Voorbeelden van introductie, knoop en resultaat Out

Inleiding, knoop en uitkomst

De verhalende teksten (verhalen, romans, verhalen) volgen een logische volgorde om de gebeurtenissen die ze relateren te presenteren. Deze teksten rangschikken de gebeurtenissen gewoonlijk in sequenties die het verhaal vorderen.

Over het algemeen zijn verhalende teksten gestructureerd in drie delen:

Voorbeelden van inleiding, midden en einde

1. DE DRIE KLEINE BIGGETJES

Invoering:

Er waren eens drie biggetjes die alleen in het bos gingen wonen, nadat hun moeder had voorgesteld dat ze... ze te oud waren om in het huis van hun ouders te blijven wonen en dat het tijd was om te weten wereld.

Zo kwam het dat de drie broers, na een paar uur lopen, een ruimte vonden die duidelijk genoeg was zodat elk hun eigen huis kon bouwen. De eerste maakte het uit stro: hij had haast om het af te maken en naar buiten te gaan om te spelen. Het tweede varken deed er ook niet al te veel moeite voor, hij bewapende het zijne met wat hout dat hij vond en ging met zijn broer spelen. De derde was de meest hardwerkende en verantwoordelijke. Hij bouwde zijn huis met bakstenen en mortel.

Knoop:

Toen de meest verantwoordelijke broer zijn huis af had, begon hij met zijn broers in het bos te spelen. De biggetjes merkten de aanwezigheid van een wolf niet op die, nadat hij hen achter een boom had bespioneerd, gebruik maakte van het moment waarop de kleinste zich van de rest verwijderde om hem op te jagen.

Maar de laatste vluchtte, zodra hij het zag, om zich in zijn strohuis te verstoppen. Met nauwelijks blazen sloeg de wolf haar neer. Op volle snelheid vluchtte het varkentje totdat hij zich met zijn broer in het houten huis verstopte. Maar na hem een ​​paar schoppen te hebben gegeven, slaagde de wolf er ook in om dit huis neer te halen.

Wanhopig ontsnapten de twee uit de klauwen van de wolf en zochten hun toevlucht in het bakstenen huis, samen met hun oudere broer. De wolf probeerde haar neer te halen, maar had niet zoveel geluk als voorheen. Het huis bleef intact ondanks de slagen en slagen die de wolf eraan opdroeg.

De wolf was deze mislukte pogingen zat en besloot naar het dak te klimmen en via de schoorsteen het huis binnen te gaan. De broers, aandachtig voor de geluiden, kookten water in een pot en lieten het aan de voet van de open haard staan, wachtend op wat ze veronderstelden te gebeuren. Dus toen de wolf zich wierp, viel hij voorover in de pot.

Resultaat:

Wanhopig vluchtte de wolf schreeuwend het huis uit.

De twee jongere broers omhelsden het oudere varken en bedankten hem voor het bouwen van zo'n stevig huisje waar ze hun toevlucht konden nemen. Ze gingen aan het werk en bouwden hun eigen huizen, van bakstenen.

Volgens degenen die dat bos bewonen, wilde de wolf nooit meer op een varken jagen.

1. DE KIP MET DE GOUDEN EIEREN

Invoering:

Er was eens een boerenechtpaar dat de markt ging bezoeken. Tussen alle producten en dieren die daar verkocht werden, was er één die hun aandacht trok: een grote kip. Na een tijdje wikken en wegen besloot het koppel dat dit de aankoop van de dag zou worden: een kip voor in het kippenhok.

Knoop:

De volgende ochtend, toen meneer Farmer het kippenhok binnenkwam om de dieren te voeren en... haar eieren verzamelde, was er iets dat haar aandacht trok: de kersverse kip had een ei gelegd van goud!

Met trillende handen pakte de boer het ei op en rende naar zijn keuken om het aan zijn vrouw te laten zien.

Deze situatie herhaalde zich elke ochtend.

Het huwelijk begon geobsedeerd te raken door de gans die de gouden eieren legde. Hun ambitie was zo groot dat ze besloten een plan te bedenken om in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk eieren te krijgen. Na verschillende opties te hebben overwogen, besloten ze de kip te doden. "Zeker, alle eieren zijn erin gehuisvest", concludeerden de boeren.

Resultaat:

De volgende dag, vastbesloten, doodde het paar de kip.

Maar toen ze het openden, ontdekten ze dat er niets in zat, zelfs niet het ei dat overeenkwam met die dag. Zo bleven de boeren achter zonder de kip en zonder de gouden eieren. En ze leerden dat ambitie geen goede raadgever is en dat fortuin vluchtig kan zijn.

1. DE MIER EN DE SPRINKHAAN

Invoering:

Er was eens een hete zomer, toen de cicade non-stop aan het zingen was onder een boom. Terwijl ze lag en niets anders te doen had dan rusten, keek ze toe hoe haar buurvrouw, de mier, onophoudelijk aan het werk was met een enorme tarwekorrel.

Op een spottende toon vroeg de cicade hem wat hij aan het doen was met de mooie dag die hij aan het doen was. Bovendien verweet hij hem tussen het lachen door dat hij niet wist hoe hij plezier moest hebben.

De mier stopte niet eens om hem te antwoorden en bleef werken. Het tafereel van de mier aan het werk en de spottende cicade werd de hele zomer herhaald.

Knoop:

Op een mooie dag kwam de winter. Die dag stapte de ijverige kleine mier in zijn mierenhoop, warm en vol met het voedsel dat hij de hele zomer had bewaard.

De cicade daarentegen, uitgehongerd en koud, kon nergens heen. Het beeld van de werkende mier kwam in hem op en hij rende naar de deur van zijn mierenhoop om onderdak en voedsel te vragen.

Toen hij het wanhopige verzoek van de cicade hoorde, weigerde de mier en herinnerde hem eraan hoe lui hij de hele zomer was geweest. En sloeg snel de deur voor haar gezicht dicht.

Resultaat:

Dat was de laatste winter dat de cicade koud was. De volgende zomer begon ze een schuilplaats te bouwen en voedsel te verzamelen. Ook leerde hij zijn lesje en stopte hij met het belachelijk maken van anderen.