, in strijd met lineaire logica. Bijvoorbeeld: “Als het sneeuwt, is het koud. Als het koud is, dan sneeuwt het ”.
- Haastige generalisatie. Deze drogreden trekt en bevestigt een conclusie uit onvoldoende premissen en breidt de redenering uit tot alle mogelijke gevallen. Bijvoorbeeld: “Papa houdt van broccoli. Mijn zus houdt van broccoli. De hele familie houdt van broccoli."
- Post hoc ergo propter hoc. Deze drogreden is genoemd naar een Latijnse uitdrukking die zich vertaalt naar "hierna, als gevolg hiervan" en staat ook bekend als samenvallende correlatie of valse causaliteit. Je schrijft een conclusie toe aan een premisse door het simpele feit dat ze elkaar opvolgen. Bijvoorbeeld: “De zon komt op nadat de haan heeft gekraaid. Daarom komt de zon op omdat de haan kraait”.
- Sniper misvatting. De naam is geïnspireerd op een vermeende sluipschutter die willekeurig een schuur neerschoot en vervolgens bij elke treffer een doelwit schilderde om zijn goede doel te verkondigen. Deze drogreden bestaat uit het manipuleren van niet-gerelateerde informatie totdat er een soort logisch effect tussen hen wordt bereikt. Het verklaart ook autosuggestie. Bijvoorbeeld: “Vandaag droomde ik dat ik twaalf jaar oud was. In de loterij kwam het getal 3 uit. De droom waarschuwde hem omdat 1 + 2 = 3 ”.
-
Vogelverschrikker drogreden. Ook wel de stroman-drogreden genoemd, het bestaat uit de karikatuur van de tegengestelde argumenten, om een zwakke versie ervan aan te vallen en argumentatieve superioriteit aan te tonen. Bijvoorbeeld:
– Ik vind dat kinderen niet te laat buiten moeten zijn.
– Ik denk niet dat je hem opgesloten moet houden in een kerker totdat hij volwassen is (bedrieglijke weerlegging)
-
Speciale pleidooi drogreden. Het bestaat uit het beschuldigen van de tegenstander van het ontbreken van de gevoeligheden, kennis of autoriteit om deelnemen aan het debat, u diskwalificeren en onbekwaam zijn voor het minimumniveau dat nodig is om te zijn weerlegd. Bijvoorbeeld:
– Ik ben het niet eens met de verhoging van de elektriciteits- en watertarieven van de ene op de andere dag.
– Wat er gebeurt, is dat je er niets van begrijpt economie.
-
Misvatting van het valse spoor. Bekend als rode Haring (Red herring, in het Engels), het gaat over het afleiden van de aandacht van het debat naar een ander onderwerp, als een leuke manoeuvre die de argumentatieve zwakheden van het argument zelf verbergt. Bijvoorbeeld:
– Bent u het niet eens met de voorgestelde straf voor de verkrachter? Kan het je niet schelen wat duizenden ouders ervan denken?
-
Argument voor silentio. Het argument van stilte is een drogreden die een conclusie trekt uit stilte of gebrek aan bewijs, dat wil zeggen, door stilzwijgen of weigering om informatie over de tegenstander. Bijvoorbeeld:
– Hoe goed spreek jij Duits?
– Het is een tweede taal voor mij.
– Eens kijken, zeg me een gedicht voor.
– Ik ken er geen.
– Dus je kent geen Duits.
-
Ad consequentiam argument. Deze drogreden bestaat uit het evalueren van de juistheid van een premisse op basis van hoe wenselijk of ongewenst de conclusies of consequenties zijn. Bijvoorbeeld:
– Ik kan niet zwanger zijn, als ik dat was, zou papa me vermoorden.
-
Ad baculum argument. Het argument "dat appelleert aan het riet" (in het Latijn) is een drogreden die de geldigheid van een premisse van van de dreiging met geweld, dwang of dreiging die het niet accepteren ervan zou betekenen voor de gesprekspartner of tegenstander. Bijvoorbeeld:
– Je bent niet homoseksueel. Als dat zo was, zouden we geen vrienden kunnen blijven.
-
Ad hominem-argument. Deze misvatting leidt de aanval af van de argumenten van de tegenstander naar zijn eigen persoon en vervormt ze bij uitbreiding van de persoonlijke aanval. Bijvoorbeeld:
– Langlopende leningen zullen het begrotingstekort oplossen.
– U zegt dat omdat u miljonair bent en niets weet van behoeften.
-
Argument ad ignorantiam. Ook bekend als de oproep tot onwetendheid, bevestigt het de geldigheid of onjuistheid van een premisse op basis van het bestaan of gebrek aan bewijs om het te bewijzen. Het argument is dus niet gebaseerd op feitelijke kennis, maar op de eigen onwetendheid of die van de tegenstander. Bijvoorbeeld:
– U zegt dat uw partij in de meerderheid is? Ik geloof het niet.
– Je kunt het tegendeel niet bewijzen, dus het is waar.
-
Advertentiepopulumargument. Bekend als de populistische sofisterij, impliceert het de aanname van geldigheid of onwaarheid van een premisse op basis van wat een meerderheid (reëel of verondersteld) erover denkt. Bijvoorbeeld:
– Ik hou niet van chocolade.
– Iedereen houdt van chocolade.
- Argument ad nauseam. Drogreden die bestaat uit de herhaling van de premisse, alsof het aandringen op hetzelfde de geldigheid of onwaarheid ervan zou kunnen opleggen. Het is de drogreden die wordt samengevat in de beroemde zin van de propagandaminister Joseph Goebbels: "Een duizend keer herhaalde leugen wordt de waarheid."
-
Argument ad verecundiam. Ook wel "gezagsargument" genoemd, het verdedigt de geldigheid of onwaarheid van een premisse op basis van de mening van een deskundige of een autoriteit (reëel of beweerd) in dit opzicht. Bijvoorbeeld:
– Ik denk niet dat er zoveel mensen bij de demonstratie waren.
– Ja natuurlijk. De kranten zeiden het.
-
Argument ad antiquitatem. Deze drogreden bestaat uit een beroep op de traditie, dat wil zeggen, het veronderstelt de geldigheid van een premisse volgens de gebruikelijke manier van denken over dingen. Bijvoorbeeld:
– Het homohuwelijk mag niet, wanneer is zoiets gezien?
-
Ad novitatem argument. Het staat bekend als een beroep op nieuwigheid, het is het tegenovergestelde van een beroep op traditie, het suggereert de geldigheid van een premisse op basis van zijn ongepubliceerde karakter. Bijvoorbeeld:
– Ik hou niet van deze show.
– Maar als het de meest recente versie is!
-
Argument ad conditionallis. Het is een drogreden die het argument of de bewijzen van de conclusie conditioneert, waardoor ze niet kunnen worden weerlegd omdat ze ook niet volledig zijn bevestigd. Het is typerend voor de journalistiek en gebruikt veel woorden voorwaardelijk. Bijvoorbeeld:
– De politicus zou publieke middelen hebben omgeleid voor zijn persoonlijk voordeel.
-
ecologische misvatting. Dit schrijft de waarheid of onwaarheid van een verklaring toe, uit de foutieve toewijzing van een kenmerk van a menselijk collectief (bijvoorbeeld degenen die door statistieken worden gegooid) aan een van zijn individuen zonder onderscheid, koesteren stereotypen Y vooroordelen. Bijvoorbeeld:
– Een op de drie aanvallers in de Verenigde Staten is zwart. Daarom hebben zwarten meer kans om te stelen.