20 voorbeelden van gespecialiseerde cellen

De gespecialiseerde cellen zijn degenen die zich inzetten voor de vervulling van een bepaalde functie binnen een systeem of celweefsel. Deze specialisatie is essentieel in de evolutionaire opkomst van de meercellige organismen, aangezien de differentiatie van taken en verantwoordelijkheden de vorming en het functioneren van complexere biologische structuren mogelijk maakt. Bijvoorbeeld: myocyten, atrocyten, osteocyten.

Dit is vooral duidelijk tijdens embryonale stadia of de constitutie van een nieuw individu van de soort, wanneer de verschillende cellen waaruit de zygote bestaat beginnen te groeien onderscheiden zich van de anderen, waarbij elk een identiteit aanneemt die volledig verband houdt met de toekomstige delen van het lichaam van het individu gevormd.

De beroemde “moedercellen”Aan de andere kant zijn het die nog ongedifferentieerde cellen die het potentieel hebben om elk type cel te worden dat nodig is in het lichaam.

Voorbeelden van gespecialiseerde cellen

1. Myocyten. Een soort elastische cel, die in staat is om zijn proporties uit te zetten en samen te trekken, die de spierweefsels vormen, die verantwoordelijk zijn voor de mobiliteit in de levende wezens van het dierenrijk. Degenen die bijvoorbeeld het hart vormen, stoppen nooit met rekken en strekken gedurende het hele leven van het individu.
   instagram story viewer
2. Astrocyten. Chemisch en elektrisch geconfigureerd voor de geleiding van de informatie die het grootste deel van het zenuwstelsel van de dieren, zijn samen met neuronen verantwoordelijk voor de controle van verschillende lichamelijke processen, zowel automatische als bewust.
3. osteocyten. Cellen die verantwoordelijk zijn voor de assimilatie van calcium en andere elementen voor de ontwikkeling en mineralisatie van botten, zijn essentieel voor de ondersteuning van het organisme van de Gewervelde dieren en de fysieke bescherming van vitale organen.
4. erytrocyten. De meest voorkomende cellen in het bloed van hogere dieren zijn verantwoordelijk voor het transport van zuurstof naar de verschillende systemen lichaamscellen, waardoor ze gevoed en energiek blijven, en hiervoor hebben ze hemoglobine, een zuurstofreceptor die hun vervoer.
5. gameten. Geslachtscellen, morfologisch gedifferentieerd volgens het geslacht van het individu dat ze produceert (mannelijk en vrouwelijk), waarbij de helft van de volledige genetische samenstelling van het individu en produceren, door bevruchting en meiose, een embryo dat uiteindelijk een volledig individu zal worden nieuw.
6. Chlorenchymen. Cellen die de belangrijkste plantenweefsels vormen: de bladeren, en die verantwoordelijk zijn voor de fotosynthese waardoor ze de plantaardige wezens jouw energie. Hiervoor hebben ze chloroplasten aan de binnenkant en hebben ze zonlicht, koolstofdioxide, jij gaat uit en water.
7. Epidermale cellen. De buitenste weefsels van planten en dieren bestaan ​​uit dit type cellen, waarvan de rangschikking in lagen schilferig en flexibel (bij dieren) of waterdicht en afgeplat (bij planten) bieden bescherming en afbakening aan de individu.
8. leukocyten. Onderdeel van het immuunsysteem, verantwoordelijk voor de verdediging van het lichaam tegen mogelijke microbiële indringers en pathogenen, deze cellen pleiten voor de isolatie en verdrijving van de elementen uit het lichaam ongewenst.
9. hepatocyten. Degenen die de lever van hogere dieren vormen, zijn verantwoordelijk voor de synthese van eiwit vitaal en de productie van gal, van vitaal belang voor spijsverterings- en assimilatieprocessen, evenals het katabolisme van giftige stoffen of overtollig bloed.
10. Adipocyten. Ze vormen vet- of vetweefsel bij dieren, door de opslag van triglyceriden en cholesterol, als een methode voor energieopslag.
11. chondrocyten. Exclusieve cellen van kraakbeenweefsel, verantwoordelijk voor het staande houden, van de collageen- en proteoglycaaninhoud. Bij sommige dieren vormen ze het volledige skelet van dit materiaal.
12. Sclereïden. Plantencellen die verantwoordelijk zijn voor het vormen van harde en resistente weefsels, aanwezig in steenvruchten of in bepaalde ondersteunende plantenweefsels. Ze zijn zeer onregelmatig van vorm en worden gekenmerkt door hun dikke secundaire celwand.
13. enterocyten. Als onderdeel van het epitheel (buitenwand) van de darmkanalen van dieren vervullen ze de functie van het absorberen van elektrolyten, water en de verschillende essentiële voedingsstoffen van het voedsel dat later uitwerpselen zal worden.
14. mestcellen. Eivormige cellen van het menselijk lichaam die deel uitmaken van het bindweefsel, waar ze taken uitvoeren immunologisch, van stoffen zoals heparine en histamine, die defensieve reacties in de organisme.
15. Hyfen. Met chitine beklede, buisvormige celrijen, die kenmerkend zijn voor de paddestoelen en waarvan de verzameling mycelia wordt genoemd. Ze missen chloroblasten, zoals dierlijke cellen, maar hebben een celwand, zoals plantencellen. Daarom vormen ze een apart koninkrijk (schimmels koninkrijk).
16. fibroblasten. Eenvoudige, overvloedige en veel voorkomende cellen, zeer weinig gedifferentieerd, van het lichaam van dieren, waar vormen het grootste deel van het bindweefsel en houden de verschillende weefsels van de Lichaam.
17. Endotheel cellen. Ze vormen de wand en de binnenste laag van de bloedvaten en haarvaten van hogere dieren en vervullen verschillende regulerende functies, hormonale afscheiding en transport van het bloedsysteem.
18. Schwann-cellen. Bedekken van de neuronen In een laag myeline onderscheiden ze zich van de rest van de zenuwcellen en bieden ze ondersteuning en bescherming.
19. Melanocyten. Ze bevinden zich in de huidweefsels van het menselijk lichaam en bij sommige dieren en bevatten myeline dat het weefsel zijn karakteristieke kleur geeft wanneer het in contact komt met UV-straling.
20. optische cellen. Verschillende celtypen in de ogen van dieren, verantwoordelijk voor het vastleggen van lichtinformatie en het doorgeven aan het zenuwstelsel om te worden geïnterpreteerd.